گشایش مسیری جدید در ال‌کاپیتان توسط هونولد، کالدول و جورگسن

 

دو یار دانوال (تامی کالدول و کوین جورگسن) بهمراه آقای فریسولو (آلکس هونولد) تیمی را تشکیل دادند تا در اکتبر ۲۰۱۹ مسیر نیوداون (New Dawn) با سختی ۸b در ال‌کاپیتان را برای اولین بار بصورت فری‌صعود کنند.

مسیر نیوداون را “لئو هولدینگ” ۱۸ سال پیش تا نیمه بصورت فری‌صعود کرد و آن را “گذرگاه آزادی” نامید.

مسیر نیوداون نسبت به مسیر دانوال با سختی ۹، که برای اولین بار توسط کالدول و جورگسن در ژانویه ۲۰۱۵ صعود شد مسیر ملایمتری است!

تامی کالدول در ۳ نوامبر درباره صعودشان نوشت: «بعد از چند هفته کار، بدون پیشروی در بخش‌هایی از مسیر، آلکس و من تا اندازه‌ای از تلاشمان ناامید شده بودیم و ناگهان بصورت معجزه‌آسایی توانستیم موفق شویم.

بعضی از مشکلات شخصی “کوین” را در مسیری که تلاش می‌کردیم دورنگه داشت و او احساس آمادگی برای تلاش نداشت.»

تا چند روز آینده عکس‌ها و جزئیات این گشایش مسیر منتشر خواهد شد.

 

منبع: راک اند آیس

 

*****

 

 ارزیابی هیمالیانوردان درباره دست‌آورد نیرمال پورجا

 

رینهولد مسنر اولین کوهنوردی که تمامی ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری را صعود کرد از سرعت نیرمال پورجا در صعود به تمامی ۸۰۰۰ متری‌ها ابراز شگفتی کرد و دستاورد “نیرمال پورجا” را مرهون “سرپرستی قدرتمند، نظم لجستیکی، ظرفیت بالای مدیریت اقتصادی و آشکارا قدرت فیزیکی استثنایی” دانست.

در عین حال مسنر اشاره کرد که در قیاس با یرزی کوکوشکا شیوه پورجا قابل قیاس نبود و او کاری بزرگ در قبال کوهنوردان تکنیکی لهستانی ارائه نداد البته با توجه به اینکه نیرمال پورجا هرگز این امر را مخفی نکرد که در ارتفاع بالای ۷۵۰۰ متر از اکسیژن کمکی استفاده کرده است، یا برای تسریع در صعود برای رسیدن به بیس‌کمپ بعضی از قله‌ها، از هلی‌کوپتر استفاده کرده است.

رینهولد مسنر معتقد است که پورجا نشان داد که کوهنوردان نپالی و نه فقط شرپاها (پورجا از نظر قومی شرپا نیست و در ارتفاعات بالا بدنیا نیامده است) می‌توانند مستقلا اکسپدیشن‌های هیمالیایی را سرپرستی کنند به همانگونه که راهنمایان محلی در کوه‌های آلپ از اواخر قرن ۱۹ سرپرستی می‌کردند.

مسنر اما امیدوار است که روزی کوهنوردان با سرعت و مقاومتی که “نیرمال پورجا” از خود نشان داد قادر باشند “بدون استفاده از اکسیژن کمکی” و فارغ از هر رقابتی به این دستاورد برسند.

 

سیمونه مورو کوهنورد ایتالیایی که بعنوان اولین نفردر جهان ۴ قله ۸۰۰۰ متری را برای اولین بار در زمستان صعود کرده است نظرش را درباره دستاورد پورجا اینگونه بیان کرد: دستاوردی که نیرمال پورجا با صعودهایش داشت، زدودن نام کسانی بود که در هوای خوب و طناب فیکس شده و با داشتن راهنما؛ قله‌های ۸۰۰۰ متری را در کارنامه خود می‌افزودند و تصور می‌کردند کاری قهرمانانه می‌کنند، او این شیوه کوهنوردی را “توریسم ارتفاعات بالا” نامید.

سیمونه مورو افزود: چنین “مرجع روشن جهانی” اکنون می‌تواند پایانی بر “یالانچی پهلوانان (false heroes)” و کوهنوردانی باشد که عمری خود را با رکوردهای سطحی و بی‌ارزش در هیمالیا مطرح می‌کردند.

“سیمونه مورو” کسانی که را که دستاورد و شیوه کوهنوردی “نیرمال پورجا” را کوچک جلوه می‌دهند مورد انتقاد قرار داد و اضافه کرد: کوهنوردان باید برای تکرار پروژه نیرمال پورجا بدون استفاده از اکسیژن کمکی و طناب فیکس شده تلاش کنند، در ضمن باید تمرکز بر روی صعودهای ۸۰۰۰ متری در زمستان و مسیرهای پیموده نشده و بکر در ارتفاعات بالا و قله‌های دورافتاده در کوهستان باشد.

 

اگر چه دو آلپنیست جهانی (مسنر و مورو) دستاورد بزرگ نیرمال پورجا را در زرورقی نقره‌ای پیچیدند و آن را ارزشمند دانستند اما کوهنوردان بزرگی هم هستند که نظر موافقی با دستاورد “پورجا” ندارند.

سرکریس بانینگتون کوهنورد پرآوازه انگلیسی که در دهه هشتم عمرش بسر می‌برد گفت: کاری که “نیرمال پورجا” انجام داد کاملا استثنایی بود، اما این شیوه، کوهنوردی نیست.

کوهنوردی واقعی اکتشاف و یافتن مسیرهای جدید به قله‌های بزرگ است… من این را به عنوان یک حادثه بزرگ نمی‌بینم.

 

استفان ونابلز که مسیر جدیدی به قله اورست گشوده است می‌گوید: حقیقت اینجاست که استفاده از اکسیژن کمکی از دستاورد او می‌کاهد، در اصل این دستاورد آلپنیسم نیست و من آنرا درک میکنم… این دستاورد اگرچه در کتاب رکوردهای گینس ثبت خواهد شد اما در تاریخ کوهنوردی فقط بعنوان یک پی‌نوشت از آن یاد خواهد شد.

 

اما گزنده‌ترین انتقاد از رئیس فدراسیون کوهنوردی هندوستان “آمیت چودهوآری”بود که گفت: ما این نوع حیله و نیرنگ را نمی‌پذیریم، اگر شما را ۲۰ نفر در صعود حمایت کنند، البته می‌توانید به این (دستاورد) برسید!

 

البته جای تعجب نیست که این چنین واکنش گسترده جهانی در دنیای کوهنوردی درباره پایان موفقیت‌آمیز پروژه نیرمال پورجا بوجود آید و این در حالی است که تمامی ژورنال‌های کوهنوردی و توجهات جهانی به این دستاورد معطوف شده است.

 

منبع: اکسپلووررز وب

 

*****

 

ریحانه ارمغانی “اولین های لاینر کار” ایرانی

 

“های لاینر” کسی است که بر روی تسمه در ارتفاعات بلند حرکت می‌کند.

ریحانه ارمغانی نخستین بانوی “های لاین”کاری است که سنگنوردی در سالن را از ۱۳ سالگی با تشویق خواهرکوهنوردش آغاز کرد و با پشتکار در این رشته یک دوره به عضویت تیم ملی در آمد.

او از سال ۱۳۹۲ بعنوان اولین بانوی ایرانی-همدانی بصورت جدی به عنوان “های لاینر”کار تلاش خود را آغاز کرد.

“ریحانه ارمغانی” همچنین یک یونی سایکلیست (تک چرخ‌ران) است که به راحتی می‌تواند تعادل خود را روی یک چرخ حفظ کند.

 

منبع: باشگاه اسپیلت

 

*****

 

نشست ماهانه انجمن کوهنوردان ایران

 

• از لنین تا کی ۲ با علیرضا نوروزی
• معرفی طرح ثبت ملی توچال
• اخبار کوهنوردی

 

❇ حضور در نشست ماهانه انجمن برای عموم آزاد می‌باشد.

 

زمان: یکشنبه ۱۳۹۸٫۸٫۱۹ از ساعت ۱۷ الی ۱۹

مکان: خیابان انقلاب، خیابان خاقانی، ستاد توان‌افزایی و حمایت از فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد

@alpineclub_iran

 

*****

 

تبریک

 

صعود همنوردان گرامی خانم پرستو ابریشمی و آقایان ایرج معانی، سینا ابراهیمی و سیاوش شهباززاده به قله تکنیکال «آمادابلام» به ارتفاع ۶۸۱۲ متر در کشور نپال را شادباش می‌گوییم‌.

 

باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت

 

 

*****

 

جمع‌آوری، ترجمه و تدوین: محمد اسماعیلی

۱۳۹۸٫۸٫۲۰