پروانه کاظمی و بازگشتی هوشمندانه از کانچنجونگا (به قلم مسئول باشگاه)
بالاخره ماراتون نفسگیر صعود پنج گنجینه برفی هیمالیا «کانچنجونگا» در این فصل به پایان رسید.
این کوه که با ارتفاع ۸۵۸۶ متر در جایگاه سومین قله مرتفع و یا به قولی سومین قله دشوار جهان جای گرفته، امسال بسیار سرسختتر از گذشته خودنمایی کرد و با سختی بسیار فقط اجازه صعود چند کوهنورد را بر چکاد خود پذیرفت.
در این میان متأسفانه بانوی اول هیمالیانوردی کشور، سرکار خانم پروانه کاظمی، عضو پایدار باشگاه کوهنوردی اسپیلت، با وجود سعی و کوشش بسیار، نتوانست پای بر چکاد این گنجینه برفی بگذارد.
تمام دوستداران پروانه کاظمی به خوبی واقفاً که ایشان بسیار مصمم، جدی، پرتوان و با برنامهریزی صحیح و تمرینات منظم ورزشی پای در این میدان نهاده بود. ولی گویا این قانون نانوشته کوهستان که: «هرگز هیچ تضمینی را برای صعود قلل خود از پیش برای کسی صادر نمیکند» را باید پروانه کاظمی تجربه میکرد تا به یکی از بزرگترین و پرارزشترین تجربیات چند ساله خود میافزود.
با دریافت اخبار چند روز گذشته در کانچنجونگا و آگاه شدن از حوادث اخیر که متأسفانه منجر به مرگ پنج کوهنورد و شرپا شد، باید اذعان کرد تصمیم بازگشت پروانه کاظمی، تصمیمی بسیار دشوار ولی بسیار صحیح و منطقی بود.
ما در برنامههای هفتگی باشگاه و در کوههای ۴۰۰۰ متری خود شاهدیم که در هنگام صعود نکردن قلهای، تا چه حد اندوه وجودمان را در برمیگیرد، حال چه رسد به قلل ۸۰۰۰ متری که با این همه مشکلات فراوان، همنوردان ما در تلاش صعود آنان قرار میگیرند.
جمله مشهور:
«غلبه تصمیم منطقی بر ذوق و شوق صعود» یکی از تمرینات و درسهای بزرگی است که ما کوهنوردان همواره باید آن را در ذهن خود تکرار و در مواقع ضروری بدان مبادرت کنیم.
ما «اسپیلتیها» ضمن همدلی با پروانه کاظمی اعلام میداریم ارتفاع ۸۲۰۰ متری کانچنجونگا از منظر ما «قله مجازی و معنوی» این کوه میباشد و در این بین نه تنها ذرهای از ارزشها و توانمندیهای ورزشی او در نزد ما کاسته نشده است، بلکه برعکس، با این تصمیم عاقلانه بر آنها افزوده گشته است.
و همچنین از راه دور صمیمانه از او سپاسگزاریم که در آن شرایط دشوار توانست پرچم باشگاه خود (اسپیلت) که مزین به پرچم زیبای کشور عزیزمان ایران هست را در آن ارتفاع به اهتزاز درآورده و افتخاری دیگر برای خود و جامعه کوهنوردی کشورمان به ارمغان آورد.
و شادمانیم از آن که پروانه را به زودی سالم و تندرست در میان خود خواهیم دید و لازم است اذعان کنیم هرگز برای لحظهای در تصورمان صعود هیچ قلهای را به قیمت صدمهای حتی جزئی برای همنوردانمان نخواسته و نخواهیم خواست….
و خوشبختانه جای بسی شادمانی است که همنورد پرتوان دیگرمان از دیار «پهلوانان»، کرمانشاه، آقای رضا شهلایی توانست این قله سرسخت را صعود نماید و افتخار دیگری برای جامعه کوهنوردی کشورمان بیافریند.
در پایان به عنوان مسئول باشگاه کوهنوردی اسپیلت بار دیگر بر خود میبالم که اولین پرچم باشگاهی کوهنوردی کشور، بعد از قلل مرتفع موستاقآتا، آمادابلام، ماناسلو، اورست و لوتسه، در ارتفاع ۸۲۰۰ متری کانچنجونگا به دست پرتوان پروانه کاظمی به اهتزاز درآمد و وجود همه جامعه کوهنوردی کشور به ویژه بانوان عزیز این عرصه ورزشی را لبریز از شادی و سرور کرد.
ذبیحا… حمیدی
1392.3.1
پروانه کاظمی در ارتفاع ۸۲۰۰ متری کانچن جونگا ـ ۱۳۹۲٫۲٫۲۲
می 22nd, 2013 at 6:08 ب.ظ
«غلبه تصمیم منطقی بر ذوق و شوق صعود» یکی از تمرینات و درسهای بزرگی است که ما کوهنوردان همواره باید آن را در ذهن خود تکرار و در مواقع ضروری بدان مبادرت کنیم….
درووووووووووووووود فراوان بر بانوی کوهستان پروانه کاظمی عزیز
می 22nd, 2013 at 6:32 ب.ظ
با سپاس مجدد از همه «اسپیلتیها»، و اینکه میدانم چگونه با التهابهای درون پیگیر این ماراتون تلاش صعود بوده اید. با وجود شرایط به ظاهر ناممکن، اراده حرکت به سمت قله و بازگشائی ارتفاعات مرگ به عنوان گروه پیشتاز، اتفاقاتی است که جسارت و توانائی ایرانی را بخصوص در این فصل صعود در این قله سرسخت در مقابل چشمان ناباور سایر کوهنوردان مستقر در کمپ اصلی به نمایش گذاشت. بخصوص صعود سرعتی تیم ایرانی در دو روز منتهی به صعود نهائی به کمپ چهار آنچنان رخ داد که هنوز ذهن به باور آن نرسیده بود که انتخاب بازگشت به موقع پروانه در نیمه شب ۲۰/۰۵/۲۰۱۳ با تشخیص اضطرار پزشکی آنهم از ارتفاعات نزدیک به ۸۰۰۰ متر بدون توقف به کمپ اصلی ناباوری دیگری را پیش رو نهاد. گوئی که این ارتفاعات کلکچال است که اینگونه بالا و پایین میروند. تعقیب پیمایش ارتفاع در تلاش پروانه یکی از مواردی است که توانائی و اراده این بانوی کوهنورد را بیش از پیش نمایان می سازد، اگر چه بدانیم این بازگشت آنهم از کمپ ۴ تا کمپ اصلی پیش از سپیده دم به تنهائی و سرعتی صورت گرفته است باز هم ناباورانه تر خواهد بود. گوئی دمی آرمیدن و خستگی از تن بدر کردن به فراموشی سپرده شده و مسیر خطرناک بازگشت که برای دیگران در دو روز پیموده شد، در کمی بیش از یک نیم روز طی شده است!!…
و اما باور اینکه توانائی یک کوهنورد نه فقط برای رسیدن به گام نهائی است، بلکه تعیین هوشمندانه با اعتماد به خویشتن برای بازگشت به موقع به مرزهای امن زندگی است. اتفاقی که متاسفانه برای پنج تن از صعود کنندگان این فصل کانچن جونگا رخ نداد و در کمال تاسف ودرد، ۲ شرپای قدرتمند نپالی ۲ کوهنورد مصمم مجاری(یک تن با پای مصنوعی) و یک کوهنورد کره ای همگی پس از پای نهادن بر چکاد قله شانس بازگشت از آنان گرفته شد. پس درود به پروانه که آموخت و می آموزاند یک تلاش هوشمندانه و شاداب برتر یک صعود هیجانی و پیش بینی ناپذیر است.
می 25th, 2013 at 9:13 ق.ظ
سلام آقای حمیدی، شما در این یادداشت در مورد تلاشهای خانم کاظمی در ارتفاعات کانچنچونگا واقعاَ حق مطلب را بیان کردید. دیدن تصویر تآثیرگذار خانم کاظمی در این یادداشت اشک شوق را از دیدگانم جاری کرد و شرح شیوه حماسی بازگشت ایشان از قله از زبان آقای ضابط حس خوب افتخار و غرور نسبت به توانمندیهای یک بانوی ورزشکار ایرانی را در من زنده کرد. پروانه کوهستان خانم کاظمی به شما افتخار میکنیم
می 25th, 2013 at 10:04 ق.ظ
سلام ودرود
به دنبال تقدیر و تشکر جناب آقای حمیدی از سرکار خانم کاظمی و توضیح پیرامون درس مهمی که در این رشته ی ورزشی وجود دارد،توجه شما را به فرازی از سخنان رینهولد مسنر یکی از اعجوبه های ورزش کوهنوردی در عصر ماجلب میکنم:
“بدون خطر مرگ، کوهنوردی دیگر کوهنوردی نیست ولی در کوهنوردی من به دنبال مرگ نیستم، دقیقا برعکس آن، من سعی در زنده ماندن دارم. کوهنوردی هنر زنده ماندن در شرایط سخت است که شامل خطر مرگ هم میشود. بهترین کوهنورد کسی نیست که تلاش میکند تا یکی دوبار کارهای احمقانه بکند و سپس بمیرد. بلکه بهترین کوهنورد کسی است که سعی میکند بزرگترین کارها را انجام دهد و زنده بماند . . . هنر کوهنوردی زنده ماندن است نه مردن.”
منتظریم شما را در موفقیت های بعدی شاهد باشیم
شاد و سلامت باشید
می 26th, 2013 at 7:23 ق.ظ
بازگشت منطقی و عقلانی خانم پروانه کاظمی را به دوستان اسپیلت تبریک گفته و این تصمیم سخت و صحیح را نشانه آموزش درست توسط مربیان ایشان میدانم
می 27th, 2013 at 7:27 ق.ظ
درود بی پایان به بزرگ بانوی کوهستان پروانه کاظمی،خوشحالیم که ایشان به سلامت
به میهن بازخواهد گشت ودر آیندهای نزدیک حماسه ای دیگر رقم خواهد زد.