کانال تلگرامی اسپیلت
کانال آپارات اسپیلت
گزارش صعود زمستانی قله کرکس ـ ۱۳۹۳،۱۱،۱۷
کوه کرکس کوهستانی صخره‌ای و منفرد است که یال‌های سنگی آن مانند بال‌های پرنده‌ای (کرکس‌وار) گسترده و از دور به شکل شکوه‌مندی خودنمایی می‌کند.
روستاهای اطراف این کوه مبدأیست برای حرکت کوهنوردانی که قصد صعود چکاد آن را دارند. کِشِه، تامه و اوره، اسامی چند پارچه از این روستاهاست.
تیم ۱۲ نفره باشگاه نیمه شب ۹۳،۱۱،۱۷ تهران را به قصد روستای کشه ، مجتمع تفریحی و گردشگری (مسیر جنوبی) در ۳۰ کیلومتری جنوب‌غرب شهرستان نطنز ترک کرد.
در ساعت ۶ صبح جمعه در سرمایی صبحگاهی بعد از رسیدن به آنجا و آماده شدن حرکت را به سمت پناهگاه کرکس آغاز کردیم. ارتفاع مبدأ صعود ۲۵۰۰ متر از سطح دریا بود که با GPS اندازه‌گیری شد.
مسیر صعود کاملاً مشخص و پاکوب شده بود. حجم برف به سبب خشکسالی بسیار ناچیز و وضعیت هوا هم کاملا معتدل بود .بعد از دو ونیم ساعت تلاش و رسیدن به پناهگاه ۳۱۵۰ متری کمی استراحت کرده ، سپس جهت صعود قله حرکتمان را از سر گرفتیم. ۲ ساعت طول کشید تا تمام نفرات تیم روی قله ۳۸۷۰ متری کرکس بایستیم. (اندازه‌گیری با GPS)
مسیر صعود عمدتاً بر روی برف سفت شده و در بعضی معابر از میان صخره‌ها و تکه‌های کوچک یخ عبور می‌کرد. بعد از ۳۰۰ متر صعود از بالای پناهگاه، مسیر به دو قسمت تقسیم می‌شود که هر دو این مسیرها در ارتفاع ۳۷۰۰ متری به‌هم می‌رسند.
(تیم ما مسیر سمت چپ (غربی) را برای صعود انتخاب و از مسیر شرقی فرود آمد.)
بعد از عکاسی و نصب پرچم کوچک باشگاه بر روی قله که تاریخ و ارتفاع دقیق آن با ماژیک نوشته شده بود، همانطور که در بالا ذکر شد از مسیر شرقی به طرف پناهگاه فرود آمدیم.
در ساعت ۱۳:۳۰ بعد از جمع‌آوری کوله‌ها و کمی استراحت و نوشتن خلاصه گزارش در دفتر پناهگاه به طرف پارکینگ اتومبیل‌ها حرکت کرده، برنامه را به پایان رسانده و ساعت ۲۰ هم به تهران رسیدیم.
پی‌نوشت :
اولین صعود زمستانی من به این قله ، به سال ۱۳۶۴ بازمی‌گردد.
مقایسه این دو صعود خالی از لطف نیست:
۱- در سال ۱۳۶۴ محل حرکت ما مرغداری بود به نام «کِشِه» که اکنون به یک مجتمع توریستی و تفریحی (بی‌دروپیکر) تبدیل گشته که حتی ویلاهای بزرگی را جهت فروش در آنجا عرضه می‌کنند . شنیده ها حاکی از آن است که قرار شده تله کابینی نیز به پناهگاه کشیده شود.
۲- شب‌مانی ما در جانپناه فلزی کوچکی بود که ساختمان آن در کنار پناهگاه بزرگ کرکس هنوز پابرجاست.
۳- در آن برنامه تیم ۴ نفره ما تنها صعودکننده قله کرکس بود ولی در این برنامه شاید حدود بیش از ۱۰۰ نفر را در مسیر صعود و فرود مشاهده کردیم.
۴- وضعیت سرما و میزان برف در آن برنامه با وضعیت اسف‌بار جوی کنونی غیرقابل قیاس و توصیف است.
۵- چیزهایی که از آن صعود در ذهنم باقی‌مانده سرما و سکوتی به همراه پاکی محیط و آرامش دلپذیری‌ست که در کنار تلاشی سخت و جمعی منجر به صعود قله کرکس شد…
ولی در این صعود متأسفانه چیزهایی مانند زباله‌های فراوان ، سر و صداهای بی‌جا و ناهنجار و صحنه‌هایی مانند پختن کباب در کنار پناهگاه کرکس و دیدن آدم‌هایی که به دلیل نداشتن تفریح در یک زمستان (بهاری) به کوهنوردی می‌آیند تا بیشتر خوش بگذرانند.جای تمام آن زیبائی‌ها را که اکنون به رؤیایی دست نیافتنی تبدیل گشته است در ذهن و جانم به یادگار گذاشته …
فکر می‌کنید سی سال بعد درباره این کوه و وضعیت جوی ، زیست محیطی و ورزشی آن چگونه بنویسند؟
لطفا دیگاه‌تان را با ما در میان بگذارید.
ذبیح‌اله حمیدی
ذبیح‌اله حمیدی
ابتدای مسیر صعود
اسامی اعضای تیم :
از راست : حمیدی (سرپرست) – جباری – شاهرخی – محققی – شمس – ملکی-
صابری – کاظمی – صباغی – ربانی و نفرات خارج از عکس : منصوری – کاویانی (عکاس)
فوریه 8th, 2015 at 12:13 ب.ظ
سلام و خسته نباشید خدمت همه همنوردان.خیلی دوست داشتم با شما برای چندمین بار قله زیبای کرکس را صعود کنم ام متاسفانه بدلیل مشغله کاری موفق نشدم .از گزارش بخش مقایسه صعود سال ۶۴و۹۳هم متاسف وهم خوشحال شدم . متاسف از اینک با وجود پیشرفتهای زیادی که در بخش حمل و نقل شده چرا باید ما شاهد انباشت زباله در کوهها باشیم و خوشحال ازاینکه شاید برداشت من اشتباه باشد اما از اینکه عده ای حتی برای خوردن کباب هم که به کوه و کوهستان می این باز هم باید خوشحال باشیم.چرا که همین افراد بالاخره چند ساعتی پیاده روی می کنند و باطبیعت اشنا می شوند.
فوریه 9th, 2015 at 10:55 ب.ظ
باسلام وخسته نباشیدخدمت همنوردان عزیزم. باتک تک گفته های آقای حمیدی موافقم. مخصوصا”درمورد اون دسته از به ظاهرکوهنوردانی که کوه روباپارک سرکوچشون اشتباه گرفته بودند.
فوریه 10th, 2015 at 10:07 ق.ظ
سلام و درود بر همه ی عزیزان، متاسفانه ساخت شهرک توریستی کشه و پیشروی خزنده ساخت و ساز ویلائی بطرف دامنه کوهستان باعث بوجود آمدن محیط سیاحتی و تفریحی گردیده که ظاهرا مشکلی ندارد . لیکن دیگر نمیتوان انتظار داشت صعود به قله کرکس از مسیر روستای کشه یک برنامه کوهنوردی باشد و شاید در سالهای بعد مسیرهای دیگر گزینه ی مناسبی برای اجرای یک برنامه کوهنوردی کامل باشد اگرچه امکان استفاده از پناهگاه وجود نخواهد داشت به هرحال افراد به هنگام استفاده از طبیعت و بقول آقای خلیل آبادی ” آشنایی با طبیعت ” خسارت فراوانی به طبیعت وارد مینمایند .