گزارش برنامه صعود قله کرنا ۱۴۰۳/۳/۲۵ – هرهفته یک برنامه «شماره ۱۰۹۰»
دو یال جنوب شرقی دماوند که از سمت راست و چپ روستای آبگرم لاریجان شروع می شوند در نقطه ای حدود ۳۲۰۰ متری به هم می رسند و یال اصلی آبگرم را تشکیل می دهند.این یال تا رسیدن به بام ایران ادامه دارد.
یال آبگرم یکی از مسیرهای ۱۶ گانه صعود قله دماوند است که نگارنده در سال ۱۳۸۴ موفق به صعود همه این ۱۶ یال شده است که گزارش آن صعودها در همین وبسایت (اینجا) قابل مشاهده است.
در سمت شرق یال آبگرم مراتع وسیع بزمین چال و در غرب آن درهی فراخ کرنا قرار دارد که در پایین دست آن روستای کرنا (شهرک صنعتی کنونی) واقع است.
مسیر صعود از روی یالی شروع می شد که تیرهای برق آن از دور نمایان است.
این یال پس از مدت کوتاهی با شیبی زیاد به چند آنتن مخابراتی می رسد سپس ادامه یافته در موازات دره کرنا (در غرب) و دره آبگرم(در شرق) به ارتفاعات بالاتر دست می یابد.
در چند نقطه ی صعود، صخره هایی کوتاه وجود دارد که به راحتی قابل گذر است.
تیم در ساعت ۱۲:۳۰ به زیر آخرین شیب های قله اول رسید.
از آنجا قله اول کرنا به ارتفاع ۴۰۷۰ متر به شکل صخرهای عظیم که زیر آن پوشیده از برف بود، دیده می شد.
تیم در ساعت ۱۳:۱۵ به قله اول رسید.
وضیعت هوا کاملا مه آلود بود و طبق پیشبینی ها بارش در راه بود، در نتیجه باید سریعا مسیر فرود را پیش می گرفتیم.
دو نفر از اعضا جهت صعود سرعتی دو قله دیگر از تیم جدا شده پس از ۴۵ دقیقه آخرین قله را به ارتفاع ۴۲۵۰ متر صعود کردند.
«به عقیده نگارنده، این قلل در حقیقت مسیر صعود یال آبگرم محسوب می شوند که به دلیل شاخص بودن آنها نام گذاری شده اند».
مسیر فرود همان مسیر صعود بود که در نهایت تیم در ساعت ۱۸ پس از طی حدود ۱۵ کیلومتر صعود و فرود و ۲۰۰۰ متر ارتفاع گیری با حدود ۱۲ ساعت تلاش به روستای آبگرم بازگشت که به محض رسیدن تیم بارش های سنگین آن روز شروع شد.
آقایان : ذبیح اله حمیدی «سرپرست» – سعید جامعی – سبحان سلیمی – فرامرز شاهمحمدی «مربی راهنما» – محمد خلیلی راد – حمید زعفرانی – نیکزاد فرزینی – علی بابایی – حمید زعفرانی – حمیدرضا اسلامی