گزارش صعود قله تشگر «هماگ» بندرعباس ۹۷٫۱٫۱۱/هر هفته یک برنامه «شماره ۷۴۲»
کوهستان هماگ یا همای در فاصله ۶۰ کیلومتری بندرعباس و در شمال آن قرار دارد و بلندترین ارتفاعات این استان ساحلی زیبای کشور عزیزمان ایران را به خود اختصاص داده است.
کوهستانی وحشی و کمتر پاخورده و حتی بکرتر و صعب العبورتر از قلل زاگرس …
دارای دیواره ها و صخره های فراوان و یال هائی ریزشی و دره هایی سنگی با پوشش گیاهی ویژه این مناطق که عبور از میان آن ها نیازمند داشتن اطلاعات نقشه و gps و راهنمای مجرب است.
در ادامه صعود ۳۱ قله مرتفع استان های ایران در دومین برنامه نوروزی سال ۹۷ (باشگاه اسپیلت) به سراغ صعود بلندترین قله این کوهستان که به «تشگر» شهرت دارد ، رفتیم.
صبح روز جمعه ۹۷/۱/۱۰ با تیمی ۹ نفره با دو اتومبیل شخصی راهی بندرعباس شدیم.
پس از حدود ۱۲۰۰ کیلومتر رانندگی و عبور از آخرین شهرستان مسیر به نام «حاجی آباد» ، شصت کیلومتر قبل از بندرعباس از طریق جاده ای فرعی (شرق) وارد منطقه سیاهو شدیم و پس از بیست کیلومتر دیگر به روستایی به نام دره گز وارد شدیم.
اتومبیل ها را پارک کرده ، پس از تعویض لباس ها در ساعت ۲۲:۳۰ سوار بر وانت نیسان شده ، از طریق دره اصلی این روستا به طرف شمال و جاده ای خاکی حرکت کردیم که سدی نیمه ساخته در آن قرار داشت.(ارتفاع حدود ۱۰۰۰ متر).
این جاده کوهستانی پر نشیب و ناهموار ما را تا ارتفاع حدود ۱۵۰۰ متری از سطح دریا رساند که محل پایانی باغات منطقه بود(ساعت ۲۳:۳۰).
از آنجا مسیر پاکوب و سنگ چین شده ای وجود دارد که با دقت می توان آن را یافت و ادامه مسیر داد.
هنگام صعود ، مهتاب کاملی بالای سرمان قرار داشت که نور درخشانش ، نیاز ما به استفاده از هدلامپ را برطرف نموده بود.
خوشبختانه نقاط تعیین شده در ۲ دستگاه gps که همراه داشتیم دقیق عمل کرد و ما توانستیم طی چهار ساعت خود را ره ارتفاع ۲۶۰۰ متری که چندین کلبه حصیری در آنجا قرار داشت ، برسانیم.
تیم هایی که قصد شب مانی و اجرای برنامه دوروزه این قله را دارند معمولا در این مکان اطراق می نمایند.
آب در مسیر به هیچ وجه وجود نداشت و ما نیز در این مکان آبی نیافتیم . ولی از شنیده ها حاکیست در دره ای در نزدیکی این مکان آب وجود دارد.
مسیر صعود از جاده تا این نقطه نیمه جنگلی و پر درخت و با پیچ و خم های بسیار همراه بود که از میان دره ها و دیواره هایی می گذشت.
*پیشنهاد می شود به هیچ وجه بدون راهنما و اطلاعات دقیق gps وارد این منطقه نشوید.*
حدود یک ساعت در آنجا استراحت کرده ، ساعت ۴ بامداد به طرف قله حرکت کردیم.
ابتدا مسیر دشتی کم شیب بود که دیواره هائی در سمت چپ (شرق) ما هویدا شد.
نقاط gps در طول تاریکی شب مارا به طرف این دیواره ها کشید که چون هیولائی خفته در سایه روشن های مهتاب نمایان بود.
از منتهی الیه سمت شمالی و از میان دهلیزهای سنگی وارد شیب های دیواره شدیم که به شکل ریزشی ادامه داشت .
پس از آن کمی تراورس کرده ، وارد دهلیز دیگری شدیم که تا ابتدای خط الرأسی ادامه داشت.
در ساعت ۶ صبح با طلوع خورشید به این خط الرأس رسیدیم و غرق تماشای این صحنه دل فریب گشتیم.
باد ملایمی وزیدن گرفته بود و برعکس هوای گرم ارتفاعات پایین دست ، خنکی و سرمای مطبوعی را احساس کردیم.
از اینجا مسیر به شکل تراورس بر روی خط الرأس ادامه داشت و از زیر یک قله فرعی گذشته ، به قله تشگر که تابلویی بر روی آن قرار داشت رسیدیم(ارتفاع ۳۲۰۳ متر).
لازم به ذکر است بر روی تابلو ارتفاع قله ۲۲۶۷ متر ذکر شده بود .
پس از عکاسی حدود ساعت ۷:۳۰ تصمیم گرفتیم خط الرأس را به طرف شمال شرقی ادامه داده ، آخرین قله را که بلندتر از بقیه به نظر می رسید نیز صعود کنیم.
پس از یک ساعت تلاش دیگر در ساعت ۸:۳۰ به آخرین قله که ارتفاع ۳۲۳۳ متر را نشان می داد رسیدیم. و بر عکس قله قبلی تابلویی بر آن مشاهده نکردیم که به نظر می رسد اشتباهی در موقع نصب صحیح تابلو بر روی بلندترین قله این کوهستان رخ داده است.
پس از استراحت و صرف صبحانه بر روی قله و تماشای مناظر و روستاهای اطراف ، با مشورت دوستان تصمیم گرفتیم از مسیر دیگری این کوهستان را فرود رفته ، خود را به روستای هماگ که نام این کوهستان برگرفته از آن است ، برسانیم(مسیرشرقی).
ساعت ۹ صبح فرود را شروع کردیم .
در ابتدای مسیر از شیب های زیر قله گذشته ، بر روی یالی قرار گرفتیم که سمت شمال آن را دیواره های سراسری پوشانده بود.
گرمای تدریجی هوا شروع می شد و تیم ما با توجه به اندوخته محدود آب باید کمی تعجیل می کرد.
از روی دیواره ها مسیر را ادامه داده ، دو دره شمال و جنوبی به موازات هم در برابرمان ظاهر شد که ما دره سمت چپ (شمال) را انتخاب کرده به فرود ادامه دادیم.
مسیر کم کم تبدیل به بستری سنگی و ریزشی شد که گاهاً دیواره های کوتاهی را نیز دربر داشت.
گرمای هوا شروع شده ، آب شُرب تعدادی از اعضا رو به پایان بود.
ساعت ۱۳ هنوز به کف دره ای که از دور می دیدیم نرسیده بودیم و در حال مسیریابی و گذر از شیب های این درهی عظیم و وحشی قرار داشتیم.
حدود ساعت ۱۴ در حال خستگی و تشنگی به کف دره رسیدیم و خوشبختانه در کمال ناباوری نهر آب گوارایی در حال جریان در این مکان یافتیم و هم چنین پاکوبی را که از دور می دیدیم به شکل مناسبی تا روستا ادامه داشت.
پس از نوشیدن آب و استراحت مسیر طولانی فرود را ادامه دادیم .
در ساعت ۱۶:۳۰ پس از هفده ساعت تلاش به اولین روستای قبل از هماگ با نام «توتنگ»رسیدیم که با هماهنگی قبلی توسط وانت نیسانی که در آنجا منتظرمان بود ، جاده طولانی و خاکی حدود ۸۰ کیلومتری این روستا به روستای دره گز را طی کردیم.
در ساعت ۱۸ پس از تعویض لباس ها و کمی استراحت با اتومبیل های خود ، از دره گز به سمت حاجی آباد حرکت کردیم و شب را در آنجا به صبح رساندیم.
روز سوم را با بازدیدی از شهر باستانی و سنگی میمند(شهربابک) به عنوان حسن ختام برنامه شروع کرده سپس در نیمه های شب همان روز خود را به تهران رساندیم.
پی نویس:
باید اذعان کنم مسیر صعود و به ویژه مسیر فرود این کوهستان یکی از جذاب ترین و بکرترین مسیرهایی هست که طی سال های اخیر عبور کرده ام و پیشنهاد می کنم دوستانی که علاقمند به کوهنوردی در مناطق بکر ایران هستند حتما برنامه ای در این منطقه اجرا نمایند.
اعضای شرکتکننده در برنامه:
آقایان: ذبیح اله حمیدی«سرپرست» – سعید شریعتی – ناصر کاویانی«عکاس» – علیرضا کاظمی«gps» – سید داوود میرحسینی – مجید رضاپور – محمدحسین رحمانی
خانم ها : زینب داداشی – پگاه شارخی
گزارش از: ذبیح اله حمیدی
۱۳۹۷٫۱٫۱۵
نقشه مسیر صعود و فرود قله تشگر
قله تشگر اول به ارتفاع ۳۲۰۳ متر
قله تشگر دوم (اصلی)به ارتفاع ۳۲۳۳ متر
آوریل 27th, 2019 at 7:37 ق.ظ
سلام. بنده ساکن بندرعباس و بارها به هماگ صعود کرده ام . قله اصلی تشگر محل نصب همان تابلو سفید رنگ می باشد.البته GPS بنده ارتفاع را ۳۲۳۹ متر نشان می دهد.
می 21st, 2020 at 7:51 ب.ظ
عزیزم خسته نباشید اینجا که رفتید جای بینظر هست.
دسامبر 1st, 2020 at 8:31 ب.ظ
قله تشگر هرمزگان یکی از قلل بسیار زیبا در استان هرمزگان و منطقه درگز و زاکین سیاهو است
بهترین قله برای صعود در فصل سرد سال که از آب و هوای خیلی خوبی برخورار است
دره های سرسبز درختان کهنسال و مسیر متنوع از زیبایی های منطقه بوهنه هرمزگان می باشد مسیر بوهنه بهترین مسیر صعود قله می باشد
یکی دیگر از راه های صعود به قله از ضلع شمال شرقی و روستای زیبای هماگ روستای توتنگ و گود بارزی می باشد.