گزارش برنامه صعود قلل کلهسنگ و دوبرار (طالقان) ـ ۱۳۹۳٫۰۸٫۳۰
منطقه کوهستانی و تاریخی طالقان در «استان البرز» یکی از مهمترین مناطق کوهنوردی در البرزغربی است.
قله ۴۱۵۰ متری شاهالبرز در این منطقه به عنوان بلندترین قله استان البرز در بین کوهنوردان از شهرت بسیاری برخوردار است.
دور تا دور این منطقه کاملاً کوهستانی و صعبالعبور میباشد و بیدلیل نیست که آثار بجای مانده قبل از حمله اعراب به ایران (مانند آثار دژ و قلعه) برفراز قلل این منطقه بسیار به چشم میخورد.
گویا نسلهای گذشته این منطقه بسیار جنگجو و دلاور بودهاند زیرا به گفته مورخان منطقه طالقان جزو آخرین مناطقی بوده که به تصرف اعراب درآمده است.
طالقان هماکنون دارای مردمی با فرهنگ و تحصیل کرده است. به طوری که به ندرت میتوان فردی بیسواد و یا کمسواد را در آنجا یافت.
از لحاظ جغرافیایی و کوهستانی جنوب این منطقه را خطالرأس طویل قلل ناز و کهار ـ ورکش ـ شاهکرم ـ خوراسانکوه و … و شمال آن را از گردنه «شیربشم» قللی مانند سات ـ شاهالبرز و سفیدقطور دربر گرفته است.
شرق این منطقه به گردنه مشهور عسلک ختم میشود که از آنجا میتوان با عبور از جادهای خاکی به «آزادبر» و «گچسر» و از آنجا به جاده چالوس رسید.
از طریق روستای «پراچان» در شرق طالقان میتوان به بسیاری از قلل شرقی و جنوبی «علمکوه» مانند قلل گردونه ـ لشکرکها ـ آلانهسر و خرسچر صعود نمود.
مسیر کوهپیمایی طالقان به تنکابن یکی دیگر از جاذبه های کوهنوردی این منطقه است که از روستای پراچان شروع می شود.
در غرب طالقان دو قله کلهسنگ و دوبرار قرار گرفتهاند که بیشتر آبریزها و رودخانههای این منطقه از جنوب این کوهستان گذر کرده و بعد از تشکیل سد طالقان و در ادامه توسط رودخانه مشهور «شاهرود» به طرف منطقه الموت و از آنجا به سمت سد سفیدرود سرازیر میشوند.
برنامه این هفته باشگاه اسپیلت صعود دو قله کلهسنگ و دوبرار بود که با هماهنگی و سرپرستی کوهنورد پیشکسوت و گرامی آقای یونس رضاخانی به طور مشترک با باشگاه پیام ساوجبلاغ، خانهکوهنوردان نظرآباد و چندتن از پیشکسوتان و اعضای خانهکوهنوردان تهران به شرح زیر اجرا شد:
ساعت ۵:۰۰ صبح بعداز اجتماع در میدان آزادی به طرف جاده قزوین حرکت کردیم.
در ساعت ۶:۳۰ با پیوستن نفرات تیمهای دیگر در اول جاده زیاران طالقان (کیلومتر ۵۰ اتوبان کرج به قزوین) ادامه مسیر دادیم.
قبل از رسیدن به شهرک طالقان به سمت غرب از جاده اصلی خارج شده به طرف روستای مرتفع و کوهستانی «دُنبُلید» حرکت کردیم.
در ساعت ۷:۳۰ کوهپیمایی را به طور مشترک و با حضور بیش از ۵۰ نفر شروع کردیم (ارتفاع ۲۱۵۰ متر). بعد از یکساعت به محل صرف صبحانه رسیدیم. (مزرعه خوزهیورد در ارتفاع ۲۴۷۰ متر)
مسیر تا این قسمت از راه پاکوب مشخصی میگذشت که در سمت راست درهای بود که جهت شمالی داشت.
بعد از صبحانه و معرفی اعضای تیمها توسط آقای رضاخانی، از روی یال اصلی به طرف قله اول (کلهسنگ) حرکت کردیم.
مسیر بر روی یال این قله به سمت شمالغربی بدون هیچ مانع و دستبه سنگ شدن ادامه یافت که با توجه به هوای مناسب، آفتابی و بدون باد برای تمام نفرات مفرح و لذتبخش بود.
حدود سه ساعت طول کشید تا تمام نفرات تیمها در ساعت ۱۱:۳۰ این قله ۳۱۷۰ متری را صعود کنند.
بعد از عکاسی و دیدن مناظر زیبای اطراف از فراز این قله، تعدادی از اعضای تیمها به طرف مزرعه خوزهیورد بازگشتند و تعدادی نیز جهت صعود قله دوبرار «اول» صعود را ادامه دادند.
از این به بعد مسیر صعود صخرهای و ریزشی بود که در بعضی نقاط نیاز به دستبه سنگشدن داشت.
در ساعت ۱۳:۰۰ اکثر نفرات تیم باشگاه اسپیلت به اتفاق تعدادی از اعضای باشگاههای دیگر قله دوبرار اول را صعود کردیم. از آنجا مسیر از داخل دهلیزی ادامه داشت که به دلیل بارش برف لغزنده و خطرناک شده بود که به ناچار از طناب حمایت جهت فرود از آن دهلیز استفاده کردیم.
به جهت کمبود وقت، فقط هفت نفر از اعضای باشگاه ما و تنی چند از همنوردان دیگر، بعد از فرود از دهلیز به قله اصلی دوبرار به ارتفاع ۳۳۰۰ متر (اندازهگیری با GPS) صعود کردیم و بقیه نفرات تیمها به سمت پایین بازگشتند.
از روی این قله تمام خطالرأس ناز و کهار به شاهکرم از جنوبشرقی و خطالرأس قلل سات ـ شاهالبرز و سفیدقطور از شمالشرقی و قسمتی از قلل علمکوه از شرق دیده میشود.
دور تا دور این دو قله (کلهسنگ و دوبرار) را گردنه و درههای بسیار فراگرفته است. به همین دلیل شاید بتوان گفت قللی منفرد در این منطقه محسوب میشوند.
بعد از عکاسی از قله و بالا آمدن از دهلیز مورد نظر که با استفاده از طناب انجام گرفت، به سرعت به طرف مزرعه خوزهیورد حرکت کردیم.
در ساعت ۱۶:۰۰ با رسیدن به آنجا و صرف ناهار و جمع شدن همه نفرات تیم به طرف روستای دنبلید بازگشتیم.
بعد از یکساعت به محل پارک مینیبوسها و اتومبیلها رسیدیم و با خداحافظی از دوستان و همنوردانی که ما را در این صعود یاری نمودند به طرف تهران حرکت کردیم.
در پایان لازم میدانم از زحمات ارزشمند «همنورد گرامی جناب آقای یونس رضاخانی» و دیگر همکاران ایشان که با هماهنگی و سرپرستی مناسب موجب شدند برنامهای چنین پربار برای اعضای باشگاه اسپیلت به دست آید، کمال تشکر و قدردانی را به عمل آوردم.
گزارش سایت از: ذ. حمیدی
1393.8.24
اسامی اعضای تیم باشگاه اسپیلت به ترتیب الفبا:
خانمها: سارا بیتالهپور (عضو جدید)، جمشیدی، چالنگی، داداشی، شاهرخی، محمودی و مقدم
آقایان: بلوچی (پزشک)، بهروزی، بیکمحمدی، حمیدی (سرپرست)، رضا خلیلآبادی (کمکسرپرست)، سلیمی، شاکری، شریعتی، صادقزاده (عکاس)، غلامی، قربانی، کاظمی، کاویانی، ملکی، منفردزاده، نادری و همدانچی (پزشک)
مهمان برنامه: آقای محمدحسین صائمیان
خط الرأس قلل ناز و کهار در انتها دیده می شود
نفر سمت چپ: یونس رضاخانی (سرپرست کل برنامه)
در کنار ذبیح اله حمیدی و رضا خلیل آبادی
نوامبر 23rd, 2014 at 9:35 ق.ظ
سلام و درود بر همه همنوردان که ضمن شرکت در برنامه خوب کله سنگ ولذت بردن از فضای خوب منطقه طالقان بار دیگر نمایش خوبی از همکاری بین تیمی را به اجرا گذشتند . من امیدوارم که این گونه برنامه ها حداقل سالی ۳ بار به اجراگذاشته شود.
نوامبر 23rd, 2014 at 10:14 ق.ظ
اجرای برنامه در کنار بزرگانی مثل اقای حمیدی برای ما مایه افتخار است ، از طرف اعضای خانه کوهنوردان نظراباد کمال تشکر و درود فراوان رو از ایشون دارم
نوامبر 23rd, 2014 at 2:18 ب.ظ
درود و خسته نباشید به همه همنوردهای عزیز
مارس 19th, 2015 at 6:15 ب.ظ
با عرض سلام
اولا از تلاش های آقای یونس رضا خوانی و حضور کوهنوردان در منطقه طالقان و درج عکس های زیبا از منطقه تشکر میشود
ثانیا جهت اطلاع رسانی دقیق و رعایت دقت کامل در ذکر صحیح اسامی کوه ها به اطلاع می رساند
قله ای که شما به آن کله سنگ گفته اید، کوه مرسنگدوش می باشد که در شرق جغرافیائی رشته کوه بزرگ کله سنگ قرار دارد
ما بین آنها گردنه دوجار است که در عکس شما مشخص است
رشته کوه های کله سنگ به صورت یال شرقی و جنوبی است که در عکس های نشان داده شده، قله های شرقی ان در تصاویر شما بعنوان قله دو برار اصلی معرفی شده است
در حالی که قله دو برار یا به عبارت دقیق تر، قطعات سنگی دو براری دوش در ضلع جنوبی کله سنگ ما بین دو قله کله قندی اطراف آن قرار دارد
البته توضیحات مفصل در خصوص نحوه دسترسی به قطعات سنگی دو براری دوش و تمامی قله های کله سنگ و مرسنگدوش از مبداء روستای سوهان
که کوهستان های فوق در اراضی ملی ان واقع شده است در سایت
http://www.zeinali.ir/souhan.htm
درج شده است
با تشکر
حسین زینعلی