هر هفته یک برنامه «شماره ۷۱۰»/ این بار گزارش صعود قله کل‌جنو ـ ۷ و ۱۳۹۶٫۷٫۸

ارسال شده توسط در 2 اکتبر 2017 ۳ دیدگاه | دسته بندی شده در آخرین اخبار, اخبار, گالری, گزارش برنامه های اجرا شده باشگاه

قله کل جنو در جنوب کوهستان اشترانکوه واقع در منطقه کوهستانی زاگرس مرکزی، استان لرستان، حدفاصل شهرستان‌های الیگودرز ـ ازنا و درود واقع شده است.

اشترانکوه یکی از چین‌خوردگی‌های عظیم ایران با قلل سربه فلک کشیده و بی‌شماری می‌باشد که از گردنه سراوند در شرق درود آغاز شده و با خط‌الرأسی پرفرازونشیب از فراز قللی با ارتفاع بیش از ۴۰۰۰ متر و یخچال‌های دایمی پرشیب به قله کول‌جنو و دره دایی ختم می‌گردد.

قلل اشترانکوه در عین زیبایی محصورکننده، بسیار پرمخاطره و صعب‌العبور می‌باشد. ریزش بهمن حتی در فصل بهار هم کوهنوردان را تهدید می‌کند و تاکنون قربانیان زیادی را در این منطقه گرفته است.

اشترانکوه در امتداد رشته‌کوه گرین از شمال‌غرب به جنوب‌شرق کشیده شده است که از جنوب شهر الیگودرز گذشته و سرانجام به جاده خاکی شول‌آباد منتهی می‌گردد.

اشترانکوه در مرز راوندگی زاگرس واقع شده است و به همین دلیل جبهه جنوبی آن به حالت صخره‌ای و دیواره‌ای و جبهه شمالی آن به صورت یخچالی می‌باشد.

خط‌الرأس اشترانکوه به طول تقریبی ۶۰ کیلومتر، خط‌الرأسی فنی با بیش از چندین قله ۴۰۰۰ متری که مرتفع‌ترین آن قله سن‌بران در غربی‌ترین قسمت به ارتفاع ۴۱۵۰ متر و در ادامه قلل گل‌گل، گل‌گهر، فیالستون، میرزایی، پیارو، ازنادر، شاه‌تخت، قبله و در نهایت در شرقی‌ترین قسمت خط‌الرأس به قله کل‌جنو با ارتفاع ۳۸۱۳ متر ختم می‌شود.

کل‌جنو کلمه‌ای محلی بوده و به معنای کوه صدادار می‌باشد. بهمن‌های این منطقه در زمستان بسیار مهیب و خطرناک می‌باشد.

کُل در زمان محلی به معنای «محل» و کل‌جنو به معنی محل وجود جن می‌باشد که از زمان‌های قدیم بخاطر صعب‌العبور بودن مسیر و ظاهر خشن قله و کشته شدن و سقوط ایلات و عشایر در هنگام عبور از این منطقه این نام را بر روی آن نهاده‌اند.

مسیرهای صعود:

رایج‌ترین مسیر برای رسیدن به این قله مسیری است که از روستای کمندان واقع در ۵۰ کیلومتری شهر ازنا در کنار تأسیسات پرورش ماهی روستای کمندان و پل فلزی شروع شده و در ادامه پس از حدود ۴ الی ۵ ساعت کوهپیمایی به پناهگاه شادروان کامران سلیمانی در ارتفاع تقریبی ۳۰۲۸ متری می‌رسیم. این پناهگاه در دامنه‌های شمالی قله کل‌جنو ساخته شده است و به صورت ۲ طبقه دارای ظرفیت حدود ۲۵ الی ۳۰ نفر می‌باشد. در کنار پناهگاه چشمه آب بسیار سرد و گوارایی قرار داشته و همچنین در ضلع شرقی پناهگاه سرویس بهداشتی نیز برقرار می‌باشد.

مسیر دیگری نیز برای رسیدن به پناهگاه وجود دارد که از نظر بعد مسافت بسیار نزدیکتر می‌باشد. این مسیر از کنار تنگه سرجنو واقع در مسیر دره دایی شروع شده و پس از حدود ۱ ساعت به پناهگاه می‌رسد.

پس از حدود ۱ ساعت کوهپیمایی به ابتدای تیغه‌های کل‌جنو و یخچال چال‌سیاه خواهیم رسید.

مسیرهای صعود قله ۳ مسیر می‌باشد:

اولین مسیر صعود به قله معروف به مسیر قبله می‌باشد که در روی خط‌الرأس اشترانکوه پس از صعود حدود ۱۰۰ متر دیواره با درجه سختی ۵٫۱۰ الی ۵٫۱۲ به هرم دوم در روی تیغه‌های اصلی قله رسیده و در نهایت به قله ختم می‌گردد.

دومین مسیر که اغلب کوهنوردان از آن صعود می‌کنند مسیر تیغه‌ها می‌باشد که از همان ابتدا تا انتهای مسیر کاملا دست به سنگ بوده و نفرات صعودکننده باید تسلط و مهارت کافی سنگنوردی داشته باشند.

مسیر سوم نیز در سمت چپ تیغه‌ها و پس از عبور از روی یخچال چال‌سیاه مسیر شصت‌خدا می‌باشد. با عبور از دهلیز زیر سنگ معروف به شصت‌خدا مسیر کاملاً پیمایشی بوده و در نهایت در ۲۰۰ متری قله به سمت غرب کاملاً دست به سنگ شده و به قله ختم می‌گردد.

مسیرهای فرود از قله:

برای برگشت از قله نرمال‌ترین مسیر همان مسیر شصت‌خدا می‌باشد که پس از صعود قله در امتداد شرق ارتفاع کم کرده و در کنار سنگ بزرگی که به نام سنگ شیطان معروف می‌باشد از قسمت راست آن گذر کرده و به سنگ شصت‌خدا می‌رسیم و در ادامه پس از عبور از دهلیز این قسمت به کف یخچال چال‌سیاه می‌رسیم.

مسیر دیگر فرود نیز همان مسیر تیغه‌ها می‌باشد که فرود از آن زمان کمی را گرفته ولی نفرات باید تسلط کامل بر فرود داشته باشند.

وضعیت آنتن‌دهی موبایل:

در تمامی مسیر صعود تا پناهگاه و همچنین مسیر تیغه‌ها تا قله آنتن‌دهی موبایل میسر می‌باشد.

بهترین فصل صعود:

بهترین فصل صعود این قله از اوایل مرداد ماه الی اوایل مهر ماه می‌باشد و صعود زمستانی این قله با توجه به بهمن‌خیز بودن اکثر نقاط مسیر صعود بسیار سخت و مخاطره‌آمیز می‌باشد.

چشمه‌های آب:

در طول مسیر تا پناهگاه چشمه‌های بهادر، چشمه ناصر و همچنین در کنار پناهگاه و زیر تیغه‌ها چشمه آب وجود دارد.

امکانات و ابزار مورد نیاز برای صعود:

کوله‌پشتی ۲ روزه ـ کفش مناسب فصل ـ چادر فصل ـ کیسه خواب ـ پلار ـ گرتکس ـ عینک ـ لوازم کمپینگ ـ کلاه کاسکت ـ طناب انفرادی و کارابین
توصیه می‌شود حتما به دلیل صخره‌ای و ریزشی بودن، در تمامی مسیر صعود و فرود از قله برای حفظ ایمنی تمامی نفرات از کلاه کاسکت استفاده کنند.

شرح صعود:

روز جمعه ۷ مهر ماه ۱۳۹۶، ساعت ۵:۰۰ صبح به همراه ۱۱ نفر از هم‌باشگاهیان (۱ نفر از همنوردان در شهر الیگودرز به تیم اضافه شد.) توسط ۱ دستگاه مینی‌بوس از کنار درب باشگاه به سمت شهر الیگودرز حرکت کردیم. طبق هماهنگی‌های انجام شده با عضو افتخاری و محبوب باشگاه اسپیلت، آقای وحیدرضا گودرزی مقرر گردید صعود از مسیر دره دایی و شهر الیگودرز انجام شود. در این صعود ۲ تن از اساتید و پیشکسوتان هیئت کوهنوردی الیگودرز، آقایان امان‌ا… جوکار و وحیدرضا گودرزی، تیم را همراهی می‌کردند.

ساعت ۱۱:۰۰ ظهر به شهر الیگودرز رسیدیم و پس از استقبال و صرف ناهار در داخل شهر، تمامی نفرات (جمعاً ۱۳ نفر) با مینی‌بوس به طرف روستای خلیل‌آباد حرکت کردیم. در ضلع جنوب‌غربی الیگودرز پس از طی مسافتی حدود ۴۰ کیلومتر و حرکت در جاده‌ای آسفالته که انتهای آن به روستای شول‌آباد ختم می‌شود، به روستای خلیل‌آباد رسیدیم. وجه مشخصه این روستا وجود کارخانه سنگ مرمریت در ارتفاعات جنوبی این روستان و همچنین قبرستانی قدیمی با قدمتی بالای تاریخی می‌باشد.

با حرکت در جاده خاکی به سمت غرب در حدود ۲۰ کیلومتر فراز و نشیب در مسیر معروف به دره دایی به انتخابی جاده خاکی رسیدیم. وجه مشخصه این مسیر از صعود تنگه معروف سرجنو می‌باشد که مبدأ صعود بوده و ارتفاع آن ۲۶۰۰ متر می‌باشد.

رأس ساعت ۴:۰۰ عصر با حرکت در غرب پس از حدود ۴۰ دقیقه به گردنه تخت‌شاه به ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متر رسیده و پناهگاه کامران سلیمانی در غرب این گردنه از دور کاملاً نمایان بود. ساعت ۵:۰۰ عصر به پناهگاه رسیده و ۳ تخته چادر را در کنار پناهگاه برپا نمودیم. داخل پناهگاه خلوت بود و تعدادی از دوستان نیز برای شب‌مانی به طبقه دوم آن رفتیم.

مقرر گردید با توجه به تعداد نفرات زیاد کوهنورد حاضر در منطقه که در حال رسیدن به پناهگاه بودند، صبح زود حرکت کنیم تا در مسیر صعود و فرود دچال تداخل با تیم‌های دیگر نشویم.

هوا بسیار عالی و شدت باد خیلی کم بود. ساعت ۴:۰۰ صبح بیدار شده و پس از صرف صبحانه‌ای مختصر تمامی لوازم و تجهیزات اضافی را جمع آوری کرده و در داخل پناهگاه قرار دادیم و همگی نفرات با کوله حمله رأس ساعت ۵:۳۰ صبح به سمت تیغه ها حرکت کردیم.

مسیر پس از پناهگاه در اکثر نقاط سنگلاخی بود و در نهایت به شیب زیر تیغه‌ها رسیدیم و در ادامه در ارتفاع حدود ۳۳۰۰ متری، ساعت ۶:۳۰ صبح به ابتدای مسیر تیغه‌های کل‌جنو رسیدیم. یک تیم ۶ نفره که از شب قبل در کنار تیغه‌ها اقدام به برپایی چادر و شب‌مانی نموده بودند، آماده حرکت به سمت قله بودند. تمامی اعضا و نفرات تیم را جمع کرده و مربی تیم خانم شهربانو درزی توضیحات کامل و نکات مهمی را برای دوستان در رابطه با دست به سنگ شدن و نکات فنی توضیح دادند. نفرات با تجربه‌تر تیم مقرر گردید تا حمایت نفرات مشخصی را برعهده داشته باشند و طبق نظمی خاص هر ۲ الی ۳ نفر با سرعت و ریتمی خاص رأس ساعت ۷:۰۰ صبح صعود را آغاز کردیم.

آقایان وحیدرضا گودرزی و امان‌ا… جوکار به عنوان راهنمای تیم در تمامی مراحل صعود با دلسوزی و علاقه خاصی کمک بسیار زیادی به تمامی همنوردان تیم داشتند. در دو منطقه از مسیر استراحت‌های کوتاهی داده شد تا نفرات با انرژی کامل صعود کنند. در نهایت پس از ۲ ساعت تمامی نفرات تیم رأس ساعت ۹:۰۰ صبح به قله ۳۸۱۳ متری کول‌جنو رسیدیم.

مناظر بسیار زیبایی از بالای این قله به وضوح دیده می‌شد. خط‌الرأس فریبنده اشترانکوه و در دوردست در ضلع جنوب‌شرقی قله کول‌جنو، قلل زیبای کازینستان و قالی‌کوه دیده می‌شد. حدود ۴۵ دقیقه بر روی قله بودیم و پس از استراحت و گرفتن عکس، آماده فرود از قله شدیم.

آقای جوکار از همان مسیر تیغه‌ها فرود آمد و مابقی نفرات تیم از مسیر شصت‌خدا فرود آمده و رأس ساعت ۱۰:۳۰ به کف یخچال چال‌سیاه رسیدیم. در ادامه تمامی نفرات رأس ساعت ۱۱:۰۰ به پناهگاه رسیده و پس از استراحتی یک ساعته، چادرها و تمامی لوازم را جمع‌آوری نموده و پس از حدود ۴۰ دقیقه به محل پارکینگ در محل تنگه سرجنو رسیدیم.

ناهار را در این قسمت خورده و رأس ساعت ۱۴:۰۰ با مینی‌بوس به سمت الیگودرز حرکت نمودیم. ساعت ۱۶:۰۰ به الیگودرز رسیده و پس از خداحافظی با آقایان گودرزی و جوکار به سمت تهران حرکت نموده و نهایتاً رأس ساعت ۱۰:۳۰ شب در کنار باشگاه برنامه پایان پذیرفت.

در پایان لازم میدانم از همراهی و کمک‌های دلسوزانه آقایان وحیدرضا گودرزی و امان‌ا… جوکار که در این برنامه در انتخاب مسیر و راهنمایی تیم نقش به‌سزایی داشتند، تشکر و قدردانی ویژه‌ای داشته باشم.

اعضای شرکت‌کننده در برنامه:

آقایان: حسین صادق‌زاده (سرپرست) ـ اشکان جهانگیری ـ مهدی یگانه ـ نیما اسماعیلی ـ مهدی فرهمند ـ بابک صبری ـ سعید جامعی ـ آرش کریمی

خانم‌ها: شهربانو درزی (سرپرست فنی) ـ نسرین سلطانی

مهمان برنامه: خانم مهری جوانمرد

و آقای وحیدرضا گودرزی عضو افتخاری باشگاه اسپیلت و ریاست محترم هیئت دوچرخه‌سواری شهرستان الیگودرز و آقای امان‌ا… جوکار از پیشکسوتان هیئت کوهنوردی شهرستان الیگودرز

گزارش از: حسین صادق‌زاده
۱۳۹۶٫۷٫۱۰

IMG_2605

IMG_2618

IMG_2622

IMG_2627

IMG_2639

IMG_2648

IMG_2662

IMG_2682

IMG_2725

قله کل جنو ـ ۳۸۱۳ متر

IMG_2744

هرم سوم قله کول جنو 

IMG_2771

شصت خدا

IMG_2777

IMG_2791

IMG_2810

۳ دیدگاه to “هر هفته یک برنامه «شماره ۷۱۰»/ این بار گزارش صعود قله کل‌جنو ـ ۷ و ۱۳۹۶٫۷٫۸”

  1. اشکان جهانگیری می گوید:

    با سلام و خسته نباشید نهایت تشکر و قدردانی را از آقای صادق زاده و دیگر همنوردان گرامی که در این صعود همراه من بودند را دارم به امید برنامه های دیگر درکنار شما همنوردان گرامی باتشکر

  2. وحیدرضا گودرزی می گوید:

    عرض سلام و ادب خدمت همنوردان گرامی بودن در کنار شما افتخاری برای بنده بود ،تیمی همدل و یک دست و توانمند و آماده ،تبریک ویژه به مدیریت محترم باشگاه جناب حمیدی بخاطر چنین مدیریت و نظمی در باشگاه و سپاس ویژه از جناب صادقزاده که با دقت و درایت تیم رو سرپرستی کردن همواره همدل و یکدل باشید به امید صعودهای پربارتر.

  3. مهدی یگانه می گوید:

    درود به همه همنوردان محترم
    از اینکه موفق شدم همراه یک تیم قدرتمند و یکدل و صمیمی تجربه لذّت بخش صعود به این قلّه سر سخت و چالش انگیز را داشته باشم ، بسیار مسرور و شادانم .
    از استاد ارجمند ، آقای حمیدی بخاطر برنامه ریزی این قلّه در جدول پاییزه تشکر میکنم و از آقای صادق زاده برای سرپرسی عالی و مدبّرانه این برنامه کمال تشکر و سپاس را دارم .از خانم درزی ، سرپرست فنی برنامه نیز برای بازگویی نکات و تذکّرهای فنّی ای که حین صعود از تیغه ها داشتیم ممنون و متشکرم .
    از آقایان جوکار و گودرزی بخاطر تمام کمک ها و راهنمایی های ارزنده یشان قدردان و سپاسگزارم .
    برای همگی شما بزرگواران تندرستی و سلامتی و شادی و قدرت و پیروزی و برفرازی مستدام آرزومندم

دیدگاه خود را بیان کنید