کوهستان شاهو به طول حدود ۲۵ کیلومتر به شکل شمال غربی – جنوب شرقی در مرز دو استان کرد نشین کشور یعنی کرمانشاه و کردستان قرار گرفته است.

این کوه را می توان بلندترین چکاد استان کرمانشاه و همچنین استان های هم جوار خود یعنی کردستان و ایلام نیز قلمداد کرد.

شاهو جزئی از رشته کوه عظیم زاگرس می باشد که به دلیل ساختار آهکی ، دارای بستری صخره ای و سنگی‌ست .

این کوهستان زیبا و کمتر پا خورده دارای طبیعتی بکر و منحصر به فرد است .

پوشش گیاهی خاص، قله های صخره ای و همچنین کم تردد بودن شاهو جایگاه مناسبی را برای زیست حیوانات وحشی در آن منطقه تشکیل داده است.

شرق این کوهستان به منطقه‌ی زیبای کامیاران و غرب آن به مناطق شهرستان های پاوه ، روانسر ، جوانرود در استان کرمانشاه می رسد.

این کوهستان به دلیل آهکی بودن دارای حفره ها و غارهای فراوانی‌ست که مشهورترین آن غار آبی (افقی)غوری قلعه است که گویا پرآب ترین غار کشور محسوب می شود.

بلندترین قله «شاهو»به نام محلی«حبیب خانی»مشهور است که بهترین مسیر صعود آن از روستای شمشیر در ۱۰ کیلومتری شهرستان پاوه است (ناگفته نماند این کوهستان قله های دیگری را نیز در خود جای داده است).

قلل شاهو را می توان از طریق شرق آن از روستای پلنگان نیز صعود نمود که البته طولانی تر از مسیر غربی است.

برنامه این هفته باشگاه اسپیلت صعود بلندترین قله کوهستان شاهو بود که به شرح زیر اجرا شد؛

ساعت ۹ شب چهارشنبه اول اردیبهشت ۱۳۹۵ بعد از تجمع در باشگاه با دو اتومبیل به تعداد ۱۰ نفر به طرف شهرستان پاوه حرکت کردیم.

ساعت ۶ صبح پنجشنبه کنار درب ورودی غار غوری قلعه بعد از ملاقات با دو راهنمای تیم آقایان امید گلعنبری و امیر کریمی از مسئولین محترم هیأت کوه نوردی شهرستان جوانرود به طرف روستای شمشیر حرکت کردیم.

ساعت ۶:۴۵ دقیقه صعود را از ارتفاع ۱۹۰۰ متری از محل تلاقی دره روستای شمشیر با جاده کوهستانی شاهو آغاز نمودیم.

(ظاهراً این جاده نیز مانند بسیاری از جاده های کوهستانی کشور بدون در نظر گرفتن نکات زیست محیطی ، جهت اهدافی نامشخص در کوهستان شاهو احداث شده است.)

مسیر صعود از داخل دره ای شروع شده و تا خط الرأس اصلی قله ادامه داشت.

ابتدای دره بسیار سرسبز دارای پوشش گیاهی فراوان به ویژه «لاله های واژگون»بود. همانطور که آگاهید این لاله های زیبا مختص منطقه‌ی زاگرس می باشد و گلبرگ های آن به شکل سرازیر و واژگون است.

پس از نیم ساعت به برف داخل دره رسیدیم که به خاطر سایه و سرد بودن منطقه ، سفت و محکم بود .

کم کم به شیب دره نیز افزوده شد پس بالطبع پیمایش با احتیاط و دقت بیشتری انجام گردید به طوری که در قسمت های بالا نیاز به استفاده از کلنگ جهت ایجاد «جا پا»شد.

حدود ۳ ساعت طول کشید تا به بالای این دره به ارتفاع ۳۲۰۰ متری صعود کنیم.

آن جا خط الرأس غربی قله «حبیب خانی» بلندترین قله منطقه شاهو بود.

پس از کمی استراحت و تجدید قوا جهت صعود قله حرکت کردیم. به دلیل بارش مناسب برف و سنگی بودن ، خط الرأس پوشیده از منقارها و نقاب های برفی بود که با احتیاط از آن ها عبور کردیم.

ساعت ۱۱:۱۵ دقیقه به قله رسیدیم .

ارتفاع با GPS باشگاه ۳۳۷۰ متر اندازه گیری شد.

تابلوی یادبود قله به اشتباه ۳۴۹۰ متر را ثبت کرده بود.

بعد از عکاسی از همان مسیر البته با نظر گرفتن تمام نکات ایمنی به طرف ارتفاعات پایین تر بازگشتیم.

خوشبختانه به دلیل گرم تر شدن هوا ، وضعیت سفت بودن برف رو به نرمی گذاشته و ما به راحتی دره را فرود آمدیم.

در ارتفاع حدود ۲۵۰۰ متری مسیر فرود را تغییر داده ، از طریق یال شرقی دره به طرف جاده ادامه مسیر دادیم.

در بین راه جایی که نمای زیبایی از کوهستان شاهو و ارتفاعات سرسبزپایین دست آن پیدا بود ، استراحت و صرف ناهار داشتیم.

ساعت ۱۶ با رسیدن به پای اتومبیل ها صعود پایان یافته پس از کمی استراحت با اتومبیل ها به طرف پاوه حرکت کردیم .

بعد از گشت کوتاهی در شهر جهت بازدید غار غوری قلعه به آنجا عزیمت نمودیم.

شب مانی برنامه با هماهنگی جناب آقای امید گلعنبری (ریاست محترم هیأت کوهنوردی جوانرود) در محل ساختمان تربیت بدنی آن شهر انجام شد.

صبح روز بعد به طرف تهران حرکت کردیم و علی رغم وجود جاذبه های فراوان طبیعی و تاریخی منطقه ، ابتدا از تالاب زیبای «سراب نیلوفر» و سپس از مجموعه‌ی تاریخی بیستون کرمانشاه بازدید کرده ، ساعت ۹ شب به تهران رسیدیم و این برنامه جذاب و پربار و فشرده به پایان رسید.

اسامی اعضای شرکت کننده در برنامه: