روستای افجه در منطقه لواسانات و در نزدیکی تهران قرار دارد.
منطقه دشت هویج (دشت گرچال) با داشتن قله هایی مناسب برای صعود، در فصل های مختلف مورد توجه علاقمندان به کوهنوردی است.
در ابتدای دشت گرچال یک خط الرأس نعلی شکل قابل مشاهده است که در جهت خلاف عقربه های ساعت قله های پرسون، ریزان، آتش‌کوه و ساکا روی آن قرار دارند.
در فصل زمستان بعضی از مسیرهای صعود با توجه به شیب و حجم برف این منطقه مستعد ریزش بهمن هستند.
قله ریزان با یک گردنبند صخره ای در مرکز این خط الرأس قرار دارد. این قله از روستای افجه نیز مشاهده می شود.

صعود یک روزه به قله ریزان روز جمعه ۹۹/۱۱/۲۴

ساعت ۵:٣٠ صبح زیر پل سید خندان سوار مینی بوس باشگاه می شویم و ساعت ۶:۳۰ به روستای افجه می رسیم.
با طی یک مسیر پاکوب و مشخص که از کنار باغ های گیلاس عبورمی کند، پس از یک ساعت و ربع به دشت گرچال می رسیم.

به هر طرف نگاه می کنی زمین، تن پوش حریر بر تن دارد و اگر شانس خوبی داشته باشی آسمانش آبی است.
نرسیده به انتهای دشت،شاخه های لخت درختان بید را می بینی که چشم انتظار بهارند و درّه هایی که بهمن ها در آغوششان آرام گرفته اند. حالا که خورشید کاملاً بالا آمده ، گردن بند قله ریزان هم درخشانتر جلوه می کند.

در مجاورت گوسفند سرا حدود نیم ساعت برای صبحانه توقف می کنیم.
بعد از صبحانه طبق کروکی مسیر که در انتهای گزارش وجود دارد یال صعود را طی می کنیم و با پیمایش آن بعد از حدود یک و نیم ساعت به صخره های آخر (گردنبند ریزان) می رسیم.
استراحتی می کنیم و با آرامش و دقت، از یک دهلیز که شاید تنها مسیر مطمئن صعود باشد، عبور می کنیم و به بالای صخره ها می رسیم.
با صعود از روی سنگ ها و البته دست به سنگ شدن مختصری در ابتدای یک شیب تند قرار می گیریم.
دوباره قله، رخ نشان می دهد.
ساعت به دوازده ظهر نرسیده که با تمام نفرات بر فراز قله ریزان هستیم.
با پرچم پارچه ای باشگاه، که به یادگار از پیمایش خط الرأس توچال به دماوند در کوله ام دارم، عکس های یادگاری می گیریم.
نیم ساعتی را مهمان قله ایم.
فرود را شروع می کنیم.
پایین صخره ها برای استراحت و صرف ناهار جای مناسبی است.
ساعت ۱۵:۳۰ دوباره در دشت و ساعت ۱۶:۳۰ به روستای افجه بازگشته ایم.
درساعت ۱۸:۳۰ زیر پل سید خندان پایان برنامه را اعلام می کنم و همنوردان می روند تا در طی هفته از برنامه ای که اجرا کردند لذت ببرند و برای صعودی دیگر و برنامه‌ای دیگر آماده شوند.

* در روستای افجه و در ابتدای مسیر صعود یک شیر آب آشامیدنی وجود دارد. همچنین بالاتر از روستا و در مجاورت باغ ها یا در دشت هویج آب آشامیدنی در دسترس است.
* تقریبا در تمام مسیر صعود موبایل آنتن می دهد.
* در زمان صعود و در فرصت های مناسب اصول اولیه گام برداری برای همنوردان تشریح و بصورت عملی اجرا شد.
* متاسفانه مشاهده شد بعضی افراد با انتخاب یک مسیر پر خطر در حال صعود به قله آتش کوه هستند.
* آقای کاویانی برای گرامی‌داشت یاد آقایان میناوند و انصاریان بنری آماده کرده بود که دوستان در قله با آن عکس یادگاری گرفتند.
* با کمک آقای یوسفی در انتهای قله یک غار برفی حفر کردیم تا دوستان همنورد چگونگی حفر غار برفی را مشاهده کنند.
* در مسیر برگشت و در یک موقعیت مناسب با نظارت سرپرست، همنوردان سُرخوردن روی برف را تمرین کردند. یک تمرین پر نشاط و دوست‌داشتنی.

*ارتفاع روستای افجه: ۲۱۵۰
*ارتفاع دشت گرچال: ۲۵۳۰
*ارتفاع قله ریزان: ۳۵۷۵

اعضای شرکت کننده در برنامه :
آقایان: شنتیا ربانی «سرپرست» – محمد رهبری «سر قدم تیم» ، باقر یوسفی، ناصر کاویانی، مسعود علیزاده، مهدی مختاری، محمد امین رحمانی، حسین یعقوبی ، سعید خدابخش  
خانم ها: مریم بیات – بهرخ جلیلوند

میهمانان برنامه : آقایان اکبر باقری، مهراب سید شُهَدایی، امیر شاه محمدی و یاشار باقری

گزارش از شنتیا ربانی

عکس‌ها از گالری اسپیلت

قله ریزان به ارتفاع ۳۵۸۰ متر