در خصوص ۲۹ مهر، روز کوهنورد
نوشته: ذبیحاله حمیدی
چند سالیست که در کشور ما، روز ۲۹ مهرماه به عنوان «روز کوهنورد» شناخته میشود. با این حال، این مناسبت تاکنون مورد تأیید نهادهای رسمی مرتبط با ورزش، از جمله وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون کوهنوردی، هیأتهای کوهنوردی استانها، و حتی نهادهای غیردولتی و خصوصی مانند انجمن کوهنوردان ایران و باشگاههای کوهنوردی قرار نگرفته است.
منبع دقیق این نامگذاری مشخص نیست، اما باید اذعان کرد که جامعه آزاد کوهنوردی کشور این روز را به رسمیت میشناسد و با ارسال پیامهای تبریک، آن را گرامی میدارد.
از سوی دیگر، سازمان ملل متحد (بخش فائو) از سال ۲۰۰۲، روز ۱۱ دسامبر (مصادف با ۲۰ آذرماه) را به عنوان «روز جهانی کوهستان و کوهنوردی» نامگذاری کرده است. این روز در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، به عنوان روز کوهنورد جشن گرفته میشود و تقریباً مورد پذیرش عمومی قرار دارد.
همچنین، چند سال پیش فدراسیون کوهنوردی پیشنهادی به وزارت ورزش و جوانان ارائه داد تا روز ۲۹ اردیبهشت به عنوان «روز ملی کوهنوردی» در ایران ثبت شود. دلیل این پیشنهاد، صعود موفق آقای عظیم قیچیساز به قله لوتسه در سال ۱۳۹۶ بود؛ صعودی که او را به جمع صعودکنندگان تمامی قلل ۸۰۰۰ متری جهان وارد کرد و نام ایران را به عنوان نوزدهمین کشور در باشگاه هشتهزارمتریها ثبت نمود. با وجود اهمیت این دستاورد، تاکنون اقدامی رسمی در این خصوص صورت نگرفته است، اما بسیاری از اعضای جامعه کوهنوردی این روز را مهم دانسته و آن را روز کوهنورد میدانند.
در حال حاضر، بهطور تلویحی، ما ایرانیها در طول سال سه روز را به عنوان روز کوهنورد گرامی میداریم و به یکدیگر تبریک میگوییم:
♦ ۲۹ مهرماه
♦ ۲۰ آذرماه
♦ ۲۹ اردیبهشتماه
از نگاه نگارنده، این تعدد مناسبتها نشاندهنده سه نکته مهم است:
۱. علاقه وافر ایرانیان به کوهستان و ورزش کوهنوردی
۲. نبود انسجام و تمرکز در جامعه کوهنوردی کشور
۳. ضعف مدیریت کلان در ساختار ورزش کشور
مؤسس و مدیر مسئول باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
۲۹ مهر ۱۴۰۴
