دره هراز از لحاظ جذابیت های متنوع طبیعت گردی و کوهنوردی یک استثناء در کشور است.

دره وسیع و پرباری که از امام‌زاده هاشم شروع شده و انتهای آن به شهرستان آمل می رسد.

از گردنه امام زاده هاشم به طرف شمال در جای جای این دره می توان به قلل و مسیرهای کوهپیمایی و جنگل پیمائی فراوانی دست یافت که بعضاً با جذابیت های تاریخی و باستانی نیز آمیخته است ، همین بس که دماوند سرفراز و افتخار ما ایرانیان در ورودی این دره از امام زاده هاشم، چشم هر بیننده ای را به خود جلب می نماید.

نوشتن در مورد دره هراز و پرداختن به مسیرهای کوهنوردی آن صفحات بسیاری را می طلبد که در این مقطع مجال آن نیست.

شاید یکی از شهرهائی که بیشترین کوهنورد و گروه‌های کوهنوردی و طبیعت دوست را در خود جای داده است ، شهرستان آمل باشد. زیرا که تمامی اهالی این شهر (تک به تک) متعلق به ییلاقی کوهستانی و بومی در جاده هراز هستند و همگی روزهای بسیاری را در سال در آن هوا و شرایط کوهستانی به سر می برند.

روز جمعه ۹۶/۲/۲۹ با برنامه ریزی دوست و کوهنورد با سابقه آقای علی ملک و با راهنمائی همنورد خوب آملی ، آقای رحمان گلستانی مسیری بسیار زیبا و بکر و کمتر پاخورده را در جاده هراز ، حدود کیلومتر۴۰ منطقه ای موسوم به (هردورود) طی نمودیم که خلاصه گزارش آن به شرح زیر است ؛

ساعت ۷ صبح جمعه ۹۶/۲/۲۹ با همراهی تیم ۲۸ نفره باشگاه با راهنمایی و جلوداری آقای رحمان گلستانی پیمایش را شروع کردیم.

قصد ما صعود و فرود حدوداً ۱۶ کیلومتری مسیر هراز به گوسفند سرای مرتفعی در ارتفاع ۲۰۶۰ متری موسوم به نقره سر بود.(ارتفاع مبدأ ۶۰۰ متر از سطح دریا)

مسیر تماماً از راه پاکوبی می گذشت که به خاطر شرایط جنگلی و آب و هوای متغیر و مه آلود آن (در بیشتر مواقع) پیشنهاد می شود با بهره مندی راهنمایان محلی ، از این مسیرها عبور کرد.

ابتدای مسیر با شیب نسبتاً تندی از کنار رستوران (باغ صفا) شروع شد.

بعد از یک و نیم ساعت به چشمه آب گوارائی رسیدیم که در کنار صخره‌ای و از دره‌ای فرعی سرازیر می شد.

پس از صرف صبحانه در این نقطه ، به ادامه مسیر پرداختیم که همچنان از لابلای درختان و چشمه زارهای زیبا و بی نظیری عبور کرده دوباره به شیب های تندی می رسید.

حدود ساعت یازده به چند کلبه جنگلی که در گویش محلی به آن (تِلار) گفته می شود ، رسیدیم . در آنجا کمی استراحت کرده سپس مسیر را ادامه دادیم.
هوا کمی گرم و تا حدودی برای تیم آزار دهنده بود.

بعد از عبور از شیب های نهائی به چمنزاری پرشیب دست یافتیم که پس از آن به فلاتی که نقطه پایانی مسیر بود و گوسفند سرائی احداث شده در آنجا به چشم می خورد.

در این نقطه دماوند سرفراز از مسیر شمالی تا جنوبی یعنی رخ های کامل مسیرهای (شمال شرقی – شرقی و جنوب شرقی )کاملاً و تقریباً از ریشه مشخص و همینطور خط ساحلی خزر نیز از شمال پوشیده از ابر دیده می شد.

در این نقطه تابلویی بزرگ نیز نصب شده بود که اشتباهاً ارتفاع بلندی را بر روی آن نوشته بودند (ارتفاع دقیق با gps 2060 متر) اندازه گیری شد.

حدود ساعت ۱۲ از کنار این تابلو فرود را آغاز کردیم .

پس از صرف ناهار بین راه از همان مسیر رفته به طرف پارک اتومبیل ها حرکت کرده ، ساعت ۱۶ به آنجا رسیده برنامه پیمایش این مسیر زیبا و دیدنی به پایان رسید.

لازم به ذکر است ماه های مناسب کوهپیمائی این گونه مسیرها فروردین ، اردیبهشت ، آبان و آذر می باشد.

با تشکر ویژه از همنوردان گرامی آقایان علی ملک و رحمان گلستانی که در اجرای این برنامه ما را یاری کردند.

اعضای شرکت‌کننده در برنامه:
خانم ها : زینب داداشی – نسرین سلطانی – مریم نامنی – حوریه جمالی – مریم بهرامی – بیتا مهاجر – مهسا قادرپور – رؤیا جوادی – سهیلا آرمک 
آقایان: ذبیح اله حمیدی(سرپرست) – محمود نادری – روح اله موسوی – دکتر آریا همدانچی – محمد پورزادی – دکتر علی بلوچی – بابک فتحیان – محمدتقی غلامی- محسن شاکری – ناصر کاویانی(عکاس) – نوید شایسته – محمدولی عزیزی – دکتر علی طوطی(نقشه و gps) – فراز ساسانی – فرخ جوادی – مهدی نجفی(مختصات gps) – نیما اسماعیلی و عضو جدید بابک صبری 

میهمان برنامه : دکتراصغر فلاح نژاد

گزارش از: ذبیح اله حمیدی
        ۱۳۹۶٫۲٫۳۰

نقشه مسیر صعود و فرود 

 

 

چشمه محل صبحانه 

 

 

دماوند سرفراز 

 

 

خط دریا در دوردست دیده می شود 

 

 

نقره سر – ارتفاع ۲۰۶۰ متر 

 

 

سمت راست راهنمای مسیر

آقای رحمان گلستانی از آمل 

 

 

مختصات مسیر