هر هفته یک برنامه: این بار گزارش صعود یال شمالغربی قله دماوند (سرداغ) ـ ۱۳۹۲٫۰۷٫۰۵
مبدأ صعود این یال اطاقکهایی سنگی است که در ارتفاع ۳۶۵۰ متری توسط عشایر در نزدیکی گردنه سرداغ ساخته شدهاند.
برای رسیدن به آنجا باید حدود ۲۰ کیلومتر جاده خاکی و ناهمواری را طی کرد که از نزدیکی پست نگهبانی سد لار (پلور ـ جاده هراز) شروع میشود.
این جاده به نام جاده دشت ورارو مشهور است که مراتع وسیع و گوسفندسراهای بزرگ چالچال ـ وَزو ـ چاک اسکندر ـ ورارو در آن قرار دارند.
تیم ۱۴ نفره باشگاه روز پنجشنبه ۴ مهر ماه ۱۳۹۲ در ساعت ۶:۰۰ عصر در هوایی بسیار عالی و مناسب صعود که طبق پیشبینیها تا چند روز آینده ادامه داشت، به اطاقکهای سنگی رسید و کمپ شبمانی خود را برپا نمود.
این صعود به شکل یکروزه برنامهریزی شده بود که بالطبع اعضای تیم از آمادگی لازم جسمی برخوردار بودند.
رأس ساعت ۵:۰۰ صبح جمعه ۱۳۹۲٫۷٫۵، بعد از جمعآوری کمپ و صرف صبحانه به طرف بام ایران حرکت کردیم.
این مسیر جزء مسیرهای ۱۶گانه دماوند است که در سال ۱۳۸۴ توسط نگارنده و زندهیاد ابراهیم شیخی و همنورد گرامی ناصر جنانی صعود شده بود.
ابتدای این یال تپهای است. سپس به شکل صخره و سنگ ادامه مییابد. باید دقت کرد در چند قسمت از این صعود، مسیر کمی به طرف غرب تراورس کرده، بعد از تغییر چند یال دوباره به سمت شمالغربی باز میگردد.
این صعود (از ارتفاع مبدأ ۳۶۵۰ متر) تا قله ۵۶۲۵ متری دماوند، هفت ساعت به طول انجامید.
درساعت ۱۲:۰۰ ظهر در هوایی بسیار مناسب و آفتابی و وزش بادی ملایم، ۹ نفر از اعضای تیم به قله دست یافتیم.
۳ نفر از اعضا تا ارتفاع ۴۶۵۰ و دو نفر دیگر تا حدود ۵۰۰۰ متر صعود کرده، سپس به طرف کمپ (محل پارک اتومبیلها) بازگشتند و بقیه اعضا (۹ نفر) بعد از صعود به قله و یک ساعت استراحت و عکاسی، از دره شناسکی مسیر غربی به طرف پناهگاه سیمرغ فرود آمده، بعد از کمی استراحت، به طرف جاده ورارو بازگشتیم.
در ساعت ۶:۰۰ عصر بعد از پیوستن تمامی نفرات، جاده خاکی مسیر را در تاریکی زودهنگام شب پشتسر گذشته، بعد از توقفی در پلور و برپایی جشن «کوچک» صعود در رستوران کوهستان (امیر محمدپور)، ساعت ۱۰:۰۰ شب در حالی که یک صعود موفق و خاطرهانگیز را در ابتدای فصل زیبای پاییز رقم زده بودیم، به تهران رسیدیم.
برخی از اطلاعات این برنامه
- کل مسافت طی شده: 12 کیلومتر
- میزان صعود: 2027 متر
- میزان فرود: 2200 متر
- زمان صعود: 7 ساعت
- زمان فرود: 4 ساعت
- استراحتها: 2 ساعت
اعضای شرکتکننده به ترتیب حروف الفبا (۱۴ نفر):
خانم علویزاده (تنها خانم شرکتکننده برنامه که در کمال آمادگی موفق به صعود قله شد.)
آقایان: بلوچی (پزشک)، پورصفوی، تقوی، حمیدی(سرپرست برنامه)، ر. خلیلآبادی (کمکسرپرست)، شاهینی، صادقزاده، طریقی (عکس، نقشه و GPS)، فتحیان، فقیهی، قرباننژاد، لطفی و منفردزاده
(لازم به ذکر است گزارش کامل این صعود به همراه عکسهای آن، در روز سهشنبه ۱۶ مهرماه ۱۳۹۲ توسط نگارنده در سالن باشگاه ارائه خواهد شد.)
گزارش سایت از: ذ. حمیدی
1392.7.6
مسیر صعود و فرود
سپتامبر 28th, 2013 at 11:54 ب.ظ
بسیار بسیار عالی…
درووووووووووووووووووووود و زنده باد به همه همنوردای عزیز
بسیار تبریک گفته و آرزوی سلامتی و موفقیت روز افزون
همیشه “اوجالاردا”
سپتامبر 29th, 2013 at 10:05 ق.ظ
مسیر های جدید اونم توی دماوندواقعا برای من لذت بخش واین صعود واقعا خاطر انگیز بود در مسیری بکر زیبا ….پاینده باد اسپلت با این برنامه های تکش.
سپتامبر 29th, 2013 at 11:35 ق.ظ
خیلی حسودی. خیلی
سپتامبر 29th, 2013 at 2:19 ب.ظ
درود بر باشگاه اسپیلت
درود بر سرپرست
درود بر اعضا تیم
سپتامبر 29th, 2013 at 9:47 ب.ظ
خیلی عالی بود … خیلی . سپاس آقای حمیدی که بدون وجود شما تجربه چنین مسیرها و برنامه هایی برای شخص من بسیار دور از دسترس بود … درود بر آقای حمیدی و درود بر باشگاه اسپیلت و هم باشگاهی ها و همنوردای خوبم .
سپتامبر 30th, 2013 at 11:44 ق.ظ
جناب آقای حمیدی ممنون از شما بابت زحماتی که برای اجرای برنامه کشیدین و لطف و محبتی که به من حقیر دارید.
با تقدیم احترام مجدد و تشکر فراوان
سپتامبر 30th, 2013 at 9:03 ب.ظ
باسلام.
از عکس ها و توضیحات میتوان نتیجه گرفت که یکی ازعلتهای صعود خوب باشگاه این بوده که مدیر تیم بهترین مسیر را انتخاب نموده اند و باید به داشتن ایشان افتخار کرد. زنده باد استاد حمیدی.
شاد شاد باشید. رضــــــوی.
اکتبر 1st, 2013 at 11:04 ق.ظ
درود بر شما آفرین بر همتتان
نوامبر 23rd, 2016 at 2:48 ب.ظ
به نظاره بنشینید در
http://www.aparat.com/v/LfJBU
کوچکترین
عسکری