هر هفته یک برنامه: این بار گزارش عبور از دریاچه حوض سلطان ـ ۱۳۹۱/۹/۱۷
حوض سلطان نام کویری است کوچک به طول و عرض تقریبی ۲۰ کیلومتر که به علت نوع بافت خاص منطقه، بعد از بارندگیهای زیاد به دریاچهای کمعمق و نمکی تبدیل میشود. اطراف این دریاچه را بیابانهای غربی کویر مرکزی فراگرفته است.
سراسر طول شرقی این کویر را خط راهآهن تهران ـ کاشان و غرب آن را اتوبان تهران ـ قم دربر دارد.
در جنوب این دریاچه، چند معدن نمک و در شمال آن روستایی به نام «چشمهشور» قرار دارد که برنامه راهپیمایی ما از این روستا شروع شد.
در کیلومتر ۵۵ اتوبان تهران ـ قم، بخشی به نام علیآباد قرار گرفته و به فاصله ۵ کیلومتری جنوب علیآباد، روستای چشمهشور واقع است.
از این روستا جادهای بیابانی به طرف جنوب کشیده شده که به ابتدای کویر حوض سلطان میرسد.
تیم یازده نفره ما روز جمعه ۱۷ آذر ماه ۱۳۹۱، ساعت ۸:۰۰ صبح از این نقطه به سمت جنوب کویرپیمایی خود را شروع کرد. مه صبحگاهی بسیار زیبا و فرحبخشی سرتاسر سطح کویر را پوشاند، به طوری که میزان دیدمان را کاملاً کاهش داده بود.
ابتدای مسیر گل شدیدی بود که پیشروی را کند کرده بود.
بعد از یک ساعت به سطح آب دریاچه رسیدیم که در بعضی نقاط ارتفاع آن به ۳۰ سانتیمتر هم میرسید. خوشبختانه در این قسمت، بستر دریاچه به دلیل بلورهای سفت نمکی محکم بود که علیرغم خیس شدن پاها راه رفتن در آن راحتتر بود.
در مورد راهپیمایی در دریاچه باید اضافه کنم به دلیل تجربههای گذشته، از قبل پیشبینیهای لازم جهت عایق کردن کفشها و پاها صورت گرفته بود. ولی سردی آب دریاچه که خوشبختانه خیلی درجه آن پایین نبود، بعد از چند دقیقه به پاهایمان منتقل شد که در این مورد نمیشد کاری انجام داد.
بعد از ۲ ساعت راه رفتن در آب دریاچه و کنار رفتن مه، تپههای بزرگ اولین معدن نمک حوض سلطان از دور نمایان شد.
در ساعت ۱۲:۰۰ ظهر، بعد از رسیدن به آنجا و کمی استراحت و تعویض کفشها، از طریق جادهای به طول ۸ کیلومتر حرکت کرده و خود را به کیلومتر ۳۰ اتوبان تهران ـ قم رساندیم.
بعد از صرف ناهار، به وسیله تلفن با راننده مینیبوس باشگاه هماهنگ شد و ما در ساعت ۱۳:۳۰ سوار شده و به طرف تهران حرکت کردیم.
کل مسافت پیموده شده در این برنامه حدود ۲۰ کیلومتر با GPS اندازهگیری شد.
با وجود کویرها و بیابانهای بسیاری که در کشورمان وجود دارد، برنامههای متنوعی میتوان در این خصوص اجرا کرد که متأسفانه به دلیل محدود بودن زمان پیمایش آنها در طول سال فقط یکیدو برنامه قابل اجرا است.
به امید آنکه سال آینده مسیرهای تازهتر و زیباتر در کویرها و بیابانهای ایران بتوانیم پیمایش کنیم.
اعضای شرکتکننده به ترتیب حروف الفبا:
خانمها: خان، رضایی، نائیری سرکیسیان، محمودی و نظری (گزارشنویس)
آقایان: پورزادی (عضو سابق)، تفضلی، حمیدی (سرپرست)، عادل خلجیان (عضو جدیدی)، سرکیسیان و مرادی (عکاس)
گزارش سایت از: ذبیحا… حمیدی
1391/9/18
دسامبر 9th, 2012 at 7:32 ب.ظ
درود و خسته نباشید به همنوردای عزیز
جای ما خالی
عکسای بسیار زیبا
دسامبر 10th, 2012 at 1:55 ب.ظ
واقعا خسته نباشید و خوشا به حالتون موفق باشید و پاینده
دسامبر 10th, 2012 at 5:46 ب.ظ
سلام . خداقوت دوستان
تصاویر بسیار زیبایی را شکار کردید . امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشید . به امید دیدار
دسامبر 12th, 2012 at 7:25 ب.ظ
گویا در ابدیت گام بر می داشتیم . مرزی بین زمین و آسمان نبود!
ضمن تشکر و سپاس فراوان از آقای حمیدی جهت برنامه ریزی و اجرای عالی این برنامه فوق العاده ، از آقای مرادی عکاس برنامه نیز سپاسگزارم .
دسامبر 21st, 2012 at 9:58 ق.ظ
سلام دوستان کلمات قادر به بیان هر نوع خاطره،گزارش،شرح ماجرا،حادثه و …هستندبارها در کنار دوستان باشگاه به کوهها و قله ها صعود کرده ایم و همه از برنامه ها خاطرات زیادی داریم که قابل وصف هستند ولی پس از پنج سال عضویت در باشگاه( که به افتخار عنوان عضو سابق!!!!نایل شده ام)و شرکت در چندین برنامه اطمینان دارم این برنامه با وجود سادگی و آسانی در اجرا یکی از زیباترین و خاطره انگیزترین برنامه های من در باشگاه بودوعکسها تنها گوشه ای از زیبایی حیرت انگیزو شاید غیر قابل تکرار این برنامه بود به همه پیشنهاد میکنم در صورت اجرای مجدد شرکت کنید که پشیمان نخواهید شدخانم محمودی چه خوب نوشتند:گویا در ابدیت گام بر می داشتیم . مرزی بین زمین و آسمان نبود!
اکتبر 28th, 2013 at 2:04 ب.ظ
خیلی خیلی زیبا بود