کانال تلگرامی اسپیلت
کانال آپارات اسپیلت
گزارش برنامه صعود زمستانی قلل هرم ها ، کسرداغ و سبلان – ۸ تا ۱۰ دی ماه ۱۴۰۰
«بنام خالق کوهستان»
🔴گزارش برنامه صعود زمستانی قلل هرم ها ، کسرداغ و سبلان…
🔻 این قلل شامل : قله ساوالان با ارتفاع(۴۸۱۱)-هرم ۱(۴۵۹۰)-هرم ۲(۴۶۳۰)-هرم ۳(۴۵۴۰)-کسری (۴۵۸۱)متر میباشند که قلل هرم ها از لحاظ درجه سختی ، صعود فنی و مشکل به شمار میروند …
🔻تاریخ اجرای برنامه : ۸ الی ۱۰دی ماه ۱۴۰۰
نفرات شرکت کننده : هاشم بابایی (سرپرست) ،علی سلمانی (راهنما از مشکین شهر) ،داود زارعی (مسئول فنی) محمد رضا اصلانی ، حسین محمد زاده ، روح اله کیا ، رامیار ترخون ، اکبر علمداری و فرامرز شاه محمدی (عضو باشگاه اسپیلت)
🔻مسیر صعود : سرعین ، پیست اسکی آلوارس تا شابیل لاهرود.
🔻سختی مسیر : فنی ، درگیری با سنگ و برف و یخ .
🔻تجهیزات : لوازم کلی کمپینگ زمستانه و لوازم کامل فنی (هارنس ،کرانپون ،پیچ یخ ،طناب ، کارابین ، تسمه ….)
********
سه شنبه ۷دی ماه بعد از ۶:۳۰ ساعت رانندگی انفرادی از تهران به سرعین رسیدم .
در هتلی که دوستان رزرو کرده بودند منتظر دیدارشان شدم. بعد از گذشت یک ساعت ، دوستان (همنوردان باشگاه نانگا ارومیه) به هتل رسیدند و بعد از جابجایی تجهیزات مشترک فلاکس، کتری، لوازم گازی و چادر که به ۳ قسمت بین هم کمپی ها تقسیم شد و در آخر ساعت حرکت فردا اعلام شد…
عده ای برای خرید داخل شهر رفتند و من سعی کردم در این تایم استراحت کنم …
ساعت ۶ صبح چهارشنبه با یک ماشین نیسان برای شروع پیمایش به سمت پیست اسکی آلوارس حرکت کردیم …
دما منفی ۱۰ درجه بود با آسمانی نیمه ابری.
سرعت باد ۵ کیلومتر، گاهی هم تا ۱۰ کیلومتر میرسید …
با شیبی ملایم و برف کوبی سبک شروع کردیم …
آقای هاشم بابایی سرپرست برنامه بود که به دلیل صعودی که چند سال پیش به قله سنبران (اشترانکوه) داشتیم بیشتر باهم آشنا بودیم …
کوله هایمان تقریبا ۳۵ تا۴۰ کیلو وزن داشت که یک طول طناب ۵۰ متری برای حمل بهتر و مشترک بین اعضا به ۲ قسمت تقسیم شده بود.
برفکوبی که تمام شد مسیر تراورسی سنگ ریزشی که تیغه شرقی هرم ۳ نام داشت را در پیش رو به سمت محل کمپ داشتیم که اواخر مسیر بسیار خطرناک می‌شد. فقط دو نفر آن مسیر را رفتند چرا که قابل رد شدن نبود .
بنابراین ۳۰ دقیقه ای منتظر شدیم تا به ما ملحق شوند…
در نهایت از روی یک برف‌چال به سمت پایین رفتیم که در انتهای مسیر ، مستقیم صعود کنیم به سمت بالا . زیرا حداقل ایمن تر بود …
کم کم هوا تاریک می شد و سرما بیشتر ….
ارتفاع ۴۰۰۰ را رد کرده بودیم و مسیر همچنان ریزشی بود و چالشی.
ساعت ۵ به محل کمپ رسیدیم .
میان دو شیب سنگی که معروف به کمپ (تبریزی ها) زیر قله هرم ۳ بود تصمیم گرفتیم چادر بزنیم که فقط جای ۲ چادر داشت …
افرادی که زودتر رسیده بودند بدون توقف با کلنگ مشغول به هموار کردن جای چادر شدند .
سنگها همه یخ زده بود …
دوستانی که دیرتر رسیدند مجبور شدند روی برف چادر بر پا کنند.
به محض برپایی ۳ تخته چادر داخل رفتیم ، هوا تاریک شده بود و دما منفی ۲۲درجه …
من رفتم برای تأمین مایعات فردا برف بیاورم …
سپس شام صرف شد و ساعت حرکت فردا را از داخل چادر باهم فیکس کردیم …
(خط ایرانسل هم در محل کمپ آنتن می داد و ما مجدد هوا را چک کردیم.)
ساعت ۸ صبح آماده حرکت شدیم …
سمت چپ محل کمپ برفچالی با یک شیب نسبتا زیاد بود که با توجه به تشخیص سرپرست فنی قرار شد با کرامپون صعود کنیم .
اما بعد از بررسی و مشورت با نفرات ، کمی به سمت راست مسیر برف کمی داشت اما ریزشی بود و انتهایش به یک دیواره سنگی می‌خورد که مجدد باید از قسمت بالای برف‌چال تراورس می‌کردیم که انتخاب مناسب تری بود …
برای ایمن رد شدن از مسیر کارگاهی زدند با ۲ کلنگ و ۲ طول طناب ۲۵ متری که همراهمان بود…
شیب برفی را رد کردیم و از پشت دیواره به یک دشت سنگی رسیدیم که مسیر تیغه شرقی هرم ۳ سمت راست ، سمت چپ قله های فرعی و دورتر قله کسری مشخص بود .
مسیر را ادامه دادیم …
ساعت ۱۱ به دوراهی زین اسبی شکل رسیدیم. قلل هرمها و سبلان سمت راست مسیر نمایان بود.
بعد از کمی استراحت تصمیم گرفتیم بدون کوله قله کسری را صعود کنیم.
انتهای مسیر برفکوبی و قسمتی هم یخ‌زده بود …
ساعت حدود ۱۲ در هوای صاف و آفتابی برفراز قله کسری به ارتفاع ۴۵۸۱ متر رسیدیم …
از آن بالا قلل هرم ها و قله سبلان و پناهگاه غربی کاملا مشخص بود.
بعد از گرفتن عکس با پرچم باشگاه مسیر فرود را به سرعت در پیش گرفتیم.
ساعت ۱۳ به کوله هایمان رسیدیم.
بعد از توقف کوتاهی به سمت قله هرم۳ که شیب تندی داشت راهی شدیم.
رسیدیم روی یال که برای به دست آوردن زمان و در نظر گرفتن ادامه مسیر مجدد ، کوله ها را روی یال سنگی که ابتدای مسیر قله هرم ۲ بود گذاشتیم.
زمان رفت و برگشت صعودمان به قله هرم ۳ یک ساعت و نیم شد …
به سمت کوله ها بازگشتیم و تجهیزات فنی را پوشیدیم و سپس مسیر ر ادامه دادیم . ابتدای مسیر با سیم بکسل ثابت گذاری شده بود اما بعضی از قسمتهای مسیر طناب ثابتی نبود. با طنابی که همراهمان بود، نفر سر طناب مسئول فنی تیم گارگاه میزد و نفرات به نوبت صعود می کردند …
کم کم آفتاب غروب می کرد…
سمت چپ یخچال هرم۲ نمایان بود ، سمت راست منطقه هرم‌چال …
برودت هوا بیشتر شد .
درگیری با سنگ و قسمت هایی از مسیر یخ که سرعتمان را خیلی پایین آورده بود …
ساعت ۱۶:۳۰ به قله هرم ۲ به ارتفاع ۴۶۳۰ متر رسیدیم که تصمیم تیم پشتیبان برای کمپ شب دوم همانجا بود . اما ما نسبت به آمادگی نفرات و در نظر گرفتن مسیر بازگشت فردا و اختلاف ۱۰ درجه دمای منفی و برنامه ریزی که از قبل داشتیم ، مسیر را ادامه دادیم به سمت هرم۱.
چالشهای مسیر بیشتر شد درست همان جایی که استاد حمیدی به من گفته بود …
ذهنم را برایش آماده کرده بودم …
همه نفرات تیم صعود قله سبلان را در فصل تابستان انجام داده بودند.
هوا کم کم تاریک می شد ، سرعت تیم پایین آمد. آبی که داخل کت پرم بود تمام شده بود . آجیلی که داخل جیبم بود حتی کشمش ، یخ زده بود که قابل خوردن نبود ! ما فقط یک وعده صبحانه سبک خورده بودیم.
انرژیم کم شده بود و نمیتوانستم درست گام بردارم و کوله هم تعادلم رابهم میزد .
زیپ کت پرم خراب شد که کامل بسته نمی شد.
با کمی استراحت ماندم نفر آخر تیم …
محمدرضا یکی از نفرات تیم به من یک بسته پاستیل داد و کمی نوشابه که تقریبا یخ زده بود …
در حین راه به سرپرست که نفر آخر بود گفتم ۵-۶ دقیقه ای می نشینم بعد حرکت میکنم که خدا را شکر بخیر گذشت و حالم بهتر شد و کمتر از ۱۰دقیقه مسیر را ادامه دادیم .
خیلی از جاها امکان عکس گرفتن نبود.
ساعت ۱۹ قله هرم١ به ارتفاع ۴۵۹۰ متر صعود شد …
به سرعت مسیر فرود را پیش گرفتیم.
شیب ریزشی تند که با وجود تاریکی و خستگی کمی بیشتر به سمت چپ رفتیم و از مسیر فرود خارج شدیم .
۳ساعتی گذشته بود و تقریبا نزدیک محل کمپ شب دوم شده بودیم که باتوجه به دیواره پایین نیاز بود یک برفچالی که روی آن یخ زده بود را تراورس کنیم به سمت راست …
همه خسته بودیم ، سرما امان نمی داد لحظه ای دستکش دربیاوریم .
سرپرست فنی گفت که باید اینجا کرامپون ببندیم .چند لحظه ای همه اعضای تیم مکث کردند و همه به هم نگاه کردند که گویا هیچکس موافق بستن کرامپون نبود از این رو آقای بابایی مسیر بهتری پیدا کردند برای فرود …
ساعت ۱۱ شب به محل کمپ رسیدیم که ۲ تخته چادر روی برف زدیم.
برای یک چادر هم جای مناسب تری بود که فقط باکلنگ کمی نیاز به هموار کردن بود.زین اسبی مابین هرم ۱ و قله سبلان(ارتفاع ۴۲۰۰ متر)
(در این منطقه همراه اول و ایرانسل آنتن دهی داشت)
جایی بین هرم ۱ و قله سبلان برای تامین مایعات و صرف یک وعده شام ، هم چادریم رفت و برفی تهیه کرد …
دما به منفی ٢٧ درجه رسیده بود.
صبح روز جمعه با استراحت کامل ساعت ۱۰ قرار بر این شد به قله سبلان صعود کنیم .
هوا بشدت سرد و خشک بود و سرعت باد هم کمی بیشتر شده بود! بین ۲۵ تا ۳۰ کیلومتر ….
هم چادری ها به نوبت وسایل خود را جمع می‌کردند.
من هم کوله ام را بسته و آماده به حرکت بودم و تا ۵-۶ دقیقه ای برای سرویس بروم دوستان همه کمپ را جمع کرده بودند.
سرما امان نمی داد لحظه ای صبر کنیم …
فقط لحظه ای برای گذاشتن پوش چادر در کوله دستکشم را درآوردم که سرما بشدت انگشتانم را گرفت… دوستان به راه افتادن و من هم با کمی فاصله حرکت کردم.
پشت سرم قله هرم ۱ و ۳ و پشت آن قله کسری پیدا بود …
مابین راه استراحت های کوتاهی داشتیم .
برای نفس گرفتن که بیشتر وقتها سرپایی بود ، باتوم زیر کوله می گذاشتیم ، چون روی سنگها ممکن بود سرما به بدن منتقل کنند …
ساعت ۱۴:۱۵ به قله سبلان رسیدیم.
تصویری که ۱ سال انتظار دیدنش را داشتم…
پارسال خیلی تلاش کردیم برای صعود اما پنجره هوایی مناسب صعود نداشتیم و از فصل زمستان گذشتیم….
دو نفر در ضلع شمال شرقی قله دیده می شدند.یک پدر و پسر که دو روزه با تجهیزات جزئی و از مسیر شمال شرقی به قله صعود کرده بودند! به اسرار سرپرست هنگام بازگشت همراه تیم ما تا پناهگاه آمدند.
ساعت ۱۷:۳۰ به پناهگاه شمال شرقی رسیدیم که ۱ساعتی در داخل پناهگاه ماندیم و برای ادامه راه انرژی ذخیره کردیم . غذایی صرف شد و مسیر برگشت را پیش گرفتیم .
آن دونفر هم همراه ما آمدند …
در نهایت ساعت ۲۰:۳۰ به شابیل رسیدیم و بعد از استفاده از آبگرم اتاقی را کرایه کردیم و شب را ماندیم .
صبح روز بعد با یک دستگاه پاترول به مشکین شهر بازگشتیم…
گزارش از فرامرز شاه محمدی
عضو باشگاه کوهنوردی و سنگ نوردی اسپیلت
و در آخر یادی کنیم از صعود ارزشمند ۴۰ سال پیش استاد حمیدی و دوستانشان
نفرات از بالا سمت راست: ناصر جنانی، حسن محمدیان
ردیف پایین از سمت راست: زنده یاد عبداله عزیزی، ذبیح اله حمیدی، زنده یاد جلال رابوکی
که مسیر هرمها از هرم ۱ و ۲ و ۳ ، تیغه ی شرقی هرم ۳ (همان هرم۴که خیلی کم صعود شده) ،
کسرداغ و سبلان تابستان ۱۳۶۰ صعود کرده بودند.
