این قله را دالامپر نیز می نامند اما تلفظ صحیح آن دالان پر است که به گفته یکی از کردنشین های منطقه به مفهوم (دالانی) کوهستانی آکنده از تکه های برف در طول سال است که به (پر) تشبیه می شود.
این کوهستان بسیار زیبا و مخروطی در جنوب غربی ارومیه و در ۳۵ کیلومتری شهرستان اشنویه قرار دارد.
از روی این قله می‌توان بخش هایی از خاک دو کشور ترکیه و عراق را نظاره‌گر بود.
دو قله مشهور و همسایه دالانپر از سمت شمالی آن قله چهل مر شهیدان به ارتفاع تقریبی ۳۴۰۰متر که با کشور ترکیه هم مرز است و از سمت جنوبی قله بوز سینه به ارتفاع تقریبی ۳۴۸۰متری است که با کشور عراق هم مرز هست.
(جهت کوهشناسی بیشتر و خواندن گزارش برنامه صعود قلل شهیدان و بوز سینه مورخه ۲۳تا۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۳ می توانید به «اینجا»  مراجعه کنید.)
ارتفاع تقریبی قله دالانپر ۳۴۵۰ متر اندازه گیری شده است.
هر سه این قلل در شمال رشته کوه زاگرس واقع هستند.
بهترین فصل صعود این سه قله اردیبهشت و خرداد هر سال محسوب می‌شود اما باید دقت کرد به دلیل مرزی بودن و مسائل نظامی و امنیتی ، کوهنوردی در آنجا ممکن است با ممنوعیت ها و محدودیت هایی روبرو گردد لذا بهتر است قبل اقدام و برنامه ریزی از طریق هیات ها و باشگاه ها و کوهنوردان استان آذربایجان غربی از اوضاع منطقه و امنیت صعود این قله ها با خبر شد.
روستا و آبشار (سوله دوکل) از توابع بخش دیزج ارومیه در ابتدای مسیر صعود این قله قرار گرفته است.
دریاچه کوهستانی دالانپر در میانه راه صعود این قله قرار دارد که از جاذبه های صعود آن محسوب می شود.
طبیعت زیبای این منطقه به دلیل دوری از مرکز کشور و همچنین تا سالهای به علت (ممنوع الصعود) بودند همچنان بکر و دست نخورده باقی مانده است.

شرح صعود؛
عصر روز پنجشنبه ساعت ۱۶ با تیم چهارنفره باشگاه با اتومبیل شخصی پس از ساعت ها رانندگی وارد شهر نقده شده مورد استقبال دو تن از کوهنوردان و مربیان این شهر آقایان داود زارعی و هادی محمودی شدیم.
همان روز به کنار مزار زنده یاد محمد اوراز کوهنورد پرآوازه و ملی ایران رفته ، یاد و خاطره او را گرامی داشتیم.
پس از آن بازدیدی از تپه تاریخی و موزه حسنلو به عمل آورده شب اول را در یک باغ زیبای هلو که متعلق به دوستان مهمان نواز نقده ای بود به صبح رساندیم.
از آنجایی که هوای صعود مناسب نبود روز بعد را با راهنمایی آقای هادی محمودی به طبیعت گردی و کوهپیمایی پرداختیم.
در ابتدا بازدیدی از تونل و کانال عظیم آبی (کانی سیب) داشتیم که آب بسیار زیادی را از سمت پیرانشهر به سوی دریاچه ارومیه هدایت می کرد.
سپس به طرف روستای (لیگ بین) رفته از تنگه ای که مسیرهای سنگنوردی بسیاری داشت بازدید کرده بعد از آن به طرف ارتفاعات (گوهرمه) کوهپیمایی کوتاهی داشتیم که بسیار بکر و زیبا و دیدنی بود.
از آنجا به طرف نقده رفته با جمع آوری لوازم با راهنمایی آقای داود زارعی به سمت شب مانی در منطقه صعود قله دالانپر شتافتم.
وضیعت هوا کاملا سرد و زمستانی شده در نزدیکی روستای (سوله دوکل) مه و کولاک شدیدی شروع شد که به سختی توانستیم اتومبیل ها را به روستا برسانیم.
سه نفر دیگر از کوهنوردان نقده در منزلی در این روستا منتظر ما بودند (ارتفاع ۱۸۵۰ متر)
این منزل به فردی به نام آقا ابراهیم تعلق داشت که از راهنمایان منطقه محسوب می شد و لندروری جهت حمل و نقل کوهنوردان در اختیار داشت.
شب دوم برنامه را در آنجا به صبح رساندیم.
روز بعد ساعت ۳ صبح بیدار شده با بررسی هوا که همچنان باد شدید و سردی داشت اما بارش آن قطع شده بود تصمیم به صعود قله گرفتیم.
تیم چهار نفره باشگاه با همراهی و راهنمایی آقای داود زارعی ساعت ۴:۳۰ با اتومبیل از روستا حرکت کرد.
خوشبختانه توانستیم حدود ۵ کیلومتر از جاده خاکی و ناهموار و یخ‌زده منطقه را به یمن داشتن اتومبیل دو دیفرانسیل پشت سر بگذاریم.
در ساعت ۵:۱۵ در هوایی سرد و نیمه ابری با باد زیاد صعود را شروع کردیم.(ارتفاع ۲۲۵۰ متر)
این جاده همچنان در دامنه کوهستان دالانپر ادامه داشت اما برف زیادی روی آن را پوشانده بود.
پس از ۳ ساعت تلاش در هوای بسیار سرد بهاری از سمت جنوب شرقی به یال زیر قله رسیدیم.
این مسیر بدون رفتن به کنار دریاچه به این نقطه رسیده بود که به نظر کوتاه تر و میان بر بود.
برف کوبی همچنان ادامه داشت و مسیر صعود از کنار صخره های کوتاهی می گذشت.
خوشبختانه در ساعت  ۱۰:۱۵ با شادمانی به کنار تابلوی قله دالانپر رسیدیم که ارتفاع ۳۴۶۶ متر را نشان می داد.
وضیعت هوا آرام تر و باد ملایم تر شده بود.
پس از عکاسی از همان مسیر صعود به طرف ارتفاعات پایین تر سرازیر شدیم.
در بین راه با سه کوهنورد دیگر نقده ای که ساعاتی بعد از تیم ما از روستا حرکت کرده بودند روبرو شدیم.