قهرمان “دره یوسمیتی” در حادثه صخره‌نوردی جانش را از دست داد.

 

قهرمان “دره یوسمیتی” برد گوبرایت صخره‌نورد ۳۱ ساله و فوق‌العاده مستعد آمریکایی در حادثه صخره‌نوردی در روز چهارشنبه ۲۷ نوامبر در مکزیک جانش را از دست داد.

بر اساس گزارش مجله “راک اند آیس” “گوبرایت” در زمان وقوع حادثه سقوط بهمراه “آیدن جاکوبسون” در حال فرود از مسیر “ال سندرو لومینوسو + ۵٫۱۲d/7c/7b ” در پوتررو چیکو بودند.

آنها از طنابی ۸۰ متری استفاده می‌کردند اگر چه جزییات هنوز انتشار نیافته است، ظاهرا در انتهای طناب گره‌ای زده نشده بود و به این ترتیب “گوبرایت” سقوط کرد و “جاکوبسون” بصورت معجزه‌آسایی در لبه‌ای قرار گرفت و آسیبی ندید و توسط افراد بالای دیواره نجات داده شد.

عشق و علاقه “گوبرایت” به صخره‌نوردی او را تبدیل به یکی از با تجربه‌ترین صخره‌نوردان دره یوسمیتی کرد، جایی که او همه دیواره‌های بزرگ و مشهور “ال کاپیتان” را بصورت فری صعود کرد که شامل صعودهای فری “دماغه”، زودیاک، “هارت روت”، سه‌گانه یوسمیتی، صعود یکروزه فری “ثلاث وال” و مجموعه‌ای از صعودهای استثنایی دیگر بود.

 

منبع: پلنت ماونتین

 

 

*****

 

سیمونه مورو و تامارا لانگر دو همنورد ایتالیایی صعودهای زمستانی، در تلاشی برای تراورس دوگانه گاشربروم۱ و گاشربروم۲ در زمستان امسال.

 

“تامارا لانگر” کوهنورد ۳۳ ساله اهل تیرول جنوبی ایتالیا بهمراه “سیمونه مورو” کوهنورد ۵۲ ساله ایتالیایی در زمستان پیش‌رو قدم در راهی می‌گذارند که سلف آنها “رینهولد مسنر”و “هانس کامرلندر” دو کوهنورد ایتالیایی ۳۵ سال پیش در تابستان ۱۹۸۴ به روش آلپاین شاهکاری را به ثبت رساندند که تاکنون تکرار نشده است.

“مسنر” و “کامرلندر” دو قله گاشربروم۲ و گاشربروم۱ را بدون بازگشت به بیس‌کمپ و در یک تلاش برای صعود این دو قله را تراورس کردند.

تلاش تراورس گاشربروم ۱ و ۲ توسط اسپانیایی‌ها در ۲۰۱۶ (آلبرتو اینوراتگی، خوان والجو، مایکل زابالزا) نتیجه‌ای دربر نداشت.

سیمونه مورو می‌گوید: حال ما تلاش خود را برای تراورس گاشربروم ۱ و ۲ انجام می‌دهیم اما این تراورس برای اولین بار در زمستان خواهد بود.

 

محفظه‌ای برای هم هوایی

دو آلپنیست ایتالیایی (مورو و لانگر) در نیمه ماه دسامبر عازم قراقروم پاکستان می‌شوند. اما این بار قبل از عزیمت به روشی که تا بحال برایشان سابقه نداشته است در “چامبرهای” مخصوص “هم‌هوا” می‌شوند.

“سیمونه مورو” و “تامارا لانگر” برای یک مطالعه علمی انستیتوی تحقیقاتی خصوصی “اوراک” در بولزانو به‌گونه‌ای همچون “خوکچه آزمایشگاهی” تحت مطالعه قرار می‌گیرند!

اولین فاز را “مورو” و “لانگر” بخوبی در حال سپری هستند. در دو هفته گذشته، آنها خارج انستیتو آموزش دیدند سپس شب‌هایی را “تراکس کیوب=terraXcube) سپری کردند. در این محفظه‌های هیپوباریک شرایط بسیار دشوار ارتفاعات بالا مانند هوای رقیق و شرایط سرمای شدید ارتفاعات ۸۰۰۰ متری بازسازی می‌شود تا بدن آنها با شرایط ارتفاعات بالا “هم‌هوا” شود و دو کوهنورد به مجردی که به بیس‌کمپ برسند قادر خواهند شد که به ارتفاعات بالاتر صعود کنند.

فاز دوم که از جمعه آغاز می‌شود، “مورو” و “لانگر” تمریناتشان را با تردمیل و دوچرخه ارگومتر در محفظه آغاز می‌کنند. هدف رسیدن به “هم‌هوایی” مطلوب برای ارتفاع حدود ۶۴۰۰ متر است.

دانشمندان در موسسه تحقیقاتی در بولزانو دستیابی به اطلاعاتی در مورد پروسه فیزیولوژیکال هم‌هوایی و مدت زمانی که “هم‌هوایی”در ارتفاعات بالا تداوم دارد و دقیقا چه مدتی طول می‌کشد که “هم‌هوایی” در بدن ناکارآمد شود (de_acclimatisation) را مورد مطالعه قرار می‌دهند.

در ضمن دو کوهنورد بعد از اکسپدیشن زمستانه قراقروم پاکستان هم تحت معاینات و آزمایشات پزشکی متعدد توسط این انستیتو قرار می‌گیرند.  

 

تیم زمستانه با تمرینات مداوم و آمادگی کامل برای اکسپدیشن زمستانه قراقروم

“سیمونه مورو” اولین کوهنورد در جهان است که ۴ صعود ۸۰۰۰ متری زمستانه را در کارنامه صعودهایش دارد:

• شیشاپانگما (در زمستان ۲۰۰۵ بهمراه کوهنورد لهستانی “پیوترموراوسکی”)
• ماکالو (زمستان ۲۰۰۹ بهمراه “دنیس اوربکو”)
• گاشربروم۲ (زمستان ۲۰۱۱ بهمراه “دنیس اوربکو” و “کوری ریچاردز” کوهنورد آمریکایی)
• نانگاپاربات (زمستان ۲۰۱۶ بهمراه “آلکس تکسیکون” کوهنورد اسپانیایی و “علی سدپارا” کوهنورد پاکستانی)

سیمونه مورو و تامارا لانگر در ۲۰۱۶ باهم برای صعود زمستانه “نانگاپاربات” اقدام کردند که در نهایت با تکسیکون و سدپارا برای صعود به “نانگاپاربات” همکاری کردند.

“تامارا لانگر”بعلت اینکه در وضعیت جسمانی نامناسبی بود در حدود ۷۰ متر مانده به قله نانگاپاربات از صعود دست کشید اما سه کوهنورد دیگر (مورو، تکسیکون و سدپارا) اولین صعود زمستانه نانگاپاربات را در ۲۰۱۶رقم زدند.

یک سال قبل از آن در زمستان ۲۰۱۵ “سیمونه مورو” و “تامارا لانگر” بعلت برف زیاد از صعود زمستانه به قله ماناسلو دست کشیدند.

در زمستان ۲۰۱۸ “سیمونه”و “تامارا” بار دیگر بهمراه هم دست به ماجراجویی در شرق سیبری زدند و موفق شدند اولین صعود زمستانه “گورا پوبدا” (پیک پوبدا هم نامیده می‌شود) به ارتفاع ۳۰۰۳ متر را صعود کنند، آنها  قله “پیک پوبدا” در شرق سیبری را سرمای منجمدکننده حدود منفی ۵۰ درجه صعود کردند.

“سیمونه مورو” درباره پروژه‌اشان در قراقروم”تراورس زمستانی گاشربروم ۱ و ۲″ گفت: تجربیاتی که من و تامارا در صعودهای زمستانی داریم در این پروژه زمستانی بسیار سودمند خواهد بود.

 

منبع: استفان نستلر

 

 

*****

 

نیرمال پورجا و هیاهوی بسیاری که در مورد پرچم کویت بروی قله آمادابلام براه افتاد.

 

دو هفته پس از تکمیل پروژه ممکن۱۴/۷ توسط “نیرمال پورجا” و تیمش که در آن ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری برای اولین بار در ۷ ماه صعود شد؛ نیرمال پورجا “نیمس” بار دیگر با مأموریتی خطرناک به صحنه بازگشت که با موضع‌گیری‌هایی همراه بود (از آنجایی که دستاورد “نیرمال” برای همگان غیرقابل پیش‌بینی بود و البته موافقان و مخالفانی بهمراه داشت، ماموریت اخیر او در قله “آمادابلام” هم با موضع‌گیری‌های شدیدی از سوی گروه‌های خاصی که احتمالا در منافع تجاری کوهنوردی با شرکت کوهنوردی “ماجراجویان نخبه هیمالیا” که توسط “پورجا” سرپرستی می‌شود در تعارض و ستیز هستند و در آینده‌ای نزدیک این ستیز با اشکال مختلف شدت خواهد یافت، هدایت می‌شوند و آنها مسلما هیچ علاقه‌ای به ظهور یک رقیب قدر و دارای “رکورد گینس” در حوزه کوهنوردی تجاری ندارند و به لطایف الحیل سعی می‌کنند حریف نوظهور را از گردونه رقابت خارج کنند.)

در ۱۳ نوامبر اکسپدیشنی به سرپرستی”نیرمال پورجا” پرچمی عظیم به طول ۱۰۰ متر و عرض ۳۰ متر را بروی قله آمادابلام پهن کردند که از فاصله ۱۰ کیلومتری دیده می‌شد.

گروهی از کوهنوردان کویتی در این اکسپدیش شرکت داشتند که تقریبا تجربه عملی و جدی در کوهستان نداشتند و با نام پر طمطراق “تیم قهرمانان K-FLAG” که توسط کمپانی نفتی Q8 و دیگرکمپانی‌ها حمایت می‌شدند با هدف قرار دادن پرچمی عظیم از کویت بمناسبت “روز ملی” کشورشان در قله آمادابلام از “پورجا” که آوازه‌اش به تمام جهان رسیده است برای این ماموریت پرخطر کمک خواستند و بنابراین تیم “ماجراجویان نخبه هیمالیا” دست بکار شدند و پرچمی به وزن ۱۵۰ کیلوگرم (۶ قطعه ۲۵ کیلویی) را به قله آمادابلام رساندند و سپس با هلی‌کوپتر از این پرچم عظیم فیلمبرداری کردند و سپس پرچم جمع شد و بدون ردپایی در طبیعت به پایین انتقال داده شد.

از کوهنوردان کویتی فقط یکی از ورزشکاران قدرتمند آن کشور “یوسف آلشاتی” ۳۵ ساله که از اعضای نیروهای ویژه این کشور ثروتمند نفتی است بهمراه یاران نیرمال پورجا موفق به صعود قله آمادابلام شد و به گونه‌ای نمایشی از وطن‌پرستی کویتی‌ها توسط نپالی‌ها عملی شد!

 

“هیاهوی بسیار برای هیچ”

نمایشنامه‌ای کمدی از ویلیام شکسپیر است که در قرن شانزدهم نوشته شد.

نیرمال پورجا در اینستاگرامش اینگونه ماجرای پرهیاهوی پرچم کویت بر فراز آمادابلام را شرح داده است:

کاملا درست است من به دوستانمان از کویت کمک کردم تا پرچم کشورشان را به قله آمادابلام حمل کنند تا روز ملی کشورشان در روزهای آتی را جشن بگیرند.

بنظر می‌رسد که این روزها مردم خیلی سطحی شده‌اند و زحمت تحقیق در موضوعی را بخود نمی‌دهند و با اطلاعات و دانش اندک هم اظهارنظر می‌کنند و بقول معروف “دانش اندک خطرناک است”

برای شفافیت این موضوع لازم است اعلام کنم:

ما پرچم را بطور کامل به قله بردیم و سپس پرچم را بطور کامل به کاتماندو باز گرداندیم. کاملا درست است “پکیج کامل” به پایین برگردانده شد. ما هیچ اثری از فعالیتمان را در کوهستان باقی نگذاشتیم.

من کاملا آگاهم که ماموریتی که ما به انجام رساندیم کاملا خطرناک و با ریسک بالایی بود، اما هرگونه ریسکی توسط من بررسی می‌شد. من در زمین/قله حضور مستقیم داشتم و هرگونه ریسکی را مدیریت می‌کردم و به ایمنی افراد تیم اولویت می‌دادم و برای ما مهم این بود که آثاری از فعالیتمان در کوهستان باقی نماند. برای تمامی کسانیکه از این پروژه و موفقیت آن اطلاعی ندارند خاطر نشان می‌کنم:

• تمامی اعضای تیم ایمن و سرحال هستند
• ماموریت ما در آمادابلام به هیچ وجه در صعود هیچ فرد و تیمی خللی ایجاد نکرد. ما زمانی پرچم را در کوهستان پهن کردیم که تمامی کوهنوردان در حال فرود بودند.
• این پروژه باعث اشتغال ۱۷ شرپای نپالی راهنما شد؛ در عین حال در آشپزخانه بیس‌کمپ ۴ نفر در فعالیت بودند و ۲۰ نفر از باربران نپالی هم مشغول بکار شدند و در مجموع این پروژه بطور مشخص به اقتصاد کشور کمک کرد.
• این پروژه باعث کمک به کمپین سال آینده دولت نپال در کویت تحت عنوان “از نپال ۲۰۲۰ دیدن کنید” خواهد شد.
• این پروژه مشخصا باعث تحکیم مناسبات مابین کویت و نپال خواهد شد.
• این پروژه بصورت کاملا مشخصی توان و رهبری آژانس‌های محلی نپالی را آشکار ساخت که توانایی اجرای پروژه‌های پرریسک و مسئولیت‌پذیر را بصورت برابر و یا حتی بهتر از تورها و آژانس‌ها و اپراتورهای غربی/اروپایی دارند.
• هر شخصی پرچمی به قله حمل می‌کند و من عذرخواهی می‌کنم که پرچمی که ما به قله بردیم کاملا بزرگتر بود ولی برخلاف دیگران ما هیچ ردپایی از خود آن بالا برجای نگذاشتیم.
• امیدوارم این توضیحات روشنگرانه بوده باشد و باعث شود که به قضایا با دید مثبتی نظر افکنده شود. انرژی منفی آدمی را به تباهی می‌برد!

 

منبع: راک اند آیس

 

*****

 

امیلی هارینگتون صخره‌نورد حرفه‌ای آمریکایی بعلت جراحات وارده در ال کاپیتان به بیمارستان منتقل شد.

 

“امیلی هارینگتون” ۳۳ ساله که در حال تلاش صعود بروی “مسیر گلدن گیت ۵٫۱۳” در یکروز بود. او در روز یکشنبه سقوط کرد و از ناحیه صورت و گردن آسیب دید.

“آدریان بالینگر” آلپنیست آمریکایی و همنورد و دوست “بانینگتون” نوشت: مهمترین فرد زندگیم در سرمای زیر صفر با جراحات جدی و خطر آسیب نخاعی دچار آسیب شد ما از سوی دیگر ال کپ به محل شتافتیم و YOSAR (امداد و نجات و جستجو یوسمیتی) در زمان اندکی او را از طریق زمینی به بیمارستان انتقال دادند.

“امیلی هارینگتون” در اینستاگرامش روز بعد از حادثه نوشت: سقوط خطرناکی داشتم و خوشبختانه آسیبی جدی ندیدم جز اینکه طناب بر روی گردنم آسیب زد. از تمامی کسانی که در محل به کمکم شتافتند سپاسگزارم، مخصوصا آدریان بالینگر، آلکس هونولد، جان گلاسبرگ، تارا کررنر و البته تیم YOSAR که همگی برای کمک تلاش کردند.

در ۲۰۱۷ بانوی صخره‌نورد حرفه‌ای “کویین برت” در سقوط از مسیر دماغه دچار آسیب جدی شد که متاسفانه به فلج او منتهی شد.

 

منبع: گریپد

 

*****

 

زمستان در ۸۰۰۰ متری‌ها

کوهنوردان حرفه‌ای در تلاش صعود ۸۰۰۰ متری‌ها در زمستان ۲۰۱۹/۲۰۲۰

 

از آنجاییکه تفسیر تقویم زمستانه در بین کوهنوردان و بعضی از مردم کشورهای مختلف متفاوت است بنابراین بر اساس این قرائت تقویم زمستانه اختلاف همچنان در بین کوهنوردان در مورد تاریخ شروع و پایان زمستان وجود دارد.

• تقویم زمستانه مترولوژیکال (هواشناسی): زمستان از اول دسامبر آغاز می‌شود و در ۲۸ فوریه به پایان می‌رسد. نپالی‌ها به این تقویم معتقدند.
• تقویم زمستانه استرونومیکال (نجومی): زمستان امسال از ۲۲ دسامبر آغاز می‌شود و در ۲۰ مارس به پایان می‌رسد.

 

اما تمامی کوهنوردان در تمرین فشرده‌ای برای صعودهای دشوار زمستانه بوده‌اند که امسال چهره‌های مشهور صعودهای زمستانه حضور همیشگی خود را دارند و این در حالیست که کوهنوردان مشتاق و جویای نام هم در این آزمون دشوار زمستانه اعلام آمادگی کرده‌اند.

برای دنیس اوربکو تقویم زمستانه برمبنای (weather calender) است و آغاز آن از اول دسامبر آغاز می‌شود و پایان آن ۲۸ فوریه است بنابراین اوربکو بعضی از صعودهای زمستانه انجام شده خارج از این تاریخ را بی‌اعتبار می‌داند و یکی از آنها برودپیک است که امسال او قصد دارد آنرا صعود کند.

بنابراین برای اوربکو زمستان از یکشنبه، اول دسامبر آغاز می‌شود ولی کوهنوردان دیگر که به تقویم استرونومیکال معتقدند آغاز زمستان از ۲۲ دسامبر است و پایان زمستان هم ۲۰ مارس است.

 

نگاهی به تلاش‌های تیم‌ها در ارتفاعات بالا در زمستان امسال می‌اندازیم:

تلاش صعود زمستانه K2:

امسال در کمال حیرت با دو تیم در تلاش صعود زمستانه K2 مواجهیم که تجربه قابل توجهی در هوای رقیق ندارند و پای در مصافی گذاشته‌اند که تا بحال بشر هنوز نتوانسته است در زمستان قدم‌هایش را برفراز این قله وحشی استوار کند: 

• اولین تیم دو کوهنورد فرانسوی “وینست سائورا تولوز” و “جاناتان بوردز” هستند که هردو تجربه‌ای در هیمالیا ندارند و صعودهایشان در کوه‌های آلپ، پیرنه و آند است.

آنها قصد دارند به روش آلپاین، بدون استفاده از اکسیژن کمکی و از مسیر آبروزی به قله K2 صعود کنند.

• تیم دوم به سرپرستی “مینگما گیالجی شرپا” است که تجربه زیادی در سرپرستی کوهنوردان به قله‌های مرتفع را دارد و امسال قصد دارد “جان اسنوری” ایسلندی و “گائو لی” کوهنورد چینی را در زمستان به قله K2 سرپرستی کند. آنها هم قصد دارند از مسیر آبروزی به قله صعود کنند. هنوز اطلاعی در دسترس نیست که آیا از اکسیژن کمکی استفاده می‌کنند یا خیر؟

این تیم آغاز ۲۰۲۰ اکسپدیشن خود را آغاز میکنند.

 

تلاش صعود زمستانه قله برودپیک

دنیس اوربکو و دانبویی از آلپنیست‌های قدرتمند امسال برای صعود زمستانه برودپیک دوازدهمین قله مرتفع جهان تا ۲۸ فوریه بدون اکسیژن کمکی و بروش آلپاین تلاش می‌کنند.

در صورتی موفق به صعود قله برودپیک شوند، برای صعود زمستانه K2 هم اقدام خواهند کرد.

 

تلاش صعود زمستانه اورست

کوهنورد جوان ۲۶ ساله آلمانی “جوست کوبوش” هم در تلاش صعود بدون استفاده از اکسیژن کمکی از مسیر دشوار “هوربین” به قله اورست بصورت انفرادی است.

او تحت شعار “امور ساده خسته‌کننده‌اند” در ماه‌های اخیر در تلاشی بی‌وقفه در صعود به کوه‌های نپال بصورت سولو بوده است.

حال تلاش او برای صعود سولوی زمستانه “اورست” بدون استفاده از اکسیژن کمکی تا چه اندازه‌ای واقع‌گرایانه است، باید در ماه‌های آینده نتیجه رویای جاه‌طلبانه‌اش را دید!

 

تلاش صعود زمستانه گاشربروم

سیمونه مورو و تامارا لانگر در تلاشی دشوار برای تراورس و صعود “گاشربروم ۱و۲ هستند که در تابستان ۱۹۸۴ فقط یکبار توسط “رینهولد مسنر” و “هانس کامرلندر” عملی شد.

بنابراین تلاش صعود دو قله ۸۰۰۰ متری توسط “مورو” و “لانگر” در زمستان بسیار دشوار بنظر می‌رسد.

(تنها کوهنوردی که در جهان تا بحال توانسته است دو قله ۸۰۰۰متری را در یک فصل در زمستان صعود کند یرزی کوکوشکا کوهنورد لهستانی بود)

“سیمونه” و “تامارا” ایتالیا را ۱۸ دسامبر به مقصد پاکستان ترک می‌کنند.

 

تلاش صعود زمستانه آمادابلام

آمادابلام قله‌ای ۸۰۰۰ متری نیست، اما آلکس تکسیکون برای امسال با تلاش صعود زمستانه K2 و اورست خداحافظی کرد تا بر روی آمادابلام (۶۸۱۲ متر) بعد از کریسمس تلاش صعود زمستانه کند.

کوهنورد اسپانیایی تکسیکون ۱۰ ژانویه عازم نپال می‌شود و او را در این اکسپدیشن سریع “فلیکس کریادو” و “اینیگو گوتیرز آرسه” همراهی می‌کنند، آنها قصد دارند در ۲۵ روز صعود به قله آمادابلام را بپایان برسانند.

 

منبع: مونتانا تی وی

 

پی‌نوشت:

با توجه به اینکه دو تیم شرکت‌کننده در تلاش صعود زمستانه امسال به قله k2 را نمی‌توان چندان جدی تصور کرد بنابراین همچنان نگاهها بر روی کوهنوردان لهستانی در تلاش اولین صعود زمستانه k2 در ۲۰۲۰/۲۰۲۱ معطوف خواهد شد.

 

*****

 

باربارا زانگرل اتریشی و جاکوبو لارچر ایتالیایی مسیر “دماغه” ال کاپیتان را فری صعود کردند.

 

دو صخره‌نورد حرفه‌ای اتریشی و ایتالیایی در۲۲ نوامبر، بعنوان هشتمین و نهمین نفر موفق به صعود “دماغه” (+۸b) به روش فری شدند.

این زوج صخره‌نورد که بسیاری از صخره‌های جهان را باهم صعود کرده‌اند بخوبی با “ال کاپیتان” آشنایی دارند.

 

صعودهای فری “باربارا” و “جاکوبو” بعنوان همطناب در ال کاپیتان:

• “ال نینو” +۸a در ۲۰۱۵
• “زودیاک” ۸b در ۲۰۱۶
• مسیر دشوار “مجیک ماشروم” در ۲۰۱۷

 

بعد از خرابی هوا و رها کردن مسیر “دماغه” در ۲۰۱۸ و جایگزینی آن با مسیر دشوار “پره مویر” ۸b، فقط “باربارا” موفق به صعود کامل مسیر شد.

 

صعودهای فری مسیر “دماغه” در ال کپ:

• لین هیل – ۱۹۹۳
• لین هیل – ۱۹۹۴
• تامی کالدول و بث رودن – ۲۰۰۵
• تامی کالدول در ۱۱ ساعت ۲۰۰۵
• یورگ ورهواون – ۲۰۱۴
• کیتا کوراکامی ۲۰۱۸
• کونور هرسون در ۱۵ سالگی – ۲۰۱۸
• سباستین برث – ۲۰۱۹
• باربارا زانگرل و جاکوبو لارچر ۲۰۱۹

 

منبع: دسنیوال

 

 

 

*****

 

جمع‌آوری، ترجمه و تدوین: محمد اسماعیلی

۱۳۹۸٫۹٫۱۱