پاورقی‌های یک کوهنورد: «یک سال با بروبچه‌های باشگاه اسپیلت» (به قلم مسئول باشگاه)

۱۰ دیدگاه to “پاورقی‌های یک کوهنورد: «یک سال با بروبچه‌های باشگاه اسپیلت» (به قلم مسئول باشگاه)”

1. رامین منفردزاده می گوید:
   مارس 18th, 2014 at 8:32 ق.ظ

   بی شک اسپیلت برای من یک مکان امن به دور از شلوغی های جامعه است . اگر اغراق نکنم هر روز چندین و چند بار به یاد کوه و همنوردانم می افتم. با یک حسِ شیرینی که وصف کردنی نیست و در اوج فشار ها و روز مرگی با تجسم کردن خودم و همنوردام در یک عکس پانوراما در زاویه ای از کوهستان احساس آرامش و لذت می کنم و یک انرژی دوباره می گیرم ……… اینو از صمیم قلبم می گم .
   قاب اسپیلت با همه اون چیزایی که توشِ، برای من یک اتفاق خیلی خوبه و قدرشو می دونم .
   از همین‌جا به اسپلت و اسپیلتی ها می خوام بگم دوستتون دارم و…………………..سال نو مبارک …………………..

2. ساقی محمودی می گوید:
   مارس 18th, 2014 at 10:07 ق.ظ

   بسیار عالی بود.
   اعتقاد دارم که کوه‌نوردان واقعی خصوصیات مشابهی دارند که این باعث ایجاد ، قوام و دوام دوستی می شود .
   اعتراف می کنم که باشگاه اسپیلت که به حق کلمه «مقدس» به آن اضافه می کنم ، خود حقیقی من را به خودم شناساند.
   شرایط و محیط بسیار گرم و دوستان بسیار خوب که همه و همه برایم ارزشمند هستند ، این محیط را تبدیل به خانه دومم و بسیار مقدس کرده و تک تک اعضای باشگاه عضوی از این خانه مقدس .
   قداست این خانه را پاس می دارم که نشأت گرفته‌ از مدیریت شایسته و بایسته شما‌ست.

3. علی صباغی می گوید:
   مارس 18th, 2014 at 3:47 ب.ظ

   آقای حمیدی عزیز
   استاد و معلم خوبم در طی این سالها

   به غایت خرسندم که در فضای باشگاه اسپیلت نفس می کشم. بخش مهمی از زندگی من در ۴ سال گذشته کوه و کوهنوردی و مشخصا باشگاه اسپیلت بوده است و در این میان هم بی تردید نقش شما و تعامل من با شخصیت شما برایم آموزنده و مایه مباهات است. اساسا حضور در شبکه های روابط انسانی اگرچه شرایطی چالش برانگیز را در برابرمان قرار می دهد اما همین قرار گرفتن ما انسان ها در این موقعیت های سرحدی و مرزی که مستلزم انتخاب گری و کنش گری مستمر است باعث اعتلا ی شخصیت هرکسی می شود. و برای من اسپیلت اینگونه بوده است.
   امیدوارم قدردان آنچه که من همواره ” فرصتی به نام اسپیلت” می نامم، باشیم.

4. نصرت الله طریقی می گوید:
   مارس 18th, 2014 at 3:58 ب.ظ

   من هم به سهم خودم از اینکه عضو باشگاه اسپیلت هستم و بواسطه اون میتونم در کوهستانهای مختلف ایران زمین تجربه های جدید و بینظیری رو داشته باشم خیلی خوشحالم.کوهنوردی جزو بهترین کارهای زندگیم محسوب میشه … من کوه و کوهنوردی رو برای ورزش و سلامتی جسم و روحم و زدودن ناخالصی ها از وجودم و یکی شدن هرچه بیشتر با طبیعت که مادر همه ماست انتخاب کرده ام و تا زمانی که توان داشته باشم این کارو انجام خواهم داد … از نظر من این یک حرکت جمعی انسانیه که فواید زیادی توش نهفته ست از جمله مواردی که در متن بالای آقای حمیدی منعکس شده . برای من در کوهنوردی چیزی بنام رقابت وجود نداره و فقط و فقط رفاقت هست و یاری و حمایت و اخلاق … هرکسی هم که بیشتر این ارزشها رو در خودش پرورونده باشه از نظر من جلوتر و موفق تره و قلبا ارادت بیشتری بهش حاصل میکنم…در یک کلام اخلاق و روح بلند انسانی بالاترین مرتبه ایه که میشه در یه نفر سراغ گرفت. درباشگاه اسپیلت بسیاری از همنوردام رو اینگونه یافتم و از این بابت خوشحالم . خودم هم سعی میکنم هرچه بیشتر به سمت این ارزشها تمرکز و حرکت کنم و از حواشی مخرب و منحرف کننده احتمالی بپرهیزم . البته باید اشاره هم بکنم که همنوردایی که از نظر فیزیکی و توان و تجربه کوهنوردی بارز هستند نقش خیلی مهم و حیاتی ای در تک تک برنامه ها دارن و کلی باعث به ثمر رسیدن برنامه ها و آموزش نکات جدید برای اعضای با توان و تجربه کمتر میشن که از همینجا به همشون تبریک میگم و صمیمانه سپاسگزارم … ضمنا از اولین برنامه ای هم که شرکت کردم سعی کردم و علاقمندم که با مصور کردن و مستند کردن فضای آدم ها در کوه بتونم انسانها رو ترغیب و تشویق بیشتری به این کار بکنم . چون عمیقا معتقدم تنها و تنها راه نجات بشر کنونی که در دام تکنولوژی و آلودگیها و انحرافات بنیادی افتاده برگشت به دامن طبیعته و لاغیر … در اینجا هم از حمایت ها و تشویق های مسوولین باشگاه و تک تک همباشگاهی ها و همنوردای عزیزم سپاسگزاری فراوان میکنم چون اگر این تشویق ها و ابراز محبت ها نبود شاید دلسرد میشدم! برای همه شما سال نوی پر برکت و سرشار از پویایی و سلامتی و کوه و طبیعت آرزو میکنم . به امید برنامه های عالی در سال ۱۳۹۲

5. امیر رضا می گوید:
   مارس 18th, 2014 at 5:17 ب.ظ

   جناب آقای حمیدی سلام،وقت بخیر .من ازعلاقمندان ورزش کوهنوردیم وهرگز باشما برخورد حضوری نداشتم وصرفا درفضای مجازی یادداشتها تون رو مطا لعه میکنم و بنظرم باتوجه به این شناخت ،برخی از” دلایل پویایی باشگاه” را میتوان چنین خلاصه نمود:
   ۱-لطف الهی ومدیریت مقتدرانه شما موجب گردیده (علیرغم اختلاف سلیقه ناچیز ونادری که دربرخی ازنوشته ها ی اعضا وجود دارد)مجموعه حاضر بیش ازپیش فعال شود.
   ۲-نگاه ویژه شما و بسیاری از طبیعت دوستان به انسان برایم خیلی جالبه یعنی نگرش “غیرعارضی” به وی، همان نگاهی که انسان رابطور خا لص ومنهای نژاد،قومیت،ملیت،سن،جنس،سطح تحصیلی،طبقه اجتماعی و…ارج مینهد؛بهمین جهت همه اعضا وغیر اعضایی چون من احساس افتخار وتعلق به این باشگاه داریم.
   – ۳-گریز ازتربیت” انسان تک ساحتی”وتلاش در جهت شکوفایی تما می ابعاد وجودی اعضا به روشنی در عملکردتان مشهود است.
   حا ل درسی راکه دربعد نظری ازآموزه های شما استاد گرانسنگ دربا ب انسان پویا ،موفق وچندبعدی استنباط نموده ام رادر قالب فرمول پس میدهم.
   ویژگی چنین انسانی=نشاط+شور وشعور زندگی+عشق+تفکر وتدبر+علم+خلاقیت
   امیدوارم در بعد عملی نیز توفیق حاصل شود.
   سکاندار باشگاه اسپیلت پیشاپیش نوروز باستانی را به شما وتمامی نوروزیان شادباش میگویم.
   “هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز”

6. محسن می گوید:
   مارس 18th, 2014 at 10:40 ب.ظ

   بسیار عالی بود
   بدون تردید و شک باید بگم از زمانی که عضو این باشگاه شدم زندگی من روز به روز بهتر شد ، خانه دومی با بهرین دوستان مهربان و صمیمی،آموخته هایی بسیار ارزنده،تجربه هایی زیاد و متفاوت،کار کردن با مربیان و کوهنوردان خوب ،لذت هایی بسیار عالی در کنار دوستانی که همه شان را از این باشگاه دارم جاری بود…بدون شک تمامی این با هم بودن های خوب را مدیون زحمات بی دریغ باشگاه،مسئولیت و مدیریت شایسته شما میباشم
   سپاس بیکران

7. مهدی قمری می گوید:
   مارس 19th, 2014 at 12:03 ب.ظ

   سال ۹۲ برای من به شخصه بسیار متحول کننده بود . سهم باشگاه اسپیلت در این مورد بسیار تاثیر گزار بود .
   از آقای حمیدی تشکر ویژه دارم برای اینکه اجازه ورود به این خانواده را به من داد .

8. حمید جهان بخش می گوید:
   مارس 24th, 2014 at 10:17 ب.ظ

   باسلام.
   شاید خواندن مطالب استاد و دوست گرامی جناب حمیدی و یادداشتهای همنوردان عزیزمم با این دقت و کسب انرژی از آن با این کیفیت برایم بی نظیر بود.
   میخواستم متنی جامع را ابتدا پیشنویس کنم بعد آن را به صفحه باشگاه منتقل کنم ولی دیدم نوشته ساده ولی با احساس واقعی مناسب تر است.
   فقط یک جمله: ای کاش خیلی خیلی زودتر به این حلقه دوستی، تجربه، علم و… ملحق شده بودم.

9. یوسف می گوید:
   مارس 28th, 2014 at 11:39 ق.ظ

   شادی و آرام نبود هر کرا وصل تو نیست / هر کرا وصل تو باشد هر چه باید جمله هست
   در این مدت کم که در خدمت باشگاه هستم وبا اندک حضوری که در برنامه ها وجلسات باشگاه داشتم بهترین انرژی ها و بهترین حس ها رو گرفتم؛ آرزوی موفقیت برای این باشگاه موفق دارم.

10. رامین جوان می گوید:
    مارس 29th, 2014 at 1:41 ب.ظ

    آقای حمیدی عزیز سلام
    من در سال ۸۹ افتخار داشتم برای اولین بار همراه گروه اسپیلت به قله دماوند صعود کنم . از آنجاییکه به علت وزن زیاد ( ۱۰۵ کیلو گرم) نمی توانستم به سرعت بقیه دوستان صعود و فرود نمایم از گروه رانده شدم!! ولی همچنان شما را بعنوان اولین معلم کوهنوردیم دوست دارم و برایتان آرزوی موفقیتهای روز افزون دارم…
    ارادتمند
    جوان

دیدگاه خود را بیان کنید