صدور رأی حادثه بهمن سال ۸۸ دیزین

۱۲ دیدگاه to “صدور رأی حادثه بهمن سال ۸۸ دیزین”

1. افشین لاهوری می گوید:
   مارس 8th, 2015 at 9:24 ق.ظ

   با سلام، متاسفانه هر دم از این باغ بری می رسد. خدواند تمام این عزیزان را رحمت کند و روحشان شاد. به طور خلاصه می گویم، نظر کارشناسی به منزله اعلام جنگ به باشگاه ها است، نباید خانواده ها گول این احکام را بخورند. خود عزیزان از دست رفته اگر بودند حاضر به پذیرش این قبیل حکم ها نبودند. در هر صورت باید نشستی با تمام خانواده های این عزیزان برگزار کرد و خطر را به آنها گوشزد کنیم. هر طور شده این حکم نباید اجرا شود.

2. علی اصغر ملکی می گوید:
   مارس 8th, 2015 at 1:02 ب.ظ

   با سلام خدمت تمام کوهنوردان کشور – ابتدا لازم میدانم از جناب آقای حمیدی بخاطر سخنان سنجیده و منطقی که به نمایندگی از باشگاه اسپیلت ایراد نمودند تشکر کنم . حکم صادره مانند یک صاعقه هر شنونده ئی را ابتدا خشک میکند بخصوص اگر کمی با محیط کوهستان و افرادی مانند زنده یاد فرشاد خلیلی آشنا باشد . پیشنهاد میکنم در خصوص کمک به باشگاه دماوند تمام کوهنوردان و دوستداران کوهستان همگام شده و همنوردان خود را در این باشگاه و این زمان تنها نگذارند . شاید امروز زمان نشان دادن روحیه از خود گذشتگی و جوانمردی باشد و فردا خیلی دیر فراموش نکنیم کوهنوردی یک ورزش نیست یک روش زندگیست .

3. اميرحسين می گوید:
   مارس 8th, 2015 at 8:29 ب.ظ

   راست میگن خاک سرده و موجب فراموشی آدمها میشه.آقای حمیدی هم مثل باشگاه دماوندیها فراموش کرده ۸ نفر مردن و ۸ خانواده داغدار ازدست رفتن عزیزانشون شدن.۵ سال گذشت و هیچ یادی از اونها نکردید حالا به فکر خام کردنشون هستیم و میخوایم داغ عزیزانشون رو فراموش کنن!
   باعث تاسفه!
   ……………..
   پاسخ :
   دوست نادیده ؛
   من هم مثل شما متأسفم که این ضایعه بزرگ باعث از دست رفتن فرزندان این سرزمین شد. اما چه کنیم که زندگی ادامه دارد و این ورزش هم باید راه صحیح خود را از میان این تندبادها به درستی پیدا کند و به منزلگه مقصود برسد.
   همه باید امیدوار باشیم این اتفاق اولین و آخرین نوع از این دست حوادث باشد.

4. زینب داداشی می گوید:
   مارس 9th, 2015 at 7:48 ب.ظ

   تمام درود های من به روح پاک همنورد های عزیز که یادشان برای همیشه در دلهای ما زنده است ، به راستی آن دوستان برای ما الگو و نماد عشق به مواهب طبیعت خدادادی بودند .
   به جرات میتوان گفت که این ورزش از پر مخاطره ترین ورزش ها است که ما با علم و آگاهی تمام پا به این عرصه گذاشته ایم و در هر برنامه به مثابه آنکه اتفاقی در کمین ما است خودمان را با عشق به چالش میکشیم .
   در نهایت فقدان دوستان گرامیم را به خانواده شان و جامعه بزرگ ورزش کوهنوردی عرض تسلیت دارم..

5. محمود سیانپور می گوید:
   مارس 9th, 2015 at 7:59 ب.ظ

   دوست عزیز آقای امیر حسین
   در این مملکت اینقدر چیزهای دیگر باعث تاسف هستند که حادثه اتفاق افتاده در اونها گم هست، شما اگر توان جلوگیری از بهمن رو داشتین ، خب شما جلوگیری میکردین ازبهمن. اگر شما توان جلوگیری از بهمن رو داشتین مدیر باشگاه دماوند هم داشت . شمااگر داعیه جوونای این مرز بوم رو دارید چرا داعیه صدها جوونی که (…) رو ندارید. اونا خانواده نداشتن؟!! از زیر بته به عمل اومده بودن؟!! چرا داعیه صدها جوون قطع نخاع شده رو ندارید!! اونا تو (…) به دنیا اومده بودن؟!! چرا داعیه صدها جوونی که (…) رو ندارید !! اونا صاحب ندارند؟!!!!! و چراهای دیگر . خودم به شما و امثال شما پاسخ سوالاتم رو میدم. انسان موجودی است مختار و نه مجبور. هر کس هر عملی انجام میده به عواقب اون کاملا واقف هست و خودش مسئول اعمالی که انجام میده هست. اگه کسی خودش رو از پرتگاه به پایین پرتاب کنه باید دیگران رو مقصر شناخت؟!! اگر هوا بد بود خودشون باید کلاسشون رو کنسل میکردن . اونا رو با زور اسلحه برده بودن؟!!! اما کنسل نکردن. بنده اطلاع کامل دارم که در مینی بوس از همشون نظر واهی شده بود . (…). در ورزش کوهنوردی بین حماقت و شجاعت فاصله ای به باریکی تار مو هست. آیا تاوان اشتباه من رو دیگران باید بپردازن؟!!! حال فرض کنیم تمام آنچه شما فکر میکنید صحیح است . با پول اونا زنده میشن؟….. همه چی با پول حل میشه یا شما و امثال شما جزء اون دسته هستید که فکر میکنید پول رو روی مرده بزارید زنده میشه !! آیا مشکل اون خانواده ها با پول حل میشه؟!! (…)؟!!! با این پول یاد اونها موندگار میشه؟!!!! تنها چیزی که باعث تاسف هست شما و طرز فکر اشتباه امثال شما هست. در پایان شما لطف کن کلاه خودت رو نگه دار این وسط نشو (…) و (…). شعور و معرفت اون خانواده های داغدار آنقدر هست که نیازی به (…) نداشته باشند. بچه های همین باشگاه شب سالگرد اون اتفاق تلخ که مصادف شد با سه شنبه، توجه داشته باش وسط هفته سه شنبه (امسال) … به عشق و یاد اونها شبانه اون موقع که شما در تخت گرم و نرم در حال دیدن خواب های رنگی یا شاید سیاه و سفید بودی به توچال صعود کردن و یاد و نام و تصاویر اون عزیزان رو گرامی داشتن.

   ……….
   پاسخ:

   جناب سیانپور:
   مانند همیشه سخنانی گرم و آتشین بیان کردید و ما هم مانند همیشه به احترام مخاطبان این سایت که از نزدیک شما را نمی شناسند و ممکن است دچار سوء برداشت شوند، بخش هایی از صحبت هایتان را با علامت (…) حذف کردیم….
   امیدواریم ما را عفو کنید.

6. محمد می گوید:
   مارس 9th, 2015 at 9:09 ب.ظ

   دفاع از ورزش کوهنوردی ارزشمند است اما نباید فراموش کنیم که در برنامه سیاه مذکور اشتباهات مکرر سرپرست علت اصلی مرگ آن عزیزان من جمله خود آن مرحوم بوده است و اگر بگوییم باشگاه در برابر اقدامات سرپرستش مخصوصا در چنین شرایط و با چنین اشتباهات فاحشی مسئولیتی ندارد عملا باشگاه را از هرگونه مسئولیت مبرا دانسته ایم.
   در شرایط بسیار بد جوی و به خصوص وقتی برنامه برای کوهپیمایان مبتدی است، باید نظارتی از سوی باشگاه می‌بود که برنامه برگزار نشود یا مکانش تغییر کند، این حداقل کاری بود که باشگاه می‌توانست انجام دهد. البته اگر باشگاه‌ها عادت دارند که کار را از سیر تا پیاز به سرپرست بسپارند و بنا به تجربه سرپرست دخالت و نظارتی هم در کار او نداشته باشند باید برای تاوان دادن در چنین حوادثی هم پاسخگو باشند و مردانه تاوان دهند، نه این که از باقی‌ماندگان آن مرحومین دریوزگی بخشش کنند

7. نسترن می گوید:
   مارس 10th, 2015 at 12:00 ق.ظ

   سلام به اقای حمیدی وهمه دوستان کوهنورد.سخنان سنجیده وتاثیرگزارشمارا خواندم اما اگردران جلسه حضورداشتم هریک خطی را که فرمودیدبرایش جوابی دارم.شایدشمابتوانیدحرفهای من را توجیه کنیداما نه شما ونه هیچکس به جزسنگ سردگورنمیتواندداغ ازدست دادن فرزندراازخاطرپدرومادری بزداید.امااگربه قضیه علمی نگاه کنیدنه احساسی متوجه خواهیدشدچه کوتاهیهائی ازمدیریت باشگاه مربی کارکشته وبهمن شناسی قابل ومربی فنی و……صورت پذیرفته.متاسفانه ماورزش پرریسکی راقبول کرده ایم اماانقدرمنم داریم که هرگزمتوجه اشتباهاتمان نیستیم اینجا جای بازگشائی دوباره روزحادثه نیست وهیچ حب وبغضی هم درموردباشگاه دماوندنیست(گرچه درورزش انسان سازکوهنوردی هم منم زیادی هست)اما مجموعه عملکرد هرباشگاه درسالیان درازمثبت ومنفی بودن انرانشان می دهد.اما هرکسی درهرمقام وجایگاهی وقتی اشتباهی میکندبایدپذیرای عواقب ان هم باشد.بخشش کاری بسیارستودنی است امااگربدون اینکه اشتباه کننده متوجه شودموردبخشش قراربگیردان فردهرگز اصلاح نخواهدشد وان اشتباه درابعادگسترده تری انجام میگیردوسپس تبدیل به این فاجعه می گردد.ودیگراینکه دراین بخششهاقانون گم می شودوماهیت ان ازبین خواهدرفت.لغو مجوزباشگاه دماوندربطی به این ماجرا نداردوبایدانرا درپرونده های قصائی دیگرجستجو کرد.اقای حمیدی گرامی اتفاقاازباشگاه دماوندباقدمت ۶۵سال بیش ازاینها انتظارمی رودنه من ونه هیکس دیگری ازاین اتفاق خوشحال نیست.درجای دیگری ازسخنانتان مربیگری راه همانندمعلمی ارزیابی کردید بله دقیقا همینطوره اما معلم هم اشتباه میکند.چرا ما نمیخواهیم بفهمیم که اگراشتباه یاخطائی صورت گرفت بایدانرا به جامعه نشان دهیم تادیگران ازان درس بگیرند.پنهان کاری دراین حادثه ازطرف باشگاه دماوندبسیارگسترده بوداینرابایدبپذیرید.زیادوقتتان رانمیگیرم فکرمیکنم کتاب اسیب شناسی کوهنوردی را مطالعه نمائیدتا بهتر متوجه ریزه کاری هائی که باعث بروزاین حادثه گردیدبشوید.برایتان ارزوی موفقیت وشادکامی دارم.کوهنوردی فتح خویشتن است.

8. غلامرضا خلیل ابادی می گوید:
   مارس 10th, 2015 at 11:09 ق.ظ

   سلام بر همه همنوردان. ضمن تشکر از اقای حمیدی بخاطر دفاع از باشگاه کوهنوردی دماوند.باید عرض کنم چطور کسانی هستند که بدون توجه به اشنایی با محیط های ورزشی اظهار نظر می کنند ؟دوست عزیز مطمئن هستم که شما با این اظهار نظر اصلا ورزش و ورزشکاران را نمی شناسید.کوهنورد یک سرباز نیست که به اجبار برای کوهنوردی یا تمرین به کوه برود و مربی کوهنوردی هم که بخاطر پول به کوهنوردان اموزش بدهد و باشگاه ها هم از کوهنوردان از این بابت پولی دریافت نمی کنند بجز مقدار برای ایاب ذهاب.پس توجه داشته باشید که یک باشگاه هیچ کوهنوردی را بخاطر بدست اوردن مدال یا رسیدن به قهرمانی به کوه نمی برد و خشم طبیعت هم به کسی از قبل اخطار نمی دهد.اقای امیر حسین منظور شما را از جمله خام کردنشان را اصلا نمی فهمم .شما بهتر است از خانواده این عزیزان ازدست رفته سوال کنید که کدام یک از این عزیزان به اجبار و بخاطر باشگاه به کوه رفته اند.

9. نسترن می گوید:
   مارس 13th, 2015 at 12:05 ق.ظ

   می خواهم سکوت کنم اما دوستان کوهنوردمان!!!! فکرمیکنند که فقط خودشان کوه می روند خیر اقای خلیل ابادی واقای سیانپور اگرباشگاهها پول دریافت نمیکنند پس چگونه اداره می شوند؟ اگر مربی پول نمیگیردپس اینهمه مربی ومدرس درراه خدا اموزش میدهند؟ مثل اینکه ما هم دراین کشور و دراین کوهها رفت وامد کرده ایم لطف کنید قبل از اظهارنظر نگاهی به پرونده باشگاه دماوند بیاندازید خانواده های زیادی ازاین باشگاه داغدار شده اند. اقای سیانپور اگر کوهنوردی باید این را بدونی که ۱- سرپرست هربرنامه حرف اول را میزند ۲-بلایای اسمانی مانند بهمن سیل زلزله و….همیشه بودند وهستند وخواهندبود پس ما انسانها به نام اشرف مخلوقات هستیم که بایدبا پیشبینیها ومدیریت صحیح خودرااز این بلایا مصون نگاهداریم. شاهد عینی که مصاحبه صوتیشان که انروز در ان کلاس شرکت کرده بودند وحتی خود مدیرعامل وقت باشگاه موجوداست بنابراین نفرمائیدکه ازانها سوال شده که بروندیانه این تشخیص سرپرست توانا وبهمن شناس قابل که مدرس بهمن شناسی هم بودند!!!! بایدباشد که بایک عدد میل سونداژ و بعداز موفق نبودن برنامه درزمان برگشت حتی بیل وکلنگها را هم دروانت یکی ازافرادشرکت کننده که ازمینی بوس جامانده بوده وباوانت خودش را رسانده بود گذاشته اند وباری بهرجهت کاراموزان را ازروی کوهی ازبهمن ردمیکنند وایشان بعنوان مدرس نمیدانستند وحتما اطلاع نداشتندکه بعدازهر بهمنی بهمنهای دیگری هم میاید؟؟؟؟؟؟؟ اقای سیانپور انقدر ناپخته صحبت کردی وانقدر حرفهای زشت زدیدکه سخنان شما باچندنقطه درزگرفته شده من نمیدانم بچه دارید یانه فقط یک لحظه خودت راتصورکن یا مادرت را که موئی ازسرت کم شود ایا بازهم هینطور گوهرپراکنی میکنی مادران وپدرانی که به همان دلیل که میدانی دراین سالها فرزندانشان را از دست داده اند هم مانندهمین هشت خانواده میسوزندو میبینید که انها هم ازپا ننشسته اند منهم موافق دیه نیستم اما یک بار باید باشگاه پرطمطراق وسراسر غرور کاذب دماوند به اینطریق تنبیه شود تامانند شمائی عبرت بگیرید ونگوئید مگر انها را به زوراسلحه برده اند؟ کوهنوردی هم مانند همه ورزشهاست یکی میره فوتبال یکی والیبال ویکی هم این. شمااقای خلیل ابادی هنوز نمیدانی که منظور ازتشکیل باشگاه یعنی چی؟ مگر غیرازاین است که باشگاه دایرمیشود وعضو میپذیرد ودر برابر اعضایش مسول است. پیشنهادمیکنم شما دوستان به اصطلاح کوهنورد یک کمی بیشتر درمورد ورزشها ومسولیت سرپرستی ومربی و باشگاهها مطالعه داشته باشید.

10. امید می گوید:
    مارس 14th, 2015 at 12:24 ق.ظ

    سلام
    یه بار دیگه به خانواده این عزیزان و جامعه کوهنوردی تسلیت میگم.
    به هر حال این حادثه به قدری ناگوار بود که حتی یاد آوریش باعث رنجش خاطر میشه.
    قبول کنیم که در طی این سالها ، خانواده این عزیزان ، لحظات سختی رو سپری کردن.
    فکر نمیکنم الان زمان مناسبی واسه یه سری تسویه حساب شخصی باشه.
    خواهش میکنم دوستان از گذاشتن کامنتهای احساسی پرهیز کنن .
    امیدوارم پادرمیانی بزرگان و لطف خانواده این عزیزان شامل حال این رشته ورزشی جذاب و مظلوم بشه و دیگه شاهد چنین وقایع تاسف باری نباشیم.

11. احسان می گوید:
    می 22nd, 2015 at 8:11 ب.ظ

    بنده بالشخصه تصمیم گرفتم در هیچ گروه کوهنوردی حاضر به پذیرش مسئولیت نشوم !! با وجود این قوانین سرپرست شدن و مسئول شدن در گروه های کوهنوردی حماقت محض است…..

12. قمری می گوید:
    می 24th, 2015 at 8:19 ق.ظ

    مسئله ای که به نظرم هست اینه که حفظ جان آدمیان مهم تر از هرچیزی در کوهنوردی است .گرفتن دیه از باشگاه دماوند برای خانواده های داغدار دردی رو از آن عزیزان دوا نمیکنه اما این نکته متوجه مسئولین باشگاه ها میکند که در مقابل تک تک تصمیم هایی که در برنامه های رسمی گرفته می شود بایدپاسخگو باشند .
    به راستی کوهنوردی روش زندگی کردن است و خود زندگی به انسان نشان میدهد که هر تصمیمی تاوانی دارد که بایدپرداخت بشود .
    پس چه بهتر از اسب غرور پایین بیایم وفکر نکنیم مرگ فقط برای همسایه اس .
    سالم ودرپناه خداباشید
    ……………
    پاسخ ؛
    آقای مهدی قمری
    در دوسالی که عضو باشگاه اسپیلت بودید به نظرم تمایل چندانی به فعالیت‌های حرفه‌ای کوه‌نوردی نداشتید . امیدوارم در گروه یا باشگاه جدیدتان آن‌قدر علاقمند شوید تا سرپرستی یک برنامه کوه‌نوردی جدی را بر عهده بگیرید و از نزدیک متوجه شوید آنانی که اینگونه مسئولیت‌ها را می‌پذیرند نه مغرورند و نه مغرض و نه …
    بلکه اشخاصی هستند عاشق این ورزش که مایلند افراد نوپا را با مقوله جدی کوه‌نوردی آشنا کنند . هر چند در این میان با قضاوت‌هایی مواجه می‌شوند که فقط از دور دستی بر آتش دارند و به قول قدیمی‌ها هرگز وارد گود نمی‌شوند .
    شاد و پیروز باشید .
    ذبیح‌اله حمیدی

دیدگاه خود را بیان کنید