این قله در خط الرأس اصلی (شرقی-غربی) البرز مرکزی و در بین قله صخره‌ای سرخاب و گردنه کندوان (جاده چالوس) قرار گرفته است . 

از چهار مسیر می‌توان این قله را صعود کرد:

۱- روستای دونا – ابتدای جاده بلده (پل زنگوله)
۲- روستای والنگرود – ابتدای جاده دیزین
۳- گردنه کندوان
۴- قله سرخاب (که مستلزم صعود قله سرخاب و فرود دست به سنگ به طرف قله دونا است).

برنامه این هفته باشگاه اسپیلت صعود قله دونا از روستای دونا و بازگشت از سه مسیر دیگر بود!!!

ساعت ۸ صبح (جمعه ۹۴،۳،۳۰) صعود را از کوچه کناری مسجد روستای دونای علیا به تعداد ۲۲ نفر شروع کردیم (ارتفاع حدود ۲۵۰۰ متر).

مسیر بعد از عبور از روی شیب تندی به اول یال منتهی به قله رسید.

این یال که شمالی است در دوطرف خود ، دو دره اصلی دارد که در این فصل سرسبز و زیبا و پر آب بود.

حدود ۴ ساعت طول کشید تا تمام نفرات (۲۲ نفر) به قله اصلی دونا برسیم.

ارتفاع با GPS حدود ۳۶۰۰ متر را نشان می داد.

از روی قله دونا قلل بسیاری از البرز دیده می شد که در زیر عکس‌های برنامه توضیح داده شده است.

از آن پس تیم به سه قسمت تقسیم شد.
۱- دو نفر به طرف صعود قله سرخاب حرکت کردند که از آنجا می باید به روستای دونا بازگشته تا مینی بوس باشگاه و اتومبیل دوم را به جاده چالوس بازگردانند.
۲- ۹ نفر به طرف روستای والنگرود بازگشتند (از طریق دره جنوبی منتهی به این قله).
۳- ۱۱ نفر باقی مانده به طرف گردنه کندوان حرکت کردند
که در نهایت در ساعت ۱۶ پس از پیوستن تمام نفرات در روستای والنگرود برنامه صعود به پایان رسید .

رودخانه زیبای والنگرود محل مناسبی جهت استراحت و صرف غذا بود که خوشبختانه همچنان خروشان و پرآب دیده می‌شد.

در ساعت ۲۰ با عبور از جاده چالوس و اتوبان کرج و درحالتی از ترافیک آرام و روان به کلان‌شهر تهران رسیدیم و برنامه به پایان رسید.

توضیحاتی کوتاه از قله دونا تا گردنه کندوان ؛
همان‌طور که که در بالا ذکر شد یکی از مسیرهای صعود این قله از این گردنه است. در جاده چالوس سمت چپ دهانه جنوبی تونل کندوان ، جاده‌ای آسفالته وجود دارد که به این گردنه می‌رسد . این گردنه حدود ۳۰۰۰ متر ارتفاع دارد و مرز میان کوهستان علم‌کوه و البرز مرکزی محسوب می‌شود.

از روی قله دونا مسیر تا گردنه کندوان کاملاً خط الرأس و هموار است . نکته جالب این مسیر رسیدن به جایی‌ست که از دور سفید و برفی دیده می‌شود که به گفته یکی از همنوردان که کارشناس(ژئومورفولوژی)است این قسمت از مسیر کاملاً آهکی است که می‌تواند در زیر آن غاری نیز وجود داشته باشد ، ناگفته نماند در قسمت شمالی این کوه تأسیسات معدنی دیده می‌شد .
بعد از رسیدن به گردنه از کنار جاده آسفالت ، راه پاکوبی بود که ما را به دهانه جنوبی تونل کندوان ‌رساند که در آنجا میبی بوس باشگاه منتظرمان بود.

پی‌نویس؛
در این مسیر به یاد پیمایش مسیر دماوند به علم کوه بودم که در اواخر دهه شصت یا اوایل دهه هفتاد توسط کوهنوردانی انجام شد که اکنون ۴ نفر از آنان در بین ما نیستند.
تا آنجایی که به یاد دارم این اولین پیمایش خط الرأس طویل دماوند به علم کوه از این مسیر بود که طی ده روز انجام گرفت. به جز آقای ابراهیم بابایی که در آستانه هفتادسالگی همچنان کوهنوردی فعال است ، نفرات دیگر تیم عبارت بودند از زنده یادان ؛ جلال رابوکی – علی محمدپور – فریدون اسماعیل‌زاده – مجید بنی هاشمی
که جملگی کوهنوردانی فعال و از عاشقان این رشته ورزشی بودند.
یادشان ماندگار و روحشان در آرامش ابدی.

اسامی اعضای شرکت کننده :
خانم‌ها: کیانی – سلطانی – داداشی –پیمان – اشتریان – یکتا – شارخی – آزاده اورعی(عضو جدید)

آقایان : حمیدی(سرپرست) – غ . ر. خلیل آبادی – ربانی – غلامی – محمودی – علیزاده – نجفی – محمدی – وزیری – طوطی(پزشک)- کاویانی(عکاس) – کمیلیان – باختری

میهمان برنامه : اشکان جهانگیری

گزارش سایت از : ذبیح‌اله حمیدی

 ابتدای مسیر(روستای دونا)

قله دونا در وسط و یال صعود سمت چپ دیده می‌شود

برفراز قله ۳۶۰۰ متری دونا
قلل سرخاب (سمت راست) و آزادکوه (سمت چپ) دیده می‌شود

دورنمای قله وَرَوَشت از دونا

دور نمای قلل علم کوه از دونا

دور نمای قلل گرچان و هفت خوانی 

(جلو)خط الرأس سکه نو به هرزه کوه(عقب) خط الرأس کلون بستک به سرکچال‌ها
 منتهی الیه سمت راست شمالی توچال دیده می‌شود

از چپ به راست : قلل سرخاب – کمان‌کوه – خلنوها – سرکچال‌ها و …

فرود از کوه آهکی

سمت راست قله(وَرکَلو) و جاده گردنه کندوان

دهانه جنوبی تونل کندوان(جاده چالوس)