این قله در یکی از خط‌الرأس‌های اصلی البرز قرار گرفته است. این خط‌الرأس از سمت شرق از قلل قره‌داغ (دوبرار) شروع شده، بعد از گردنه امامزاده هاشم به قلل سیاه‌چال‌ها، پرسون، ریزان و آتشکوه می‌رسد و در ادامه به قلل مهرچال و پیرزن‌کلون ختم می‌شود.
در آن نقطه (پیرزن‌کلون) خط‌الرأس دو قسمت شده یک طرف (غرب) به قله هم‌هن و پس از آن در منطقه فشم به نقطه صفر می‌رسد. ولی از سمت شمال‌شرقی به قله کاسونک و سپس به گردنه یونه‌زا (خاتون‌بارگاه) در منطقه گرمابدر ختم می‌شود. تمامی منطقه دشت وسیع لار در شمال این قسمت از خط‌الرأس یعنی بین دو گردنه امامزاده هاشم و یونه‌زا قرار گرفته است.
بعد از یونه‌زا خط‌الرأس اصلی البرز ادامه پیدا کرده، به قلل خرسنگ، جانستون، خلنو و پالان‌گردن رسیده، سپس در آنجا نیز به دو قسمت تقسیم شده، از سمت شرق به قلل سینه‌زا، چپکرو، دوخواهران، سه‌سنگ، ورارو و دماوند و از سمت غرب به قلل نرگس‌ها، کمان‌کوه، سوتک، سرخآب، گردنه کندوان (جاده چالوس) و بعد از آن به سمت قلل شرق علم‌کوه ادامه می‌یابد.
همان‌طور که ملاحظه می‌نمایید بسیاری از قلل البرز مرکزی که ما کوهنوردان تهرانی سالانه آنها را صعود می‌کنیم در این خط‌الرأس عظیم قرار گرفته است.
تیم ۱۸ نفره باشگاه اسپیلت ساعت ۶:۳۰ صبح روز جمعه ۱۸/۱/۱۳۹۱ روستای افجه (لواسان) را به قصد صعود قله آتشکوه ترک کرد.
ارتفاع این روستا ۲۱۵۰ متر و فاصله آن تا تهران حدود ۲۵ کیلومتر است.
بعد از ۵/۱ ساعت در ارتفاع ۲۶۰۰ متری به دشت زیبای هویج رسیدیم. این بار سطح دشت را کاملاً برف فرا گرفته بود. بعد از صبحانه به طرف دشت دوم (شرق) حرکت کردیم. از همان ابتدای مسیر حجم زیاد برف نشان از اجرای یک برنامه نیمه زمستانی را می‌داد. در فصل بهار ما کوهنوردان در صعودهایمان با دو پدیده کاملاً مشخص روبرو هستیم:
اول سفت و نرم شدن برف در طول شبانه روز، که موجب ایجاد تله‌های برفی که بسیار خطرناک هستند و باعث آسیب‌دیدگی پای بسیاری از کوهنوردان در این فصل می‌شوند.
دوم مسئله تغییر ناگهانی هوا و ایجاد رعد و برق که آن هم خطری جدی است و باید بسیار مراقب بود.
در این برنامه کار برفکوبی مسیر دشوار و نفسگیر بود و به دلیل گرم بودن هوا با نوع برف خیس مواجه شدیم و به همین دلیل کفش‌ها کمتر تاب تحمل داشته و اکثراً خیس شدند.
در ساعت ۱۱:۰۰ بعد از رسیدن به گردنه بین قله ساکا و آتشکوه، کمی از حجم برف کاسته شد ولی به جای آن عبور از صخره‌های زیر قله که از ارتفاع ۳۳۰۰ متری شروع می‌شد، کار صعود را دوباره با مشکل روبرو ساخت. این قسمت از مسیر صعود صخره‌ای و تماماً یخزده و تا حدود زیادی دشوار شده بود و ما ناچار بودیم با احتیاط و سرعت کمی صعود را ادامه دهیم که این امر باعث شد تا متأسفانه همه نفرات نتوانند این قله ۳۷۵۰ متری را صعود کنند. (اندازه‌گیری با GPS)
در ساعت ۱۳:۰۰ صعود را متوقف کرده و فقط ۶ نفر از اعضاء به نمایندگی از طرف بقیه نفرات به طرف قله حرکت کردند. آنها در ساعت ۱۴:۰۰ به قله رسیده، بعد از عکاسی به طرف پایین بازگشتند.
در ساعت ۱۵:۰۰ با به هم پیوستن تمام نفرات تیم و صرف ناهار، همگی به طرف افجه بازگشتیم.
اعضای شرکت کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: جمشیدی (عکاس)، حسینی، خان، داداشی و غیاثی
آقایان: احمدی (عضو جدید)، بلوچی (میهمان)، تفضلی، تیموری، جمشیدی، حاصلی، حمیدی (سرپرست)، غ. خلیل‌آبادی، رحمتی، زارعی، شریف (عضو جدید)، صباغی و منفردزاده

    گزارش از: ذ. حمیدی
    19/1/1391