علم کوه از سال ۱۳۵۸ تا ۱۴۰۱

«نوشته ذبیح اله حمیدی»

سال ۱۳۵۸ برای اولین بار که به علم کوه رفتم پیاده از روستای رودبارک به راه افتاده از میان دره زیبا کنار رودخانه سردآبرود از اکاپل و چشمه امیر گذشته حوالی ظهر به ونداربن رسیدیم…در اًنجا فقط یک منزل وجود داشت که متعلق به پیرمردی به نام درویش بود که ضمن نوشیدن چای پای صحبت های شنیدنی این پیرمرد طالقانی نشستیم و بعد به طرف پناهگاه سرچال حرکت کردیم.

قاطر ها کوله ها را در سرچال گذاشته سرازیر شدند، برنامه ما دوازده روزه بود که ضمن استقرار در علم چال تمام قله ها ی اطراف را صعود کردیم.
علم کوه، شاخک، سیاه سنگ، چالون، سیاه کمان، تخت سلیمان، میان سه چال، سیاه قوک ها، رستم نیش، دندان اژدها، شانه کوه، گرده آلمان ها و دیواره علم کوه از جمله برنامه های اجرائی آن سال بود.
پس از پایان برنامه هم تعدادی از طریق گردنه کلجاران به طرف دره سه هزار و شهسوار سرازیر شدیم.

هر سه روز یک بار قاطرها غذا و بار به سرچال منتقل میکردند و من و چند دوست دیگر مامور انتقال آن ها از سرچال به علم چال بودیم که دقیقاً دوازده بار این مسیر را طی کردیم.

روزها کوهنوردی میکردیم و شب ها در سرمای علم چال آواز می خواندیم و شعر و خاطره میگفتیم!!

سادگی، بی ریائی، از خود گذشتگی، و شادی در چهره همه موج میزد…هر کس می خواست خدمتی به گروه و دوستانش ارائه دهد و بعد به خودش….

شاید که نه مطمئناً علت شور و شوق انقلابی بود که به تازگی مردم انجام داده بودند و هنوز در تب و تاب آن قرار داشتند……

اما این روزها چیزی که در کوههای مشهور توریستی و قلل ۳۱گانه طرح سیمرغ میبینم با کوهنوردی آن دوران بسیار متفاوت است.
ازدحام جمیتی که از سر نداشتن تفریح های رایج ممالک دیگر و فرار از بزنگاه زیستن در شهرهای آلوده و شلوغ به دامن کوهستان پناه آورده به سبب امکانات ایجاد شده که در راس آن جاده و ماشین و موبایل و امکانات دیگر است با کمترین آموزش ها و تجربیات شخصی ، خود را به قلل مرتفع کشور که زمانی صعود آن آرزوی امثال کسانی مانند من بود، می رسانند.

سال ۱۳۵۸ جمع نفراتی که در آن تابستان علم کوه را صعود کردند شاید به صد نفر نمیرسید،،، ولی در روز ۱۷ تیر ۱۴۰۱ شخصا شاهد صعود صدها نفر از مسیر حصارچال فقط در یک روز بودم.
(هر چند صعود تیم ما از مسیر شمالی و علم چال بود که به جز ما تیم دیگری آن مسیر را صعود نکرد)

اما سئوال اصلی در اینجاست که آیا این کوه و کوه های دیگر ظرفیت و گنجایش پذیرش این جمعیت را دارد؟
و دوم این که مسئولیت خطرات جانی و زیست محیطی این امر را چه کسی و یا چه نهادی به عهده میگیرد؟

                                         با احترام
مؤسس و مدیر مسئول باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
                                   ۲۰ تیرماه ۱۴۰۱