هر هفته یک برنامه: این بار گزارش زرینهکوه ـ ۷/۱۱/۱۳۹۰
این قله منفرد در ضلع جنوبی جاده فیروزکوه حدفاصله مناطق آبسرد و جابون و سربندان واقع شده و همچنین در ضلع شمالی این قله در ارتفاع ۳۰۰۰ متری دریاچه زیبای تار قرار گرفته است.
دامنههای شرقی این کوه به روستاهای منطقه دلیچای و غرب آن به منطقه گیلاوند ختم میشود. در فصل تابستان از هر سو میتوان این کوه را صعود کرد ولی در زمستان بهترین یال، یال جنوبی است که به منطقه جابون میرسد.
در مواقعی مثل امسال که برف کمتر است میتوان از روستای خسروان به شکل میانبر بر روی این یال رسید.
با تیم ۲۰ نفره باشگاه روز جمعه ۷/۱۱/۱۳۹۰ ساعت ۷:۳۰ از روستای خسروان که در فاصله تقریبی ۷۰ کیلومتری شرق تهران میباشد، صعود را شروع کردیم (ارتفاع ۲۲۰۰ متر). هوا سرد و نیمه ابری بود و ابر متراکم و فشردهای روی قلل منطقه را فراگرفته بود.
ابتدای مسیر، شیبی تند و شنی بود و اثری از برف بر روی آن وجود نداشت. ۲ ساعت طول کشید تا به روی یال جابون رسیدیم. صبحانه را در پای صخرهای صرف کرده، به ادامه صعود پرداختیم.
پس از یک ساعت صعود، هوا سردتر و باد شدیدتر شد. آفتاب هر چند دقیقه یک بار خودی نشان داده و دوباره در پس ابرها پنهان میشد.
در ارتفاع ۳۲۰۰ متری تیم ۴ نفرهای را به عنوان تیم پیشرو انتخاب کرده و بقیه گروه به صعود ادامه دادیم. ۵ نفر از اعضای تیم از صعود منصرف شده، به طرف پایین بازگشتند. خوشبختانه تمام مسیر بر روی یال قرار داشت و احتمال گمکردن مسیر بسیار اندک بود.
تیم پیشرو کمکم در مه و ابر فشرده فرو رفته و تنها راه ارتباط ما بیسیم باشگاه بود.
این تیم در ساعت ۱۴:۰۰ به قله فرعی زرینهکوه به ارتفاع ۳۷۳۰ متر رسیدند و در آنجا که سنگچین بزرگی داشت، منتظر رسیدن بقیه اعضای تیم شدند.
با رسیدن بقیه نفرات و با توجه به وخامت اوضاع جوی تصمیم گرفته شد علیرغم توانایی جسمی تعدادی از نفرات تیم صعود قله اصلی به زمان دیگری موکول شده، به اتفاق هم فرود را آغاز کنیم. عکس یادگاری گرفته شد و به سرعت به طرف پایین بازگشتیم.
بعد از یک ساعت با پیوستن ۵ نفر بقیه در ارتفاع پایینتر درحالی که همچنان وزش باد سرد ادامه داشت، استراحت کرده، ناهار خوردیم.
در ساعت ۴:۳۰ عصر به پای مینیبوس باشگاه که در روستای خلوت و باصفای خسروان منتظرمان بود، رسیدیم و برنامه این هفته باشگاه بدون صعود به قله اصلی به پایان رسید.
ارتفاع این قله بیش از ۳۸۰۰ متر میباشد.
بد نیست آگاه باشیم طبق گفته یکی از همنوردان ارمنی، نامگذاری این قله (زرینهکوه) توسط کوهنورد ارمنی گغام میناسیان است که از پیشگامان ورزش کوهنوردی کشور در دهههای ۲۰ و ۳۰ بوده است.
به ظاهر دلیل نامگذاری این کوه به نام زرینهکوه، درخششی است که هنگام تابش آفتاب از این کوه به چشم میآید.
یاد تمام کوهنوردان درگذشته گرامی باد.
اسامی شرکت کنندگان در این برنامه (به ترتیب حروف الفبا):
خانم ها: جدی، داداشی، سلطانی، شاهرخی و محمودی
آقایان: باباوند، تقوی، جزایری، حاصلی (عکاس)، حمیدی (سرپرست)، ربانی، زارعی، سجادیان، سرکیسیان، قلندر، قمشهای، محسنزادگان، منفردزاده، موسوی و یوسفی (سرپرست تیم پیشرو)
گزارش سایت از: ذ. حمیدی
۸/۱۱/۱۳۹۰