کویر پیمائی را از منظر فعالیت های ورزشی می توان یکی از زیر مجموعه  های کوهنوردی به حساب آورد.

زیرا این کوهنوردان بودند که در ده های گذشته به فکر عبور از کویر های ایران افتادند و برنامه های بسیاری را اجرا نمودند.

یکی از کویرهائی که ۲ روزه می شود از تهران آن را اجرا کرد کویر حاج علی قلی (دامغان ) است.

تیم ۱۱ نفره ما ساعت ۵ صبح پنجشنبه ۶ آذر از محل باشگاه، تهران را به مقصد روستای خورزان ترک کرد و در ساعت ۳۰/۱۱ دقیقه همان روز کویر پیمائی خود را شروع کرد.

طبق نقشه ای که روی GPS  ثبت کرده بودیم ۲۴ کیلومتر به طرف شرق تا قلب کویر نمکی حاج علی قلی فاصله داشتیم،ما این فاصله را تا ساعت ۷ شب طی کردیم.

هوا بسیار سرد و نیمه ابری بود و گه گاه دانه ها ی باران را احساس می کردیم و بر عکس تصور ما، از گرمای کویری خبری نبود.

کمپ شب مانی را در میان چاله های هندسی شکل نمکی برپا کردیم و منتظر آسمان صاف شدیم تا شاید بتوانیم بعضی از ستاره ها را رصد کنیم که متاسفانه این طور نشد و ما فقط توانستیم چند دقیقه ای نیمه ای از حلال ماه را ببینیم و به همان بسنده کنیم.

آن روز ۲۶ کیلومتر از مسیر ۵۲ کیلومتری را طی کردیم. یعنی نصف کل مسیر را.

صبح روز بعد در ساعت ۳۰/۸ صبح شروع به راهپیمایی کردیم البته این بار به سوی جنوب.

در ساعت ۲ بعد از ۶ ساعت راهپیمایی کویر به پایان رسید و ما به حاشیه ی بیابان های اطراف روستای خورس رسیدیم.

همان طور که پیش بینی کرده بودیم در نقطه ای به نام خرگوشی که محل نگه داری شترها بود به اول جاده خورس رسیدیم که جاده ای خاکی و شنی بود. با تماسی که توانستیم با راننده خود آقای لهراسبی داشته باشیم متوجه شدیم ون ایشان در میان شن ها گیر کرده است.

بعد از خوردن غذا در خرگوشی که نهر آبی نیز در آن جاری بود به طرف ماشین حرکت کردیم و در ساعت ۳ بعد از ظهر ۵۲ کیلومتر کویر پیمائی ۲ روزه ما به پایان رسید.

فکر می کنم در جواب کسانی که ممکن ست سئوال کنند در کویر چه چیز جالبی ست که کوهنوردان را مشتاق پیمودن آن می کند باید پاسخ داد:

به قول یک کویر شناس، کویر ما نند یک قالی پر نقش و نگار است که هر چند ( کیلومتر) یک بار رنگ آن تغییر می کند و کویر پیما علاوه بر لذت ورزشی که از پیمودن آن می برد، دیدگان اش نیز مفتوح زیبائی هائی ست که در زیر پا ودر افق روبرو اش قرار دارد.

  حالا به همه این ها هوای گرم در روز وهوای سرد در شب و همچنین سکوت بی نظیر اش و آسمان پر ستاره اش را نیز اضافه کنید.

مطمئنا هر کسی که یک بار در فصل مناسب به کویر سفر کند مشتاق آن خواهد شد که این تجربه را سال های سال تکرار کند.

ذ- حمیدی ۱۰ / ۹ / ۸۸

(گزارش کامل پیمایش کویر حاج علی قلی (۲۸ و ۱۳۹۳٫۹٫۲۹) توسط تیم باشگاه اسپیلت را می توانید اینجا ببنید.)