تعدادی از قله‌های البرز مرکزی به واسطه نزدیکی به تهران و به دلیل تنوع و جالب بودن مسیرهایشان و همچنین به خاطر موقعیت و ارتفاع‌شان در خط‌الرأس‌ها و چشم‌اندازهای زیبا و بی‌نظیرشان، جای آن دارند که در سال چندین بار صعود شوند. قللی مانند خلنو، برج، سرکچال، کلون بستک و خرسنگ که البته این آخری با آن برج سنگی قسمت آخر مسیر و چشم‌انداز پانورامایی منحصر به فردش و همینطور به خاطر مسیرهای گوناگون صعود، سالانه تیم‌های بسیاری در فصول مختلف به سراغش رفته و صعودش می‌کنند.

تیم ۱۵ نفره ما روز جمعه ۲۹/۵/۱۳۸۹ از مسیر روستا و تنگه آب‌نیک (گرمابدر ـ فشم) توانست ۶ ساعته این قله را صعود کند.

هوای آن روز برعکس تصورمان بسیار گرم و آزاردهنده بود.

اگر نسیمی که روی خط‌الرأس (گردنه) شروع به وزیدن کرده بود ادامه پیدا نمی‌کرد، شاید یکی از گرم‌ترین روزهای کوهنوردی سال را در ارتفاعات ۴۰۰۰ متری تجربه می‌کردیم.

آب کم این مسیر و همینطور بستر سنگی صعود تا قله که مسیری خشک و ناهموار بود دست به دست هم داد تا در پایان برنامه، علاوه بر اینکه ۲ نفر از اعضا موفق به صعود قله نشدند، یک نفر هم دچار گرمازدگی و ارتفاع‌زدگی شد.

البته در این بین روزه‌گرفتن و کم شدن انرژی (ذخیره‌ای) افراد در ماه رمضان را هم باید در نظر گرفت.

خرسنگ را از چند مسیر می توان صعود کرد :

۱ – از روستای گرمابدر که در بین راه قسمتی کاملا دست به سنگ دارد که صلاح نیست افرادی که به فنون سنگ نوردی آشنا نیستند از این مسیر صعود کنند.
۲ – از یال زمستانی بعد از پست نگهبانی محیط زیست در جاده ی معدن خاتون بارگاه (یونه زا) که مسیری طولانیست و از سمت شرق قله صعود می شود.
۳ – مسیر روستای آب نیک که نرمال ترین مسیر صعود می باشد. در این مسیر بعد از عبور از تنگه ی آب نیک و رسیدن به دوراهی (غار بیوک) به سمت راست (دره ی شرقی) رفته، از آنجا به گردنه ی بین قله ی خرسنگ و جانستون صعود می کنیم. بعد از رسیدن به این گردنه که دره ی لار و قلل خط الرأس دو خواهران و غرب قله ی دماوند به خوبی دیده می شود. ابتدا به قله ی جنوبی خرسنگ که ۵۰ متر کوتاه تر از قله ی اصلی (شمالی) ست صعود کرده و بعد از آن به قله ی اصلی می رسیم. ارتفاع قله ی اصلی ۳۹۵۰ متر می باشد.
برای فرود آمدن از این کوه پیشنهاد می شود از مسیر صعود شده این کار انجام شود. چون تمام یال های این قله که از بالا به نظر می رسد راه فرود داشته باشند به دیواره  هایی ختم می شوند که عبور از آن ها نیاز به مهارت در سنگ نوردی دارند

گزارش از  ذ ـ حمیدی
۳۰/۵/۱۳۸۹