«مرثیهای برای یک کوهنورد» – به یاد لیلا اسفندیاری
«مرثیهای برای یک کوهنورد» – به یاد لیلا اسفندیاری
حال به مناسبت سیزدهمین سال فوت این بانوی کوهنورد، عیناً همان متن منتشر میگردد که امیدواریم مورد توجه شما همنوردان گرامی قرار گیرد.
«مرثیهای برای یک کوهنورد» – به یاد لیلا اسفندیاری
و این بار نیز تنها رفت، بدون به دوش کشیدن مسئولیت کس دیگری
قاطع و بدون حاشیه برنامهاش را اجرا کرد، خودش بود و خودش
چقدر به این استقلال اهمیت میداد
میخواست چه چیزی را به دیگران ثابت کند که آنها قادر به درکش نبودند؟
شاید اینکه یک زن تا چه اندازه میتواند حصارها و نبایدها و باورهای غلط و رایج اجتماعی و ورزشی را بشکند و با صدای بلند فریاد بزند: «تواناییهای یک انسان در درجه اول به قدرت اراده او معطوف است و بس».
او ثابت کرد نوع جنسیت، فرهنگ، ثروت، قدرت فیزیکی و رانتهای مختلف باید در درجات پایینتری ارزشگذاری شوند.
درست است که بدشانسی آورد و پایش لغزید، ولی این بدشانسی برای هر کوهنورد فعالی ممکن است پیش بیاید. این قانون نانوشته ورزش ماست.
مگر برای اورازها، رابوکیها، خادمها، اعتمادفرها، خلیلیها و خیلیهای دیگر پیش نیامد؟
به گمان من او با آن کارنامه درخشان دهسالهاش برای همیشه اسطوره و طلایهدار بانوان کوهنورد کشور باقی خواهد ماند، چرا که در این مدت به سه ضلع این ورزش (شخصی، باشگاهی و اجتماعی) به درستی پرداخت زیرا علاوه بر آن که هر سال مهارتها و تجربههای فردی خود را افزایش میداد، نسبت به باشگاه مطبوعش « باشگاه دماوند » نیز فعال و متعصب بود و ضمناً در تمام محافل کوهنوردی (جمعی) نیز حضور مییافت.
او تبدیل به نمادی شده بود برای اعتراض!
اعتراض به بیعدالتی و جهل و نابرابری ورزشی و با تمام بضاعت خود، با اعتماد به نفس درخشان و طبع بلندش همواره از هدفهایی میگفت که خیلیها با وجود داشتن امکانات فراوان مالی و غیرمالی از فکر کردن نسبت به آنها عاجزند.
روزی در باشگاه ما گفت: «باید همه ما (باشگاهها و گروههای کوهنوردی)، دور هم جمع شویم و با هم مجموعهای بزرگ را تشکیل دهیم و متحد برای کوهنوردیمان تلاش کنیم.
این سخن او همواره ورد زبان تمام بزرگان حوزه فرهنگ و سیاست، اقتصاد و ورزش و اجتماع بوده است، چرا که درد بشر امروز تنها با اتحاد و همبستگی میتواند قدری التیام یابد و درمان شود. همه میدانیم هرجا که اختلاف و چند دستگی هست، نتیجهاش چه خواهد بود.
چه نیکوست که خانوادهاش میخواهند به آرزویش جامه عمل بپوشانند و پیکر عزیزشان را همچون یادش، برای همیشه در دل کوههای یخزده هیمالیا زنده و جاودان نگه دارند…
و ما زمینیان و باقیمانده از این قافله باید برایش دعا کنیم و سنگنوشتهای در گوشهای از این شهر بهپا کرده و خاطره این بانوی کوهنورد را برای همیشه زنده و جاوید نگه داریم.
باشگاه کوهنوردی اسپیلت درگذشت او را که در هنگام بازگشت از صعود قله گاشربروم ۲ رخ داد، صمیمانه تسلیت گفته، از خداوند منان برای روح بیقرارش آرامش ابدی آرزو مینماید.
ذبیحاله حمیدی
مؤسس و مسئول باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
۲ مرداد ۱۳۹۰
پینویس:
زندگینامه و فعالیتهای لیلا اسفندیاری (۲۷ بهمن ۱۳۴۹ – ۱۳۹۰،۴،۳۱) را میتوانید در دانشنامه آزاد ویکی پدیا (اینجا) مطالعه فرمائید.