کُرماکوه نام قله ای در منطقه علم کوه و یا به عبارتی دیگر در منطقه «تخت سلیمان» است.

این قله بر روی یکی از خط الرأس های اصلی کوهستان تخت سلیمان قرار گرفته و در سمت شمال شرقی قله اصلی علم کوه واقع است.

اگر فرضاً از قله علم کوه به سمت شمال حرکت کنید ، بعد از عبور از گُرده آلمان ها به ترتیب به قله های ؛ شانه کوه ، تخت سلیمان ، دندان اژدها ، رستم نیش ، سیاه قوک ، تخت رستم ، گردنه کلجاران ، قله کالاهو و سپس به کُرماکوه می رسید و بعد از آن فقط قله جنگلی آنه سرا باقی می ماند که این خط الرأس زیبا ، متنوع و منحصر به فرد در البرز به پایان رسد.

بهترین مسیر صعود کُرماکوه از منطقه ونداربن در کلاردشت (مازندران) می باشد.

این قله را می توان از مسیرقلل آنه سرا (شرق) و کالاهو (غرب) نیز صعود کرد.

شمال این کوهستان به جنگل های سه هزار و عباس آباد می رسد.

ضمناً دره مشهور «نگار نفار»در جوار این قله قرار گرفته است.

************

برنامه این هفته باشگاه اسپیلت ، صعود زمستانی این قله بود که به شرح زیر اجرا شد ؛

ساعت ۱۳ روز پنجشنبه ۱۲ اسفند ۹۵ بعد از گذر از جاده چالوس و مرزن آباد ، کلاردشت ، از قرار گاه کوهنوردی رودبارک به طرف قرارگاه کوهنوردی ونداربن حرکت کردیم.

نیمی از این مسیر ۸ کیلومتری را با اتومبیل و نیمی دیگر را پیاده پیمودیم.

حجم برف زیاد و بهمن های جاده ای حدود ۴ کیلومتر از این مسیر را مسدود کرده بود ، پس بالطبع با حمل کوله ها در ساعت ۱۴:۱۵ دقیقه به ونداربن رسیدیم(ارتفاع ۲۲۰۰ متر).

پس از کمی استراحت ، جهت مسیریابی و سنجش میزان برف و هم‌هوائی وارد منطقه شدیم.

۳۰ دقیقه طول کشید تا با برف‌کوبی ملایم داخل دره اصلی (سرچال – کلجاران) به گوسفندسرای خالی از سکنه (بریر) برسیم.

پس از بررسی و انتخاب یال ، از روبروی گوسفندسرای (بریر) صعود را ادامه دادیم .

شیب های تند مسیر بعد از یک ساعت تلاش ما را به ارتفاع ۲۷۰۰ متری رساند.

در آنجا کمی استراحت کرده سپس به طرف پناهگاه ونداربن فرود آمدیم و شب را در آنجا به صبح رساندیم.

بامداد روز بعد ساعت ۵:۱۵ با کمک هدلامپ‌ها صعود نهایی را آغاز کردیم.

مسیر صعود پس از (بریر) و تکرار صعود روز قبل ادامه یافته ، به طوری که دقیقاً ساعت ۱۱:۱۵ پس از ۶ ساعت تلاش بر روی این یال پرفراز و نشیب به قله ۴۰۵۰ متری کُرماکوه دست یافتیم .

وضعیت هوا نیمه ابری توأم با ریزش برف خفیف و مه آلود بود.

میزان باد ، اندک و سردی هوا به حدود منهای ۵ درجه می رسید .

از آنجایی که مسیر صعود ما یال‌های جنوبی قله بود ، حجم برف بر روی یال بسیار کم و محکم بود ولی برف یال‌های شمالی کوهستان‌های اطراف مانند پسنده کوه و چالون … و همچنین داخل دره‌ها بسیار زیاد و آماده ریزش بود به طوری که در آن روز شاهد وقوع چندین بهمن کوچک در اطراف‌مان بودیم.

یال صعود با چرخش و فراز و نشیب‌هایی از چند گردنه کوتاه می گذشت .

از لحاظ دست به سنگ شدن مسیر صعود کاملاً نرمال و با درجه سختی کمی روبرو بود.

چند تیغه سنگی و دیواره های کوتاهی در مسیر وجود داشت که همه را دور زده و با احتیاط از آن ها عبور کردیم.

در ساعت ۱۱:۳۰ پس از ثبت ارتفاع و عکاسی قله ، از همان مسیر صعود به طرف ونداربن بازگشتیم.

مسیر طولانی فرود بدون هیچ گونه چالشی در ساعت ۱۵:۳۰ با رسیدن به پناهگاه پایان یافت.

دیدن چند بهمن کوچک در مسیر هیجان برنامه را افزایش داد.

پس از استراحت کوتاهی ، با جمع آوری لوازم به طرف قرارگاه رودبارک حرکت کردیم.

در ساعت ۱۷:۳۰ با رسیدن به جاده (بعد از منطقه آکاپول) سوار بر پاترولی که از قبل هماهنگ شده بود به رودبارک بازگشته ، پس از تعویض لباس ها از طریق جاده چالوس به طرف تهران حرکت کردیم.

در ساعت ۲۳ با رسیدن به درب باشگاه این برنامه مهم جدول برنامه‌های زمستانی اسپیلت که تمام جاذبه‌های یک صعود زمستانی امن و موفق و متنوع را در خود داشت ، به پایان رسید.

اعضای شرکت کننده در برنامه :

آقایان: ذبیح اله حمیدی(سرپرست) –رضا خلیل آبادی (سرپرست فنی) – سعیدصابری – رامین منفردزاده – دکترعلی بلوچی (gps و عکاس)– مجتبی توتونچیان

میهمان برنامه : دکتر عزت اله ابراهیمی

با تشکر ویژه از همنورد گرامی آقای علی فرضی در رودبارک که در اجرای موفق این برنامه تیم ما را یاری کرد.

گزارش از ذبیح اله حمیدی

دورنمایی از قله پسنده کوه 

 

 

دورنمایی از قله چالون 

 

 

قله کُرماکوه به ارتفاع ۴۰۵۰ متر