بارزتربن اشتباه تیم کل جنو چه بود؟

به قلم مسئول باشگاه اسپیلت

این سومین یادداشت من در خصوص حادثه بهمن، آذر ماه ۱۳۹۶ قله کل جنو (اشتران کوه) است که متاسفانه موجب درگذشت تعدادی از همنوردان مان گردید.
از آنجایی که این دوستان در قالب دو تیم باشگاه کوهنوردی در مشهد (آزادگان و پلنگ برفی) این برنامه را اجرا کردند، مطمئنا دیدگاه من از منظر یک باشگاه دار کوهنوردی به این حادثه تلقی می گردد ، زیرا به عقیده ام این حادثه را میتوان از منظرهای گوناگون دید و تجزیه و تحلیل نمود چون ابعاد گوناگونی دارد و هر کس در مقام قضاوت می باید نخست موضع خود را مشخص و آن گاه اظهار نظر نماید.

اشتباهات این تیم را که بعضاً در بیشتر گروه های کوهنوردی رخ می دهند، می توان به شرح زیر عنوان نمود:

• نفرات زیاد تیم برای صعود چنین مسیری دشوار
• ناهمگون بودن آمادگی جسمانی و فنی اعضای تیم با هم
• نامناسب بودن پوشاک و لوازم برخی از اعضای تیم
• دقت نکردن دقیق و موشکافانه به پیش بینی هواشناسی
• صعودی دیر هنگام به قله در هوایی طوفانی
• اشتباه در مسیریابی فرود
• پیش بینی نکردن احتمال وقوع بهمن
• جمع شدن یک باره تمام نفرات در زیر تنگه ای بهمن خیز
• نداشتن نقاط جی پی اس

و … موارد دیگر که می توان همچنان بر شمرد.

از نظر نگارنده اشتباهات بالا گه گاه در تیم های کوهنوردی مانند باشگاه اسپیلت نیز رخ میدهد خیلی جای تعجب و انتقاد ندارد اما همه آن ها در یک جا و در یک برنامه موقعی بروز میدهد که یک اشتباه بزرگ استراتژیک مرتکب شد و آن اشتباه اول، برنامه ریزی خارج از فصل صعود نرمال برای تیمی نرمال و باشگاهی چون باشگاه های آزادگان، پلنگ برفی و اسپیلت … است.

صعودها در باشگاه اسپیلت (به طور مثال) در این عمر دوازده ساله اش یا نرمال بوده است یا تخصصی.

صعودهای تخصصی در فصل زمستان اجرا می گردد و صعود تیم های نرمال بر روی چنین قله هایی دشوار از پانزده خرداد تا پانزده مهر برنامه ریزی می شود.

قله های مشکل ایران نیز مانند همه مناطق کوهستانی جهان فصل صعود نرمال و زمستانی دارد و خارج از این فصول ،صعودها با مشکلات بسیار و پیش بینی نشده ای روبرو می شوند.

ما در باشگاه اسپیلت تا کنون سه بار در فصل نرمال و یک بار در فصل زمستان ۹۲ صعودهایی موفق بر کل جنو داشته ایم.

در کوهنوردی باشگاهی ، حوادث منجر به فوت و جرح از برنامه ریزی نا صحیح آغاز و به دنبال آن به اشتباهات دیگر و در نهایت به فاجعه ای دردناک منجر می گردد.
اگر من هم جای سرپرست این برنامه بودم سیر اتفاقات پیش بینی نشده تیم مرا هم به چنین سرنوشتی ختم می کرد.

در پایان اضافه می نمایم یادداشت بالا بر گرفته از مطالب و ویدیو های منتشر شده در فضای مجازی و حضور در جلسه گزارش خوانی این برنامه به همراه پرسش و پاسخی ست که توسط انجمن کوهنوردان ایران در تهران برگذار شده بود.
(روح شان شاد)

ذبیح اله حمیدی

موسس و مسئول باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت

اسفند۱۳۹۶